چرا تیروئید کم کار می شود

 به گزارش اینتیتر به نقل از سلامت نیوز، ساسان شرقی گفت: تیروئید، غده‌ای است پروانه‌ای شکل در جلوی گردن در پایین حنجره و بالای استخوان‌های ترقوه. تیروئید، دو نوع هورمون ترشح می‌کند که وارد خون می‌شود و آنها باعثِ سوخت و سازِ سلول‌های بدن اعم از پوست، عصب و…، می‌شود.

بیشتر بخوانید : نوار عصب عضله

وی افزود: هدف اصلی تیروئید، تنظیم سوخت‌وساز بدن است که اگر نتواند این کار را به درستی انجام دهد طبیعتاً سوخت و ساز بدن دچار مشکل می‌شود که این حالت، را کم کاری تیروئید می‌گویند؛ بدین معنا که، کار تیروئید، کم شده است اما چرا این اتفاق می‌افتد.

شرقی با بیان اینکه ید لازم است تا تیروئید بتواند کار خودش را انجام دهد، ادامه داد: هنگامی که ید وجود نداشته باشد مواد ساخته نمی‌شود و کم کاری تیروئید اتفاق می‌افتد. از حدود ۲۰ سال پیش، در خاورمیانه از جمله ایران، نمک طعام را یددار کردند و خوشبختانه کمبود ید نداریم و کمبود ید در بسیاری از مناطق دنیا ریشه کن شده است؛ اما همچنان با رفع کمبود ید و اقدامات دیگر، هنوز هم با شیوع قابل توجهی از کم کاری تیروئید در کشور مواجه هستیم.

وی افزود: هنگامی که کمبود ید در جامعه‌ای رفع می‌شود. یک نوع خود ایمنی در بدن رخ می‌دهد، بدین معنا که بدن علیه خودش وارد عمل شده است. در همه جای دنیا، بعد از رفع کمبود ید، این مورد شایع است. در حال حاضر، بسیاری از کم کاری تیروئیدها، در اثر خود ایمنی است. بیماری که به اسم هاشیموتو شناخته می‌شود و ترسناک نیست ولی بیماران را می‌ترساند. هاشیموتو یک بیماری خود ایمنی است که غده تیروئید را مورد حمله قرار می‌دهد و موجب بروز اختلال در کارکرد آن می‌شود. مورد دیگری هم که در کم کاری تیروئید تأثیرگذار است، کمبود روی است.

این متخصص غدد در پاسخ به این پرسش که کم کاری تیروئید در بدن چه می‌کند، بیان کرد: در موارد خفیف هیچ اتفاقی نمی‌افتد. معیارهایی برای خفیف یا شدید بودن کم کاری تیروئید وجود دارد؛ اما خفیف بودن کم کاری تیروئید، هیچ کاری نمی‌کند ولی در موارد شدید، عواقب جدی دارد. به طور مثال، در کودکان و نوزادان منجر به عقب ماندگی ذهنی می‌شود. در بزرگسالان سبب افزایش وزن، خواب آلودگی و حتی می‌تواند تا نارسایی قلبی پیش رود. از این رو، غربالگری نوزادان قانونی شده است و در همه جا انجام می‌شود.

وی خواب آلودگی، کسل شدن و پر خوابی را یکی از نشانه‌ها و علائم کم کاری تیروئید دانست و خاطرنشان کرد: فرد دچار کاهش اشتها می‌شود؛ اما به رغم اینکه کاهش اشتها پیدا کرده است چون بدن سوخت و ساز انجام نمی‌دهد، فرد چاق می‌شود و افزایش وزن دارد. معمولاً افزایش وزن در حد زیر ۱۰ کیلو است. در مواقعی که افراد احساس راحتی می‌کنند، فرد سردش می‌شود. ریزش مو، پوست خشک، یبوست، مشکل شنوایی، کندی ذهن هم از دیگر علائم کم کاری تیروئید است. البته این را هم باید بدانیم که کم کاری تیروئید، روی خلق و خو هم تأثیر می‌گذارد و باعث کم حوصلگی افراد می‌شود.

زیاد ارضا شدن مردان در رابطه جنسی چه عوارضی دارد

 تفاوت های رابطه جنسی زن و مرد که هیچکس نمی داند!

