توسط استاد بسیجی اردبیلی تحقق یافت؛
تولید انبوه آی سی های اخذ نوار قلب ، نوار مغز و نوار عصب و عضله در ایران
استاد دانشگاه علوم پزشکی ایران مدار مجتمعی طراحی کرده است که می تواند نوار قلب، نوار مغز و نوار عصب و عضله را برای پیش بینی و تشخیص بسیاری از بیماری ها و درمان آن ها ثبت کند.
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری از اردبیل؛ دکتر بابک رضایی افشار مخترع بسیجی، مدیر و از محققین مرکز پژوهش های صنعتی سازگار با بیان اینکه ثبت سیگنال های نوارقلب، نوار مغز و نوار عصب و عضله یکی از راه های مطالعات و معاینات بالینی برای کشف بیماری ها و نارسایی های اندام های مربوطه است گفت: پژوهشگران مرکز پژوهش های صنعتی سازگار توانستند یک مدار مجتمع و یکپارچه را برای ثبت این سیگنال ها طراحی کنند.
استاد دانشگاه علوم پزشکی ایران عنوان کرد: این دستگاه می تواند سیگنالهای حیاتی از جمله الکتروانسفالوگرافی، الکترومایوگرافی و الکتروکاردیوگرافی را که در تشخیص بیماری های بسیاری از جمله بیماری های قلبی، مغزی و عضلانی و همچنین در پیش بینی مشکلاتی مانند سکته های قلبی و مغزی مفید هستند با کیفیت و دقت بالایی ثبت و به خروجی ارسال کند.
دکتر بابک رضایی افشار با بیان اینکه موضوع مهم در ثبت سیگنال های حیاتی کاهش آرتیفکت ها و نویزهای سیگنال هم در مرحله ثبت و هم در مرحله پردازش است افزود: سعی شده در این ابزار با استفاده از متدهای سخت افزاری و نرم افزاری این نویزها به حداقل برسد تا شاهد یک سیگنال با حداقل آرتیفکت باشیم.
وی افزود: به طور کلی سه مرحله مهم در اخذ سیگنال های حیاتی وجود دارد که مرحله اول پیش تقویت سیگنال، مرحله دوم فیلتر سیگنال در یک باند فرکانسی مشخص و مرحله سوم تقویت سیگنال تا حد کفایت است که این ابزار می تواند هر سه مرحله را انجام داده و سیگنالی با نویز بسیار پایین را بر روی خروجی نشان دهد؛همچنین میتوان با اتصال این مجموعه به یک سیستم مبتنی بر هوش مصنوعی بسیاری از مشکلات و بیمارها را پیش بینی کرد تا طرح های نوآورانه دیگری از دل این محصول پدید آید.
رضایی افشار همچنین با برشمردن مزایای این طرح نسبت به تجهیزات مشابه گفت: نوآوری هایی در زمینه سیگنالی و ابزار دقیقی در این ابزار اجرا شده که حاصل کار و تلاش شش ساله یک تیم دانشگاهی است؛ از جمله اینکه در این ابزار به جای استفاده از زمین الکتریکی از ولتاژ مشترک استفاده شده و همچنین مقاومت ورودی این آی سی تا دوگیگااهم بالا رفته است و با اجرای این ابزار در ابعاد یک آی سی با سایز میلی متری امکان استفاده آن در ابزارهای پوشیدنی و هولترهای قلبی کوچک فراهم شده است. همچنین این ابزار امکان شستشو با قوی ترین مواد ضدعفونی کننده و آب را داراست و در محیط های بیمارستانی می توان آنرا با اتوکلاو ضدعفونی کرد. کاهش نشتی جریان با توجه به متریال خاص بدنه نیز از ویژگی های خاص آن است.
مدیر مرکز پژوهش های صنعتی سازگار با بیان اینکه تاکنون تعداد زیادی پایان نامه دانشگاهی، پروژه تحقیقاتی ، کتاب و بیش از ده مقاله از دستاوردهای علمی این مدارمجتمع اجرا و منتشر شده است گفت: مجوزهای تحقیق و توسعه این محصول در سال گذشته اخذ شد و امسال توانستیم پس از عبور از فازهای تحقیقاتی متعدد و انتشارنتایج بررسی های آزمایشگاههای مورد تایید در این خصوص مجوز تولید انبوه این محصول را اخذ کنیم و پروانه بهره برداری این محصول طی 2 ماه گذشته و با تائید و استعلام از سازمان های مختلف صادر گردید. همچنین گواهی ثبت اختراع این محصول نیز پس از داوری علمی صادر گردیده است.
