نوار عصب و عضله برای تشخیص چه بیماریهایست؟
بدن هر فرد الکتریسیته تولید میکند. پیامها از طریق الکتریسیته توسط عضلات و اعصاب به مغز منتقل میشوند یا از طریق آن خارج میشوند.
نوار عصب و عضله برای تشخیص چه بیماریهایست؟
بدن
هر فرد الکتریسیته تولید میکند. پیامها از طریق الکتریسیته توسط عضلات و
اعصاب به مغز منتقل میشوند یا از طریق آن خارج میشوند. اعصاب از
الکتریسیته برای کمک به مغز جهت درک محیط پیرامون استفاده میکنند. همچنین
اعصاب برای حرکت دادنِ بدن و فعال کردن عضلات از الکتریسیته استفاده
میکنند.
اگر دچار آسیب جدی شدهاید یا در حال
مبارزه با بیماری خاصی هستید، این موارد میتوانند روی نحوهی تفسیر یا
انتقال سیگنالهای الکتریکی از سیستم عصبی و عضلات شما تأثیر مستقیمی
بگذارند. نقص در این سیستم الکتریکی میتواند منجر به احساس درد، ضعف یا
گزگز دست و پا شود. اگر در حال حاضر با درد در ناحیه کمر، دستها، گردن یا
اندامهای انتهایی مختلف مواجه هستید، میتوانید تست نوار عصب و عضله انجام
دهید.
نوار عصب عضله
دو
نوار عصب و عضله رایج تستهای EMG و NCV هستند. این تستها زیر نظر یک
متخصص پزشکی انجام میشوند که اغلب یک متخصص مغز و اعصاب یا روانپزشک
هستند. تست نوار عصب و عضله در اصفهان توسط دکتر مظاهری متخصص طب فیزیکی و
توانبخشی زمان زیادی نمیبرد و معمولاً حدود 60 دقیقه طول میکشد. با این
حال، نتایجی که از این تستها دریافت میکنید میتوانند در احساس درد بدون
دلیل و درک علت اصلی درد شما تفاوت ایجاد کنند.
تست EMG
الکترومیوگرام
(EMG) آزمایشی است که فعالیت الکتریکی عضلات را اندازهگیری میکند. این
تست هرگونه نشانهای از انسداد یا کاهش سرعت پاسخ به تحریک عصبی را تشخیص
میدهد. الکترومیوگرام اطلاعات مربوط به خود عضلات را ارائه میدهد و نشان
میدهد که چگونه عضلات تحریک عصب را به خوبی دریافت میکنند. آزمون سرعت
هدایت عصبی (NCV) اغلب همزمان با الکترومیوگرام انجام میشود.
هدف از انجام تست الکترومیوگرام
از
EMG اغلب برای ارزیابی ضعف عضلانی، انقباض یا فلج غیرقابل توصیف عضلاتها و
یافتن علل بیحسی، گزگز و درد استفاده میشود. تست الکترومیوگرام میتواند
بین ضعف واقعی و کاهش استفاده از عضلات به دلیل درد یا فقدان محرک تمایز
قائل شود. همچنین این تست قادر به تشخیص منشاء اختلال عضلانی است. این تست
مشخص میکند که منشاء اختلال از خود عضلات شروع میشود یا ناشی از اختلال
عصبی است.
الکترومیوگرام چگونه انجام میشود؟
در
طی الکترومیوگرام پزشک یا تکنیسین سوزن بسیار ظریفی که به عنوان الکترود
عمل میکند را از طریق پوست وارد عضله میکند. پس از نصب الکترود از بیمار
خواسته میشود که عضله را به آرامی به عنوان مثال با خم کردن بازو منقبض
کند. با افزایش تدریجی نیرو فعالیت الکتریکی نیز ثبت میشود. این فعالیت را
میتوان به صورت بصری روی یک اسیلوسکوپ یا صفحه نمایش داد یا از طریق
بلندگو به صورت شنیداری دریافت کرد. نتایج حاصل میتوانند اطلاعاتی در خصوص
توانایی عضله در پاسخ به تحریک عصبی فراهم سازند.