کارشناسان مسائل جنسی و مشاوران فعال در این حوزه، هیچ گاه تمایل چندانی برای تعیین گزارشی از حد کفایت میزان و تعداد رابطه جنسی برای افراد نداشته اند. چرا که باعث میشود خیلی از افراد در مورد خود دچار گمان اشتباه شده و نتوانند مرز بین میزان میل و غریزه جنسی طبیعی را با مشکلاتی مانند اعتیاد و بیش فعالی جنسی تشخیص دهند. با این وجود به طورکلی بین یک زوج سالم داشتن رابطه جنسی یک تا دو بار در ماه و به طور کلی کمتر از 10 مرتبه در یکسال ازدواج بدون رابطه جنسی تلقی شده و معمولا میانگین یک تا سه بار در هفته برای بیشتر افراد ارتباطی طبیعی و متعادل محسوب میگردد

زیاد ارضا شدن مرد، زیاده روی در مقاربت و از آن بدتر داشتن شریک های جنسی متعدد آسیب ها و مشکلات فراوانی برای مردان، خانواده و جامعه به همراه خواهد داشت. در ادامه برخی از مضرات زیاد ارضا شدن مرد از نظر متخصصان طب سنتی و صاحبنظران گردآوری شده است

مضرات زیاد ارضا شدن مرد

علاوه بر عوارض فراوان زیاده روی در مقاربت و زیاد ارضا شدن مرد، این افراد با مشکلات روحی متعددی مواجه میگردند. غیر از آنکه چنین افرادی اگر کنترل میل و افزون خواهی خود را از دست بدهند ممکن است تا جایی به خیال پردازی های جنسی بپردازند که در حقیقت مرز بین واقعیت و رویا را از دست داده و چنانچه ازدواج کرده باشند از عهده وظایف زناشویی خود به خوبی بر نیایند و اگر مجرد باشند دچار سرخوردگی، یاس و افسردگی میگردند.

دیگر مضرات زیاد ارضا شدن مرد در برخی افراد اقدام به خود ارضایی است. افرادی که خود ارضایی را تجربه می‌کنند فقط برای مدت کوتاهی احساس رضایت و آسودگی دارند و بعد همه چیز برعکس شده و مضرات زیاد ارضا شدن بروز می‌نمایند. این عمل ناشایست عوارض روحی و جسمی متعددی برای فرد به همراه دارد

زیاد ارضا شدن مرد چه ضرری دارد

پژوهشهای جدید محققان در زمینه زیاد ارضا شدن به ویژه در رابطه با مردان نشان داده است، که تکرار و زیاده روی در اعمال جنسی علاوه بر کاهش قدرت و بنیه مردان بر قدرت باروری آنها نیز موثر بوده و باعث کاهش قدرت باروری میگردد. چنان چه تعداد دفعات رابطه جنسی افزایش یابد، میزان اسپرم در هر بار انزال کاهش می یابد و اگر این میزان که به طور معمول بین 40 تا 60 میلیون اسپرم در هر میلی لیتر مایع منی است، به کمتر از بیست میلیون اسپرم برسد می تواند در زمینه باروری ایجاد مشکل کند.

زیاد ارضا شدن مرد آسیب به قلب و ایجاد مشکلات قلبی و همچنین تشدید امکان سکته مغزی است. در حقیقت بین میزان و تعداد رابطه جنسی مردان با برخی هورمونهای جنسی خاص که نوعی فاکتور خطرزا برای بیماری های قلبی و ایجاد سکته مغزی هستند، ارتباط مستقیمی وجود دارد که لازم است مردان در زمینه تعدیل نیازهای جنسی خود دقت کننند.

زیاد ارضا شدن مرد باعث داشتن شریکهای جنسی متعدد نیز زمینه بروز بیماری های مختلف نظیر ایدز، هپاتیت، زگیل تناسلی، سوزاک و …، انتشار و گسترش آن در جامعه را ایجاد میکند.