این محقق در ادامه با اشاره به این موضوع که امروز با اتمام فاز تحقیقاتی این پروژه وارد فاز فروش محصول شده ایم افزود: برگزاری کارگاه ها و دوره های آموزشی متعدد برای کاربری این محصول در دانشگاهها و مراکز علمی و همچنین مشارکت با تولیدکنندگان تجهیزات الکتروفیزیولوژی را در دستور کار داریم و با همکاری فروشگاه های مختلف در سطح کشور چه به صورت سنتی و به چه به صورت الکترونیک اقدام به فروش این محصول کرده ایم که علاقه مندان می توانند از فروشگاه های اینترنتی یا وبسایت مجموعه به آدرس www.sglab.ir اقدام به خرید این چیپست های ثبت سیگنال حیاتی کنند.
افسردگی درمان می‌شود؟
محققان موفق شدند با ابداع یک نوع دستگاه تحریک الکتریکی مغز، افسردگی شدید را درمان کنند.
به گزارش سرویس سلامت افق تهران، درمان افراد مبتلا به افسردگی شدید اغلب اوقات بسیار دشوار است و معمولا برای این نوع افسردگی درمان دارویی تاثیر اندکی دارد. اکنون محققان دانشگاه کالیفرنیا با اعلام نتایج یک مطالعه جدید معتقدند نوع جدیدی درمان برای بیماران مبتلا به افسردگی شدید ابداع کردند.
این محققان با اصلاح و تعدیل مداری در مغز بیماران مبتلا به افسردگی شدید رویکرد دقیق‌تری را برای درمان این بیماران ابداع کردند. در این درمان از تحریک عمیق مغزی که در کارآزمایی های قبلی موفقیت محدودی داشته است، استفاده می شود.
چالش های استفاده از این تحریکات عمیق این است که درواقع این تحریکات الکتریکی تنها یک نقطه از مغز را شامل می‌شود. این در حالی است که در افراد مختلف افسردگی نواحی مختلفی از مغز را درگیر می کند.
در این مطالعه محققان رویکردی ابداع کردند که می تواند علائم افسردگی را تقریبا بالافاصله بهبود ببخشد این در حالی است که سایر روش‌های تحریکی نیازمند چهار تا هشت هفته زمان برای بهبود علائم است.
دستگاه تحریک الکتریکی مغز که این محققان ابداع کردند تهاجمی بوده و نیازمند کاشت الکترودهایی در مغز است. این الکترودهایی در نواحی از مغز کاشت می شود که این محققان نشانگر زیستی افسردگی را در یک بیمار کشف کردند.
یکی از الکترودهای کاشته شده دائما نواحی از مغز که مسئول افسردگی هستند را کنترل کرده و الکترود دُز یک میلی آمپر الکتریسته برای شش ثانیه ارسال می کند که این جریان باعث می شود فعالیت نرون ها تغییر کند.
با این حال محققان اظهار داشتند که برای تایید نتایج این مطالعه به تحقیقات بیشتری نیاز است.
افسردگی یک حالت خلقی شامل بی‌حوصلگی و گریز از فعالیت یا بی علاقگی و بی میلی است و می تواند بر افکار، رفتار، احساسات و خوشی و تندرستی یک فرد تأثیر بگذارد.
افراد افسرده هم می‌توانند احساس ناراحتی، اضطراب، پوچی، ناامیدی، درماندگی، بی‌ارزشی، شرمساری یا بی‌قراری داشته باشند. ممکن است آنها اشتیاق خود در انجام فعالیت‌هایی که زمانی برایشان لذت بخش بوده از دست بدهند، نسبت به غذا بی میل و کم اشتها شوند، تمرکز خود را از دست بدهند، در به‌خاطر سپردن جزئیات و تصمیم‌گیری دچار مشکل شوند، در روابط خود به مشکل، برخورد کنند و به خودکشی فکر کرده، قصد آن را داشته باشند و حتی خودکشی کنند.
اختلال افسردگی، ممکن است که باعث بی‌خوابی، خواب زیاد، احساس خستگی و کوفتگی، مشکلات گوارشی، یا کاهش انرژی بدن شود.