بیشتر بخوانید : کلینیک سلامت جنسی

مضرات زیاد ارضا شدن از نظر ابن سینا

ابوعلی سینا اعتقاد داشت که برای کم کردن شهوت استفاده از تخم کاهو، آب کاهو و خوردن برگهای کاهو بسیار مفید است. از نظر این دانشمند ایرانی منی، مایه حیات و قوت جان مردان است. پس بایستی در جماع رعایت حد اعتدال را نمود .کثرت جماع و زیاده روی در مقاربت، باعث کاهش طول عمر و سستی بدن می شود . افراط در جماع در هر حال مضرترین چیز هاست، خصوصا هنگامی که پی در پی باشد چرا که باعث ضعف مغز، قلب، کبد، قوا، اعصاب، بینایی، معده، کلیه، مثانه و تپش قلب و درد کمر و باسن، سیاتیک، نقرس و امثال اینها می گردد . همچنین سبب کاهش توان و ضعف اعصاب و حدوث امراضی مانند فلج، رعشه، لقوه، تشنّج، ضعف قوه هاضمه، کاهش قوای جسمانی مردان، قولنج، بدبویی دهان و ضعف سایر قوا می شود. علت این امر، آن است که بدن برای تولید منی مراحل زیادی طی کرده و قوای زیادی صرف کرده است . همچنین کثرت جماع به چشم و میزان دید فرد آسیب می‌رساند .

به طور کلی متخصصان طب سنتی معتقدند در هنگام زیاد ارضا شدن بدن خشک و سرد میشود و افزایش سردی بدن زمینه بروز سایر امراض و بیماری ها خواهد بود. عوارض نزدیکی زیاد ارضا شدن در مردان باعث می شود تا در صورت عدم وجود زن؛ مرد به خود ارضایی روی بیاورد و یکی از مضرات زیاد ارضا شدن ، تماشای فیلم مستهجن و خود ارضایی است.

منبع : روزنو

بهترین زمان برای جدا کردن اتاق خواب کودک

 مطالعات اخیر نشان می‌دهد که نسبت‌های تقریباً همه‌گیر کودکان، امروزه با والدین مشترک می‌خوابند. همچنین ۴۵ درصد از مادران به کودکان ۸ تا ۱۲ ساله خود اجازه می‌دهند هر از گاهی با آن‌ها بخوابند و ۱۳ درصد از مادران هر شب اجازه به این کار می‌دهند. دلایلی که والدین به کودکان اجازه می‌دهند تا پیش آن‌ها بخوابند دقیقاً مشخص نیست اما داده‌ها نشان می‌دهد که کودکان امروزی نسبت به نسل‌های قبلی دارای سطوح بالاتری از اضطراب هستند که دلایل این امر عبارت‌اند از: نرخ طلاق بالاتر، فشارهای تحصیلی بیشتر، استفاده مفرط از تلفن همراه و بازی‌های آنلاین و...؛ درنتیجه، امروزه کودکان کمتر به خود متکی هستند و والدین اغلب این مشکل را با اجازه دادن به خواب مشترک حل می‌کنند درحالی‌که این مسئله می‌تواند مشکلات زیادی را برای کودک و والدین به دنبال داشته باشد که در این رابطه با دکتر زهره واثقی، روانشناس کودک و عضو انجمن روانشناسی سلامت ایران به گفت‌وگو پرداختیم.

انجمن پزشکان اطفال نسبت به خواب مشترک کودک و والدین در هر سنی هشدار می‌دهد، به‌خصوص اگر نوزاد کمتر از چهار ماه باشد. این سازمان توصیه می‌کند که نوزادانی که در یک اتاق با والدینشان می‌خوابند، باید حداقل به مدت شش ماه، ترجیحاً یک سال، به‌جای اینکه در یک‌تخت مشترک باشند، در رختخواب یا تخت‌های جداگانه قرار بگیرند زیرا خوابیدن کودک وسط والدین و یا در فاصله نزدیک از مادر می‌تواند خطر خفگی، سندرم مرگ ناگهانی نوزاد و سایر مرگ‌های مرتبط با خواب را افزایش دهد؛ از طرف دیگر، اگر کودکان در سن مناسب روی تخت جداگانه قرار نگیرند، انجام این کار با بزرگ‌تر شدن آن‌ها دشوار می‌شود. دکتر واثقی دراین‌باره توضیح می‌دهد: «با توجه به اینکه از تولد تا ۲ سالگی مرحله شکل‌گیری اعتماد کودک است، پیشنهاد می‌شود بعد از سن ۲ سالگی برای جدا خوابیدن کودک اقدام شود. برای اقدام به این کار ابتدا باید بدانید که این پروسه بسیار مهم و وقت‌گیر است و نیازمند صبر و شکیبایی والدین است.»