دغدغه‌های بزرگ بیماران اوتیسم؛ از ناشناخته ماندن بیماری تا عدم حمایت دارویی و کمبود مراکز نگهداری
به گزارش پایگاه خبری، تحلیلی میرملاس به نقل از خبرگزاری فارس از خرم‌آباد، اوتیسم بیماری است که تعریف دقیقی از آن وجود ندارد و بسیاری از خانواده‌ها از وجود این اختلال و عارضه بی اطلاع هستند، اما اوتیسم یکی از بیماری‌های اختلال رشدی است که در دوران قبل از سه سالگی بروز پیدا می‌کند. از […]
به گزارش پایگاه خبری، تحلیلی میرملاس به نقل از خبرگزاری فارس از خرم‌آباد، اوتیسم بیماری است که تعریف دقیقی از آن وجود ندارد و بسیاری از خانواده‌ها از وجود این اختلال و عارضه بی اطلاع هستند، اما اوتیسم یکی از بیماری‌های اختلال رشدی است که در دوران قبل از سه سالگی بروز پیدا می‌کند.
از علائم این بیماری میتوان به عدم برقراری ارتباط چشمی، ناتوانی کلامی، بی‌توجهی به احساس درد، عدم ارتباط با دیگران و تداخل در روابط اجتماعی اشاره کرد.
با وجود شرایط سختی که بیماران اوتیسم و خانواده‌های این افراد با آن مواجه هستند، اما در استان لرستان برخی دستگاه‌های متولی اقدامی در خصوص اطلاع رسانی و یا فراهم کردن زیر ساخت‌های لازم برای کاهش این بیماران انجام نداده است.
کمبود مراکز اوتیسم، عدم اگاهی خانواده‌ها نسبت به این بیماری و عدم حمایت‌های درمانی در استان بخشی از چالش‌های این بیماری است که میتوان مطرح کرد، به نظر می‌رسد نهادهای متولی می‌بایست در این زمینه ورود کرده و مانع تبعات ناشی از گسترش این اختلال شوند.
با هانیه بیات مدیر مرکز اوتیسم یکتا و مدیرعامل انجمن صدای اوتیسم لرستان در خصوص این اختلال و مشکلات پیش روی خانواده‌ها گفت‌و گویی ترتیب داده‌ایم که در ادامه می‌خوانید.
اوتیسم شامل چند طیف است؟
اوتیسم شامل سه طیف خفیف، متوسط و شدید است که طیف خفیف علاوه بر اینکه گفتار دارند آموزش پذیر هستند و می‌توانند کارهای خود را انجام دهند، طیف متوسط اگر آموزش ببینند می‌توانند پیشرفت کنند و کارهای خود را تا حدودی انجام دهند، اما طیف شدید حتی نمی‌توانند مهارت‌های خودیاری را نیز انجام دهند، این طیف احتیاج به مرکز نگهداری دارند که متاسفانه در استان چنین مرکزی وجود ندارد.
در لرستان چند مرکز اوتیسم فعالیت می‌کند؟
در استان دو مرکز اوتیسم مشغول فعالیت هستند؛ مرکز یکتا در خرم‌آباد که سال ۹۴ شروع به کار کرده و مرکز حکمت بروجرد که فروردین ۹۷ فعالیت خود را آغاز کرده است، در این مراکز کودکانی که مبتلا به اوتیسم هستند آموزش‌های لازم را می‌بینند، متاسفانه با کمبود مراکز در استان مواجه هستیم.
همچنین تنها پایگاه غربال‌گری اوتیسم نیز سال ۹۵ در مرکز یکتا راه‌اندازی شد، البته این پایگاه از فروردین سال جاری به صورت آنلاین به خانواده‌ها خدمات لازم را ارائه می‌کند به این صورت که پاسخ سوالات را در منزل جواب داده و در صورت مثبت بودن برای تست‌های تخصصی و مداخله به مرکز مراجعه می‌کنند، سیاست بهزیستی این است که بچه‌های اوتیسم باید در خانواده آموزش ببینند و به آغوش خانواده بازگردند.
آیا آماری از مبتلایان به اوتیسم در دست است؟
در کل دنیا پیش‌بینی می‌شود یک درصد از جمعیت هر جامعه مبتلا به اوتیسم باشند، یعنی یک درصد از جمعیت لرستان به اوتیسم مبتلا هستند، البته و متاسفانه شاهد افزایش آمار این اختلال در دنیا هستیم و این موضوع تبعات زیادی برای جامعه دارد، پدر و مادر این بیماران مشکل روحی و روانی پیدا می‌کنند.