به گفته واثقی وادار کردن کودک به جدا خوابیدن یا به‌زور نگه‌داشتن کودک در یک اتاق جداگانه برای خوابیدن روش نامناسبی است. کودکان باید از آزادی جدایی برخوردار باشند و هر زمان که کودک ترسیده یا مضطرب است، والدین باید او را از حضور خود اطمینان دهند. به همین منظور برای اقدام به جدا خواباندن کودک خود، هر شب در اتاق او حضور داشته باشید و به او این امنیت خاطر را بدهید که من تا وقتی‌که به خواب نرفتی، کنارت خواهم بود. اگر کودکتان نیمه‌های شب به اتاق شما آمد، او را به اتاقش ببرید و کنار او بخوابید یا بنشینید تا دوباره بخوابد. همچنین کودک را تشویق کنید و در ابتدا بعد از هر بار خوابیدن در اتاق خودش به او جایزه دهید و کم کم فواصل جایزه دادن را زیاد کنید. توجه داشته باشید در مقابل اصرار کودک برای خوابیدن در اتاقتان باید مقاومت کنید.

بسیاری از کودکان به دلیل ترس از تنهایی خوابیدن اصرار دارند تا در کنار والدینشان بخوابند. ترس‌های شبانه در بین کودکان بسیار رایج است و ممکن است شامل ترس از تاریکی، ترس از دزد، هیولا و... باشد. واثقی اولین اقدام برای کودکانی که از تنهایی خوابیدن هراس دارند را پیدا کردن ریشه ترس می‌داند و دراین‌باره می‌گوید: «تخیلات ذهنی کودک از شخصیت تخیلی فیلم، کارتون، آزار و اذیت جسمی و جنسی از جانب یکی از نزدیکان و اختلاف پدر و مادر از عمده‌ترین دلایل ترس کودک از تنهایی است. ریشه‌یابی و حل مسئله توسط یک روانشناس در سرعت از بین بردن این هراس بسیار کمک‌کننده است.»

این روانشناس کودک بعد از ریشه‌یابی ترس، به روش‌های کمک‌کننده در این امر می‌پردازد و می‌گوید: «دکوراسیون اتاق فرزندتان را تغییر دهید. به‌عنوان‌مثال با روتختی جدید، چراغ‌خواب جدید و...اتاق کودک را برایش جذاب کنید. محل خواب فرزندتان را با یک چراغ‌خواب روشن کنید. همچنین آرامش فرزند خود را زمانی که کنار شماست از بین ببرید. به‌عنوان‌مثال، جای خواب او را تنگ کنید و اگر اعتراض کرد بگویید که در اتاق خودش آرامش بیشتری خواهد داشت.»

اغلب والدین در سن ۳ یا ۴ سالگی از خوابیدن فرزندشان در اتاق مشترک خودداری می‌کنند و از این سن سعی می‌کنند تا کودک را به‌تنهایی خوابیدن عادت دهند. برخی از والدین تا سن ۵ سالگی به خواب مشترک ادامه می‌دهند و معتقدند که جدا کردن خواب کودک به‌یک‌باره ممکن است منجر به اضطراب جدایی در فرزندشان شود. عده دیگر از والدین تا سنین ۱۰-۱۱ سالگی همچنان به فرزندشان اجازه می‌دهند تا در کنارشان بخوابد و اظهار می‌کنند فرزندشان هنوز راضی به‌تنهایی خوابیدن نشده است اما والدین باید بدانند که ادامه این روند تا سن ۱۰-۱۱ سالگی می‌تواند منجر به مشکلاتی ازجمله عدم استقلال و اعتمادبه‌نفس در کودک شود.

وقتی برای سال‌های طولانی کنار فرزندتان می‌خوابید، به او یاد می‌دهید که بیش‌ازحد به شما وابسته باشد. اگر کودک شما با بزرگ‌تر شدن هنوز احساس امنیت نکند و عادت به این داشته باشد که شما همیشه درکنارش باشید و دستش را بگیرید، شما یک کودک مضطرب را پرورش خواهید داد. از طرف دیگر، کودکی که ۱۰-۱۱ سال است که در کنار والدینش می‌خوابد، فردی وابسته خواهد بود که برای انجام هر کاری به والدینش تکیه خواهد کرد. چنین کودکی ممکن است نتواند به‌خوبی از پس مشکلات خود برآید و هیچ نوع روش خود آرام بخشی یا مراقبت از خود برای کنار آمدن با موقعیت‌های منفی بعدی در زندگی را ایجاد نکند. این مسئله به‌طور بالقوه می‌تواند مشکلی بزرگ برای کودکانی باشد که در مدرسه یا سایر موقعیت‌های اجتماعی مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند؛ این کودکان به دلیل مشکل اتکای به والدین و عدم اعتمادبه‌نفس نمی‌دانند چگونه مشکلاتشان را حل کنند. هرچه فرزند شما مستقل‌تر باشد، در طول رشد شادتر و سازگارتر خواهد بود. کودک شما باید به‌اندازه کافی احساس امنیت کند و این کار با تجربیات جدید ازجمله تنهایی خوابیدن تحقق پیدا خواهد کرد.

بیشتر بخوانید : درمان اختلالات خواب

چطور کودکان بزرگ‌تر را به‌تنهایی خوابیدن عادت دهیم؟
واثقی در پاسخ به این سؤال می‌گوید: «با توجه به اینکه تا سن ۱۰-۱۱ سالگی کودک نتوانسته مستقل شود حتماً باید ریشه هراس از تنها خوابیدن شناسایی گردد. بعد از تشخیص و حل ریشه ترس، قاطع بودن والدین حائز اهمیت است. به فرزند خود نه‌تنها در کلام بلکه در عمل نیز «نه» بگویید. حتی اگر فرزندتان چندین بار به اتاق شما آمد نباید اجازه دهید در کنار شما بخوابد و باید قاطعانه بگویید نه!. علاوه بر این، با استفاده از تشویق و تنبیه می‌توانید انجام این پروسه را سرعت دهید. مثلاً اگر کودک ۱۰- ۱۱ ساله شما حاضر به‌تنهایی خوابیدن شد برای او هدیه موردعلاقه‌اش را بخرید و اگر مقاومت نشان داد او را با محروم کردن از بازی با موبایل یا ایکس باکس تنبیه کنید.

منبع : دنیای اقتصاد

علامت اصلی آلزایمر چیست؟

 دکتر سیدجواد حسینی نژاد، در برنامه ضربان شبکه سلامت سیما، در پاسخ به این سوال که حافظه چیست، گفت: حافظه ترکیب سه فعالیت در مغز است. مهم‌ترین قسمت، ثبت و دریافت اطلاعات از محیط است که در لوب گیجگاهی ذخیره می‌شود، تا فرد در زمان لازم بتواند آن‌ها را بازیابی کند. این سه فرآیند، حافظه نام دارد و هرگونه اختلالی در این سه مرحله، با اختلال حافظه همراه است.گاهی استرس زیاد باعث عدم تمرکز و ثبت نشدن وقایع در مغز می‌شود، که با فراموشی حاصل از آلزایمر، تفاوت دارد.

وی افزود: مهم‌ترین علامت بیماری آلزایمر، اختلال حافظه است. در بیماری آلزایمر، معمولاً اطرافیان بیمار شکایت دارند و خود بیمار هیچ گونه شکایتی ندارد.

این متخصص مغز و اعصاب، حافظه فوری، حافظه اخیر و حافظه دور را، سه قسمت اصلی حافظه دانست و یادآوری کرد: مهم‌ترین قسمت از حافظه که در بیماران آلزایمری آسیب می‌بیند، حافظه اخیر است. این افراد، حوادث چند ساعت پیش را فراموش می‌کنند، اما حوادث سال‌های دور را به خاطر سپرده اند. از جمله افتراق انواع فراموشی‌ها، این است که کسانی که مبتلا به آلزایمر نیستند، در همه انواع حافظه دچار مشکل می‌شوند. همچنین در بیماری کم کاری تیروئید، کمبود ویتامین B ۱۲، افسردگی و استرس‌های روحی و روانی، میزانی از اختلال حافظه وجود دارد که پس از درمان، قابل برگشت است و نباید با اختلال حافظه بیماری آلزایمر، اشتباه شود.

وی افزود: در آمریکا حدود ۲۰ درصد افراد بالای ۶۵ سال، به درجاتی از بیماری آلزایمر مبتلا هستند، این آمار در افراد بالای ۸۵ سال به ۴۰ درصد افزایش می‌یابد.

این متخصص مغز و اعصاب در پاسخ به این سوال که آیا آلزایمر، تنها از دست دادن حافظه اخیر است یا موارد دیگری را نیز شامل می‌شود، گفت: در بیماری آلزایمر، قسمت‌های مختلف از مغز توسط «انباشت پروتئینی» که در سلول‌های مغز صورت می‌گیرد، باعث تخریب سلول‌های مغز می‌شود.