مهمترین چالش اختلال اوتیسم در لرستان از نگاه شما چیست؟
متاسفانه خانواده‌ها در مورد این اختلال اطلاع چندانی ندارند یعنی تا ۵ یا ۶ سالگی که به مراکز سنجش مراجعه می‌کنند متوجه مشکل یادگیری، ارتباطی و اجتماعی فرزندان نمی‌شوند.
در واقع زمانی پی به مشکل می‌برند که سن مداخلات گذشته زیرا دو تا ۵ سالگی سن طلایی برای بیماران اوتیسم است، این تاخیر موجب پس رفت و عقب ماندگی کودکان می‌شود.
کودکانی که دچار این اختلال هستند شاید در ابتدا به لحاظ هوشی مشکلی نداشته باشند اما به مرور زمان به سمت عقب ماندگی ذهنی رفته، مشکلات جسمی و رفتاری بیشتر شده و حتی در مهارت‌های خودیاری نیز با مشکل مواجه می‌شوند.
خانواده‌های بیماران اوتیسم با چه مشکلاتی مواجه هستند؟
مشکل سرویس از مهمترین موضوعاتی است که میتوان مطرح کرد زیرا در خرم‌آباد تنها یک مرکز اوتیسم با سه سرویس وجود دارد که جوابگوی جمعیت شهرستان نیست ، به عنوان نمونه برخی از بیماران در روستایی مانند شوراب هستند، مشکل دیگر تهیه و تامین دارو است که قیمت بالایی دارند مشکل دیگر این است که این بیماران نیاز به انجام نوار مغز و اعصاب دارد که نیازمند هزینه‌های گزاف است.
خوب است به این نکته نیز اشاره کنم که معاونت درمان دانشگاه علوم پزشکی از وجود مرکز من بی اطلاع بود و این به عنوان یک ضعف محسوب می‌شود.
مرکز از خانواده‌ها هزینه‌ای بابت سرویس ایاب و ذهاب دریافت می‌کند؟
خیر، زیرا هزینه درمان این بیماران در حوزه روان پزشکی، توانبخشی برای خانواده‌ها ماهانه بین ۳ تا ۵ میلیون تومان است، بنابراین به دلیل حمایت از خانواده‌ها هزینه‌ای بابت سرویس دریافت نمی‌کنیم.
ارگان‌هایی مانند بهزیستی و علوم پزشکی آیا حمایتی از بیماران انجام می‌دهند؟
متاسفانه خیر، تاکنون هیچ‌گونه حمایتی نداشته‌اند؛ قرار بود یارانه‌ای به بچه‌های اوتیسم پرداخت کند اما کاری انجام نداد، در صورتی که از دانشگاه علوم پزشکی انتظار آگاه‌سازی را داریم و برای تحقق آن شهرداری را مجاب کند برای کارهای فرهنگی، همچنین مشکلات دندان‌پزشکی بیماران اوتیسم و یا نوار مغز و اعصاب آنها را رایگان انجام دهد. من به دانشگاه علوم پزشکی پیشنهاد ساخت یک مرکز نگهداری برای بیماران اوتیسم و همچنین سه ساختمان برای سه طیف مختلف را ارائه کردم اما موافقت نکردند.
سخن آخر..
در خصوص درمان بیماران اوتیسم سه ارگان بهزیستی، دانشگاه علوم پزشکی و آموزش و پرورش استثنایی باید با هم همکاری داشته باشند تا مشکلات این بیماران و خانواده‌های آنها به حداقل برسد زیرا تا زمانی که این دستگاه‌ها مقابل هم باشند مشکلات بچه‌های اوتیسم همچنان ادامه دارد.
مهمترین کاری که باید مورد توجه قراربگیرد آگاه سازی و اطلاع رسانی اقشار مختلف جامعه در مورد اوتیسم است تا همه افراد این اختلال را بشناسند و جلوی افزایش آمار بیماران گرفته شود، دانشگاه علوم پزشکی باید پای کار بیاید و در این زمینه بهزیستی را رقیب خود نبیند.