طبیعتاً علائم آلزایمر تنها به اختلالات حافظه محدود نمی‌شود و به تناسب این که چه قسمتی از مغز درگیر شود، علائم متفاوت خواهد بود.

حسینی نژاد افزود: اگر قسمت جلوی پیشانی مغز درگیر شود، فرد علائمی از اختلال شخصیت و افسردگی پیدا می‌کند. یکی از مشکلاتی که اطرافیان فرد آلزایمری را آزار می‌دهد؛ توهم‌های ناشی از بدبینی است، بی قراری و خروج از منزل نیز از دیگر علائم بیماری آلزایمر است.

توهم و هذیان فرد مبتلا به آلزایمر، در اختیار خودش نیست، توصیه می‌شود در برخورد با این افراد، هیچ گونه تأیید و انکاری، انجام نگیرد، بهترین کار این است که سعی کنید موضوع را عوض کرده و با موضوع‌های خوشایند بیمار، با او صحبت کنید.

حسینی نژاد افزود: علائم آلزایمر در تاریکی هوا شدیدتر می‌شود، به همین جهت، برای جلوگیری از این مسئله توصیه می‌شود نور داخل منزل را به نحو مناسبی تنظیم کنید.

وی به فرزندان خانواده‌ها توصیه کرد: پدر و مادر‌ها را از خانه قدیمی خودشان خارج نکنید، زیرا این افراد با محیط آشنای قبلی، خاطره و انس دارند که در حفظ آرامش آنها، بسیار تأثیرگذار است.

حسینی نژاد همچنین در پاسخ به این سوال که آیا می‌توان به طور صددرصد از بروز ابتلاء به آلزایمر جلوگیری کرد، افزود: می‌توانیم علائم را به تأخیر بیاندازیم و از شدت آن بکاهیم، اما نمی‌توان به طور صد درصد از بروز آن پیشگیری کرد.

این متخصص مغز و اعصاب گفت: بیماری آلزایمر معمولاً به یک زمینه مستعد ژنتیکی و همچنین عوامل محیطی، برای بروز خود نیازمند است. تحقیقات انجام گرفته، مؤید این نکته است؛ افرادی که سابقه مطالعه بیشتری دارند، دیرتر به آلزایمر مبتلا می‌شوند و یا در صورت ابتلاء، خفیف‌تر مبتلا می‌شوند، زیرا در این افراد سلول‌های مغزی، مرتب در حال فعالیت هستند و بازسازی و قوی‌تر می‌شوند، وی همچنین، از ورزش به عنوان عاملی که در جلوگیری از انواع بیماری‌ها مؤثر است، نام برد.

بیشتر بخوانید : نوار عصب و عضله کودکان

وی در پاسخ به این سوال، که آیا غذا‌ها می‌توانند در ابتلاء افراد به آلزایمر نقش داشته باشد، گفت: غذا‌های چرب و پر پروتئین، غذا‌های فرآوری شده و صنعتی، فرد را مستعد ابتلاء به این بیماری می‌کند و یا حتی ممکن است، ابتلاء به این بیماری را سرعت بخشد.

حسینی نژاد افزود: مصرف غذا‌های حاوی فسفر، سلنیوم و منیزیوم، به بازسازی سلول‌های مغزی کمک می‌کند. همچنین به افرادی که خام گیاه خوار هستند، از نظر کمبود ویتامین B ۱۲ (که با اختلال حافظه همراه است)، هشدار داد.

وی همچنین از آلودگی هوا، به عنوان عامل مؤثر در ابتلاء به آلزایمر نام برد و گفت: درمان‌های دارویی تنها سیر پیشرفت آلزایمر را کُند می‌کنند و بر درمان مؤثر نیستند. شاید در آینده بتوان با استفاده از سلول‌های بنیادی در درمان بیماری آلزایمر موفق بود.

منبع :میگنا

نوار مغزی چه چیزی را نشان میدهد؟

EEG (الکتروانسفالوگرام) سیگنال های الکتریکی مغز شما را اندازه گیری و ثبت می کند. در طول EEG، یک تکنسین دیسک های فلزی کوچک (الکترود) را روی پوست سر شما قرار می دهد. الکترودها به دستگاهی متصل می شوند که اطلاعاتی در مورد فعالیت مغز به پزشک شما می دهد. فعالیت مغز می تواند به پزشک شما در تشخیص و نظارت بر شرایطی که بر مغز شما تأثیر می گذارد کمک کند.
چرا EEG انجام می شود؟
به گزارش سلامت نیوز به نقل از مای کلیولند کلینیک ، اغلب،پزشک از EEG برای بررسی فعالیت تشنج مرتبط با صرع استفاده می کنند. EEG همچنین می تواند به نظارت بر وضعیت سلامتی کمک کند یا بفهمد چه چیزی باعث ایجاد علائم خاص می شود.

پزشکان ممکن است از EEG در طول جراحی مغز یا برای آزمایش فعالیت مغز فردی در کما استفاده کنند.

EEG همچنین می تواند وضعیت بیماری های مرتبط با مغز مانند:

بیماری آلزایمر یا زوال عقل
آسیب مغزی
عفونت ها، از جمله آنسفالیت
تومورها
EEG به تشخیص علل علائمی مانند موارد زیر می پردازد:

گیجی
غش ( سنکوپ )
از دست دادن حافظه
تشنج
چه کسی EEG را انجام می دهد؟
یک تکنسین EEG ویژه آموزش دیده این روش را انجام می دهد. ممکن است به دستور پزشک خود یک EEG در آزمایشگاه سرپایی یا بستری داشته باشید. برخی از تست‌های EEG فعالیت مغز شما را در حین انجام فعالیت‌های معمول خود با دستگاه سرپایی ثبت می‌کنند.

انواع مختلف تست های EEG چیست؟
چندین نوع آزمایش EEG وجود دارد:

EEG معمولی : اسکن معمول ۲۳ دقیقه طول می کشد. تکنسین EEG شما ممکن است از شما بخواهد که تنفس متفاوتی داشته باشید یا در طول تست به چراغ های چشمک زن نگاه کنید.
EEG طولانی مدت: آزمایش EEG طولانی مدت معمولاً یک ساعت و 15 دقیقه طول می کشد، اما برخی از انواع می توانند چندین روز طول بکشند. EEG طولانی مدت اطلاعات بیشتری نسبت به EEG معمولی به پزشک می دهد.پزشک شما ممکن است از یک آزمایش EEG طولانی مدت برای تشخیص یا مدیریت اختلالات تشنج استفاده کند. EEG های طولانی مدت از ویدئو استفاده می کنند.
EEG سرپایی: EEG سرپایی یک تا سه روز طول می کشد. EEG های سرپایی در خانه یا در یک واحد مانیتورینگ EEG انجام می شود. در طول EEG سرپایی، الکترودها به یک ضبط کننده EEG کوچک متصل می شوند. شما می توانید بیشتر فعالیت های روزانه خود را انجام دهید در حالی که دستگاه فعالیت مغز شما را ردیابی می کند. اگر تشنج یا رویدادی دارید که پزشک شما در تلاش است آن را ثبت کند، شما یا یکی از اعضای خانواده می‌توانید دکمه‌ای را فشار دهید.
EEG ویدئویی: تکنسین یک ویدئو از شما در طول EEG ضبط می کند. ضبط ویدیو به پزشک شما کمک می‌کند تا ببیند و بشنود که در هنگام تشنج یا سایر رویدادهای مغزی چه می‌کنید. پزشک شما همچنین ممکن است این آزمایش را نظارت بر EEG، تله متری EEG یا نظارت تصویری EEG بنامد.
EEG خواب: یک تکنسین آزمایش EEG را در هنگام خواب انجام می دهد. اگر EEG معمول اطلاعات کافی را ارائه نکند، ممکن است پزشکان EEG خواب را درخواست دهند. ممکن است یک مطالعه خواب برای آزمایش اختلالات خواب با یک مرکز اختلالات خواب انجام دهید.
EEG چگونه کار می کند؟
الکترودهای روی پوست سر شما سیگنال‌های الکتریکی (تکانه‌ها) را هنگام حرکت بین سلول‌های مغز اندازه‌گیری می‌کنند. الکترودها دیسک های فلزی کوچکی هستند که تکنسین آن ها را با چسب قابل جابجایی روی پوست سر شما محکم می کند.

بیشتر بخوانید : بهترین کلینیک نوار مغز

الکترودها به سیم‌هایی متصل می‌شوند که سیگنال‌های عصبی را که تکانه‌های الکتریکی هستند، حس می‌کنند. الکترودها اطلاعات مربوط به سیگنال ها را به دستگاه EEG ارسال می کنند.

دستگاه EEG تکانه ها را با خطوط (ردپایی) که الگوهای امواج مغزی را نشان می دهد، ثبت می کند. زمانی که شما بیدار هستید و خواب هستید، مغز الگوهای امواج خاصی دارد. اگر تشنج داشته باشید، الگوی امواج تغییر می کند.