با انجام مستمر و دقیق تمرین‌های ورزشی، سطح عملکرد سیستم‌های بدنی مبتلایان به کرونای شدید به شرایط قبل از بیماری بازمی‌گردد
بهبود علائم پساکرونا با فیزیوتراپی تنفسی
بیماران مبتلا به کووید ۱۹ پس از بهبود، تا مدت‌ها با توجه به شدت درگیری و بیماری دچار عوارض پساکرونایی هستند و از ضعف عضلانی، خستگی، بدن‌درد، درگیری‌های ریوی متفاوت تا حتی عوارض مربوط به پوست‌ومو و مهم‌تر از همه علائم روحی و روانی رنج می‌برند.
البته این علائم در بیمارانی که در بخش‌های ویژه بستری بوده‌اند به مراتب شدیدتر و در افرادی که در آی‌سی‌یو بستری نشده‌اند تا حدودی کمتر است.
بااین‌حال به‌طور معمول، ضعف و بی‌حالی تا چند هفته پس از بهبود در بهبودیافتگان از بیماری کووید ۱۹ ادامه پیدا می‌کند و علائمی مانند سردرد و خستگی بیش از حد معمول می‌تواند تا ماه‌ها بعد از بهبود ادامه داشته‌باشد.
بی‌شک، فعالیت‌های ورزشی در قالب تمرین‌های ورزشی و درمان‌های فیزیوتراپی اعم از فیزیوتراپی تنفسی و فیزیوتراپی سیستم‌های عصبی، عضلانی و اسکلتی می‌تواند به میزان خیلی زیادی در مقابله با عوارض پس از کرونا به بیماران کمک کند.
متاسفانه هنوز بسیاری از مردم نمی‌دانند این تمرین‌های فیزیوتراپی چه درمان‌هایی هستند و اهمیت بهره‌گیری از آنها به‌ویژه پس از طی دوران نقاهت اولیه بعد از کرونا تا چه اندازه مهم است.
از این رو با دکتر مجید روانبخش، عضو هیات‌علمی دانشگاه علوم پزشکی جندی‌شاپور اهواز، عضو هیأت‌مدیره نظام‌پزشکی و رئیس انجمن فیزیوتراپی استان خوزستان درباره این موضوع گفت‌وگو کرده‌ایم.
آیا ورزش‌کردن پس از طی دوران نقاهت کروناى شدید مى‌تواند با خطر شدت‌گرفتن دوباره این بیمارى ویروسى به‌ویژه از حیث عوارض عضلانى و ریوى همراه باشد؟
بیمارانی که از کرونای شدید نجات پیدا می‌کنند، اغلب به‌شدت دچار عوارض جسمی و ریوی و همین‌طور روحی و روانی می‌شوند که اغلب این عوارض متعدد و متنوع و قابل بهبود و درمان هستند. سندرم‌های پساکرونایی در سیستم‌های مختلف بدن اتفاق می‌افتد. در چنین شرایطی معمولا درگیر طیفی از علائم خواهیم بود که مهمترین آنها ضعف عمومی و کاهش عملکرد سیستم‌های حمایتی بدن شامل سیستم‌های قلبی - عروقی و ریوی است و لازم است با انجام تمرین‌ها و درمان‌های مختلف و برنامه‌ریزی برنامه‌های توانبخشی، سطح عملکرد این سیستم‌ها را به‌میزان قبل از ابتلا به کرونا بازگرداند. با وجود اینکه تمرین‌های توانبخشی و فیزیوتراپی باید برای بیماران خیلی سریع شروع شود، ولی شرایط بیماری و سطح قدرت عضلانی و توانمندی ریوی در این بیماران بسیار مهم است و در طراحی برنامه‌های درمانی، باید سعی کنیم این برنامه‌ها فشار بیش از حد تحمل برای بیمار ایجاد نکند. از طرفی به‌طور کاملا پیشرونده و ملایم باعث افزایش سطح توانمندی‌های بیمار شده و پس از پیگیری و ممارست در زمان‌های مورد انتظار، بیمار را به سطح مطلوبی از کیفیت زندگی برسانیم.