چگونه برای EEG آماده شوم؟
برای آماده شدن برای EEG، شما:

شب قبل از EEG موهای خود را بشویید. (بعد از آن از چیزی مانند نرم کننده یا محصول حالت دهنده استفاده نکنید.)
به مدت هشت ساعت قبل از آزمایش از خوردن یا نوشیدنی حاوی کافئین مانند قهوه، چای سیاه یا نوشیدنی های انرژی زا خودداری کنید.
دستورالعمل های پزشک خود، از جمله هرگونه تغییر در دارو را دنبال کنید.
در طول EEG چه انتظاری باید داشته باشم؟
آنچه در طول EEG اتفاق می افتد به شرح زیر است:

روی یک تخت راحت دراز میکشید
یک تکنسین حدود 23 الکترود را با چسب یا خمیر روی پوست سر شما قرار می دهد
با چشمان باز یا بسته استراحت می کنید
شما ممکن است به نور روشن نگاه کنید یا به طور متفاوتی نفس بکشید تا ببینید آیا مغز شما در طول این مراحل فعال سازی تغییراتی دارد یا خیر
اگر تشنج داشته باشید، تکنسین فعالیت را در پرونده یادداشت می کند
در طول EEG های معمول، تکنسین به مدت 23 دقیقه ضبط می کند و تلاش می کند حداقل بخشی از خواب آلودگی یا خواب را به دست آورد. در طول EEG که چندین ساعت طول می کشد، آنها تلاش می کنند تا ضبط خواب طولانی تری داشته باشند و مطالعه را به مدت یک ساعت و 15 دقیقه ثبت کنند
در طول EEG سرپایی، شما معمولاً به خانه می روید و فعالیت های معمول خود را انجام می دهید. شما یک ضبط کننده EEG قابل حمل را برای یک تا سه روز حمل می کنید یا می پوشید
بعد از EEG چه اتفاقی می افتد؟
بعد از نوار مغزی، تکنسین الکترودها را برمی دارد و پوست سر شما را تمیز می کند. موها و پوست شما ممکن است چسبناک به نظر برسند، بنابراین بهتر است موهای خود را در خانه بشویید. می‌توانید رانندگی کنید و به فعالیت‌های معمول خود بازگردید، مگر اینکه پزشکتان بگوید که نباید انجام دهید.

آیا EEG عوارض جانبی دارد؟
برخی از افراد ممکن است هنگام تنفس عمیق در طول EEG احساس سرگیجه کنند.

احتمال بسیارکمی برای تشنج در طول EEG وجود دارد. اگر این اتفاق بیفتد، پزشک شما برای کمک کردن آماده است.

چه زمانی نتایج EEG خود را دریافت خواهم کرد؟
نتایج EEG خود را در یک قرار ملاقات بعدی خواهید فهمید. پزشک شما نتایج EEG را برای شما توضیح خواهد داد.

نتایج EEG به چه معناست؟
پزشک شما الگوهای امواج مغزی را که EEG شما شناسایی کرده است، بررسی می کند. نتایج آزمایش الگوها را طبیعی یا غیرعادی توصیف می کند.

الگوهای غیر طبیعی دلایل مختلفی دارند، مانند:

الکلیسم یا اختلالات مصرف مواد ( سوء مصرف مواد )
خونریزی در مغز
تورم مغز ( ادم )
تومور مغزی
آسیب سر
میگرن
اختلال تشنجی مانند صرع
اختلال خواب، مانند آپنه خواب یا نارکولپسی
سکته مغزی
اگر EEG غیرطبیعی داشته باشم چه اتفاقی می افتد؟
پزشک شما ممکن است شما را به یک متخصص مانند یک متخصص مغز و اعصاب ارجاع دهد. یک متخصص می تواند بیماری شما را تشخیص، درمان یا مدیریت کند.

EEG (الکتروانسفالوگرام) یک آزمایش بی خطر و بدون درد است که فعالیت مغز را اندازه گیری می کند. EEG می تواند به پزشک شما کمک کند تا علت علائمی مانند تشنج، گیجی یا از دست دادن حافظه را بیاموزد. با تشخیص،پزشک شما می تواند یک بیماری مرتبط با مغز را به طور مناسب درمان و مدیریت کند.

منبع : سلامت نیوز