چه موقع بهتر است تمرین‌های فیزیوتراپی شروع شود؟
چنانچه تمرین‌های درمانی فیزیوتراپی هرچه زودتر شروع شود، می‌تواند مانعی برای شکل‌گیری بسیاری از عوارض پساکرونایی باشد. تمرین‌ها باید به‌صورت آرام و منظم و پیشرونده باشد و به‌هیچ‌عنوان باعث خستگی مفرط و وارد آمدن فشار به بیمار نشود. همچنین در درمان بیمار باید به موثر بودن سطح و شدت تمرین‌ها توجه شود و به‌هیچ‌عنوان وقت بیمار را با انجام تمرین‌های خیلی ساده و آسان و با شدت کم پر نکنیم و همواره مراقب باشیم سطحی از تمرین‌ها را به بیمار بدهیم که برای وضعیت کنونی او مناسب‌ترین تمرین‌ها باشد. در بیماری کووید ۱۹ چون دستگاه ریوی درگیر است سرعت پیشرفت بیماری کاهش می‌یابد، ولی ما باید با برنامه‌ریزی منظم و دقیق به‌صورت پیشرونده و آرام و منطقی سطح عملکردی بیمار را در سیستم عضلانی و ریوی بهبود بخشیم. اگر تمرین‌های ورزشی و توانبخشی به بیمار تحت برنامه‌ریزی درست و تحت نظارت یک فیزیوتراپیست باشد بی‌شک فواید زیادی متوجه بیمار خواهدبود.
با تداوم مشکلات عضلانى و ریوى در مبتلایان به کروناى شدید تا مدتى پس از بهبود چه نوع ورزش‌هایى و با چه شدتى به بیماران توصیه مى‌شود؟
برنامه‌ریزی برای درمان بیماران کرونا بستگی به شدت و نوع علائم‌شان دارد. وضعیت‌دادن به بدن و اصلاح ارگونومی و پاسچر بدنی به بیماران، تمرین‌های دامنه‌ای برای مفاصل و تمرین‌های تقویتی و تحملی روی همه عضلات و تمرین‌های کششی موثر بر اندام‌ها و بافت‌های نرم بدن می‌توانند در بدو شروع تمرین‌ها استفاده شوند و به‌مرور و به‌طور پیشرونده شدت تمرین‌ها و بار ورزشی را روی بیماران افزایش می‌دهیم. فیزیوتراپی تنفسی پس از ارزیابی کامل بیمار و ثبت سطح عملکرد ریوی وی آغاز می‌شود و با تمرین‌های فعال و کنترل و اصلاح الگوهای تنفسی ادامه پیدا می‌کند. در تمام مدت و حین تمرین هم وضعیت قلبی و ریوی بیمار تحت پایش قرار می‌گیرد و به‌طور دقیق و پیشرونده به سطح تمرین‌ها افزوده می‌شود. شیب افزایشی سطح تمرین‌ها باید بسیار ملایم و با توجه به شرایط بیمار طرح‌ریزی شود. در نهایت و خوشبختانه پس از طی مدت زمانی بین یک تا دو هفته و حداکثر یک‌ماه به‌خوبی می‌توانیم میزان پیشرفت بیمار را مشاهده کنیم.
آیا نوع تمرین‌های ورزشی و فیزیوتراپی برای بیماران مختلف متفاوت خواهد بود؟
در ارتباط با نوع تمرین‌ها برای بیماران مبتلا شده به کرونا، همان‌طور که پیشتر هم اشاره شد میتوان به تمرین‌های تنفسی، قدرتی، تحملی، کششی، انعطاف‌پذیری، سرعتی و چالاکی و بسیاری از تمرین‌های دیگر اشاره کرد. البته ضروری است بیماران طبق مشاوره و تحت نظارت یک نفر فیزیوتراپیست بوده و همواره توجه کنند با پیگیری و پیشرفت تمرینی به نتایج عملکردی مطلوب و حل بسیاری از مشکلات و سندرم‌های پساکرونایی خواهند رسید.
آیا ورزشکاران حرفه‌اى پس از طى‌شدن دوران نقاهت اولیه مى‌توانند در تمرین‌های خود حاضر شوند؟
به‌طور قطع و یقین بسیاری از ورزشکاران حرفه‌ای می‌توانند به سطح مطلوبی از کیفیت زندگی برسند و به شرایط مطلوب قبل از ابتلا به کرونا بازگردند. در بدن ما توانایی بالایی در توسعه ساختار‌های فیزیکی و افزایش توانمندی‌های فیزیولوژیک بدنی و خاصیت ذاتی برای رفع مشکلات ناشی از بیماری وجود دارد و در بسیاری از موارد، افراد به‌خوبی به سطح توانایی‌های قبلی خود بازمی‌گردند و رمز اصلی این موفقیت و بهبود تنها پیداکردن راه علمی و صحیح درمانی و استفاده از علم و توانمندی رشته فیزیوتراپی و انجام دقیق مراحل درمانی است. البته اینکه فرد انگیزه و پیگیری بالایی داشته‌باشد و تسلیم‌ناپذیر باشد و از شخصیتی قوی و موثر نیز برخوردار باشد نیز بسیار مهم است. داشتن روحیه بالا و خوب برای به بازگشتن به سطح عملکردی قبلی خود یا حتی بالاتر و بهتر از قبل بسیار مهم و ضروری است.
آیا مبتلایان به کروناى خفیف مى‌توانند پس از دوران نقاهت دو هفته‌اى به انجام هر نوع تمرین ورزشى اقدام کنند؟
در بیمارانی که به نوع خفیف کرونا مبتلا شده‌اند اگر درگیری ریوی نداشته‌باشند، می‌توانند خیلی زود به سطوح تمرینی قبلی بازگردند. بیمارانی که درگیری ریوی محدودی دارند نیز در برنامه‌ای پیشرونده و زودهنگام می‌توانند به سطح عملکردی قبلی برگردند.
چه نوع تغذیه یا مصرف کدام مکمل‌ها به این دسته از افراد در حین ورزش توصیه مى‌شود؟
بیماران نباید خود را پس از ترخیص از بیمارستان به انواع و اقسام مکمل‌های ویتامینی وابسته کنند؛ زیرا دچار عوارض مصرف بیش از اندازه مکمل‌ها خواهندشد. استفاده از مکمل‌ها باید تحت نظر متخصص تغذیه باشد و برای افرادی که تغذیه روزمره خوب و برنامه‌ریزی‌شده دارند و از انواع غذاها استفاده می‌کنند، استفاده از مکمل‌ها چندان جایگاهی ندارد. در نهایت بهتر است تمام بیماران بهبودیافته از کرونا ضمن انجام آزمایش‌های دوره‌ای و بررسی وضعیت متابولیسم بدن خود، حتما تحت مشاوره و درمان یک متخصص تغذیه باشند.
تکنیک‌هاى آمادگى جسمانى و کمکى براى بهبود توان
دکتر روانبخش درباره تکنیک‌هاى آمادگى جسمانى و کمکى براى بهبود انرژى و توان عمومى از دست‌رفته بدن به بیماران بهبود یافته توصیه مى‌کند: «بیماران مبتلا به کووید ۱۹ پس از ترخیص از بیمارستان نباید وابسته به تخت و بستر شوند و باید هر چه سریع‌تر و خیلی زود از دستگاه‌های اکسیژن‌ساز جدا شوند؛ زیرا تحمیل اکسیژن بالاتر از سطح هوای جو به بیماران باعث تنبلی و ناکارآمدی سیستم تنفسی و ضعف عضلات تنفسی و تحلیل‌رفتن توان تهویه‌ای در افراد می‌شود. از نظر روحی و روانی نیز باید طوری با بیماران رفتار شود که خودشان را وابسته به تخت و بستر بیماری یا دستگاه اکسیژن‌ساز نبینند و با باور توانمندی‌های قابل دستیابی خود، هر چه سریع‌تر خود را از تخت و اکسیژن‌ساز‌ها جدا کنند.»
رئیس انجمن فیزیوتراپی استان خوزستان تصریح می‌کند: «توجه کنید بی‌حرکتی به‌مدت یک روز کامل می‌تواند تقریبا ۳درصد توان کلی عضلانی بدن را کاهش دهد و بی‌حرکتی طولانی‌مدت به‌تحلیل عضلانی منجر می‌شود. باید روزانه فعالیت‌های ورزشی و تمرینی پایه را برای افزایش و ارتقای سطح توان عضلانی بیمار در نظر گرفت. راه‌رفتن در وضعیت بدنی کاملا صحیح و راست و صاف و با رعایت تکنیک‌های ارگونومیک و تلفیق آن با تنفس صحیح به‌میزان زیادی به بهبود بیماران مبتلا به کرونا پس از ترخیص از بیمارستان کمک می‌کند و سطح توانایی و عملکرد قلبی ، عروقی و ریوی بیمار را بهبود می‌بخشد. ریه انسان‌ها به‌طور طبیعی برای دریافت اکسیژن ۲۱درصد هوای جو طراحی شده‌است و هرگونه اکسیژن اضافی که به‌واسطه استفاده طولانی‌مدت و غیرضروری به ریه بیماران برسد باعث می‌شود سیستم تنفسی و عملکرد تهویه‌ای ریه بیماران به‌شدت ضعیف شود.»
وی می‌افزاید:«از این رو توصیه پزشکان همواره این است فقط وقتی از حمایت‌های اکسیژنی استفاده کنیم که بدن بیمار قطعا به آن نیاز دارد و هرگونه حمایت‌های بیشتر از لزوم، سیستم ریوی را نه‌تنها حمایت نمی‌کند بلکه در درازمدت آن را ضعیف و آسیب پذیر می‌کند.»
نتایج یک پژوهش نشان داد
افزایش مرگ‌ومیر بیماران مغز و اعصاب در دوران کرونا
بررسی‌های یک مطالعه نشان داد که در طول همه‌گیری، افرادی که دچار سکته‌های مغزی جزئی و سایر بیماری‌های غیرتهدیدکننده زندگی بودند، از مراقبت‌های بیمارستانی اجتناب کردند که این موضوع، منجر به نرخ بالاتر و قابل توجه مرگ‌ومیر در شرایط بحرانی شد. همچنین افزایش بروز سکته مغزی و خون‌ریزی داخل جمجمه‌ای در طول همه‌گیری نیز باعث افزایش قابل توجه مرگ و میر در بیمارستان شده است.
به گزارش ایسنا، همه‌گیری اخیر کووید-19 منجر به بسیاری از موقعیت‌های غیرمنتظره و خسارات شدید مردم شده است. این بیماری همه‌گیر، روان جامعه را به شکلی پایدار دچار آسیب کرد. بررسی‌ها نشان داده که کووید-۱۹ باعث ایجاد عوارض زیاد برای بیماران مغز و اعصاب می‌شود.
همچنین ترس از این بیماری و ترس فرد از ابتلا به کووید-۱۹ در حین مراجعه به بیمارستان، منجر به اجتناب از مراجعه به بیمارستان شده است. این موضوع باعث از دست دادن زمان ارزشمند درمان و بدتر شدن مشکلات و عوارض می‌شود. طبق بررسی‌ها در دوران همه‌گیری تعداد مراجعه به بیمارستان به طور قابل توجهی کاهش یافته است.
بر همین اساس پژوهشگران دانشگاه علوم پزشکی البرز با انجام یک مطالعه، تأثیر همه‌گیری کووید-19 بر «مرگ‌های درون بیمارستانی» ناشی از اختلالات عصبی و همچنین تأثیر عفونت کووید-۱۹ را بر تمام مرگ‌ومیرهای ناشی از علت خاص و یا سکته را بررسی کردند.
در این مطالعه 1742 بیمار مورد بررسی قرارا گرفت که 671 نفر از آنها در طول همه‌گیری کووید-19 مراجعه کرده بودند و 1071 نفر در دوران پیش از همه گیری به اورژانس مراجعه کرده بودند.
بررسی‌ها نشان داد که مرگ‌ومیر کلی در طول همه‌گیری به طور قابل توجهی بالاتر بود و میزان مرگ و میر در مبتلایان به کووید-۱۹ بیشتر اتفاق می‌افتاد.
به گفته پژوهشگران این تحقیق؛ در طول همه‌گیری، افرادی که دچار سکته‌های مغزی جزئی و سایر بیماری‌های غیرتهدیدکننده زندگی بودند، از مراقبت‌های بیمارستانی اجتناب کردند که این موضوع، منجر به نرخ بالاتر قابل توجه مرگ‌ومیر در شرایط بحرانی شد. همچنین افزایش بروز سکته مغزی و خون‌ریزی داخل جمجمه‌ای در طول همه‌گیری نیز باعث افزایش قابل توجه مرگ و میر در بیمارستان شده است.
نتایج این پروژه تحقیقاتی با عنوان «مقایسه میزان مراجعات و بستری بیماران مغز و اعصاب و فراوانی پیامدهای حاصل و میزان مرگ‌ومیر در دو دوره مشابه زمانی پیش از کرونا و پس از کرونا مرکز آموزشی درمانی شهید رجایی» در پایگاه نتایج پژوهش‌های سلامت کشور منتشر شده و ناهید عباسی خوش سیرت، سحر محمد پورنامی، مصطفی قربانی، فاطمه رحیمی، نامی محمدیان خونسار؛ پژوهشگران دانشگاه علوم پزشکی البرز در انجام آن مشارکت داشتند.