آیا تست EMG دردناک است؟
وقتی
سوزن یا سوزنها وارد میشوند، بیمار ممکن است ناراحتی جزئی مانند درد در
زمان تزریق را احساس کند. پس از آن، ممکن است برای چند روز عضلات هدف حساس
شوند یا درد را در آنها احساس کنید. همچنین ممکن است کبودی جزئی مشاهده
نمائید.
آزمایش سرعت هدایت عصبی چیست؟
تست
سرعت هدایت عصبی که به آن مطالعه هدایت عصبی نیز گفته میشود، سرعت حرکت
تکانههای الکتریکی در طول یک عصب را اندازهگیری میکند. این عمل اغلب
همزمان با الکترومیوگرام و به منظور رد سایر علل یا تشخیص اختلالات عضلانی
انجام میشود.
یک عصب سالم سیگنالها را با سرعت و
قدرت بیشتری نسبت به عصب آسیبدیده هدایت میکند. سرعت هدایت عصبی تحت
تأثیر غلاف میلین قرار میگیرد. این غلاف پوشش عایقی است که عصب را احاطه
کرده است.
بیشتر نوروپاتیها به دلیل آسیب به
آکسون عصب ایجاد میشوند. آسیب به غلاف میلین عصب نیز به ندرت منجر به
نوروپاتی میشود. از تست سرعت هدایت عصبی برای تمایز بین اختلالات عصبی
واقعی (مانند بیماری شارکو-ماری-توث) و بیماریهایی که طی آنها عضلات تحت
تأثیر عصب قرار میگیرند (مانند سندرم تونل کارپال) استفاده میشود.
هدف از تست NCV
این
تست برای تشخیص آسیب عصبی یا اختلال عملکرد و تأیید تشخیصی خاص استفاده
میشود. آزمون سرعت هدایت عصبی معمولاً میتواند آسیب فیبر عصبی (آکسون) را
از آسیب غلاف میلین اطراف عصب متمایز کند. این امر در استراتژیهای تشخیصی
و درمانی مفید است.
آزمون سرعت هدایت عصبی چگونه انجام میشود؟
در
طول آزمایش، الکترودهای پهنی در فواصل معینی روی اعصاب تحت بررسی قرار
میگیرند. سپس یک جریان الکتریکی با شدت پایین برای تحریک اعصاب اعمال
میشود.
سرعت انتقال تکانههای الکتریکی حاصله از
طریق اعصاب زمانی مشخص میشود که تصاویر تکانهها روی یک اسیلوسکوپ یا
صفحه کامپیوتر به نمایش درآیند. اگر پاسخ بسیار آهستهتر از حالت عادی
باشد، احتمال آسیب غلاف میلین وجود دارد. اگر پاسخ عصب به تحریک توسط جریان
کاهش یابد اما سرعت هدایت نسبتاً طبیعی باشد این امر نشاندهندهی آسیب به
آکسون عصب است.
آیا آزمون سرعت هدایت عصبی موجب آسیب میشود؟
به
طور کلی در طی آزمون حداقل ناراحتی وجود دارد زیرا میزان محرک الکتریکی
ناچیز است و معمولاً به مقدار کمی توسط بیمار احساس میشود.
نوار عصب و عضله بیشتر برای تشخیص کدام بیماریها انجام میشود؟
سندرم تونل کارپال: فشردگی عصب میانی در مچ دست
سندرم خروجی قفسه سینه: فشردگی شبکه بازویی در سطح شانه/قفسه سینه
گیر افتادن عصب اولنار: فشردگی عصب اولنار در آرنج
رادیکولوپاتی گردنی و کمری: فشردگی ریشههای عصبی پس از بیرون آمدن آنها از نخاع
میوپاتی: بیماریهای عضلانی
پلی نوروپاتی دیابتی: آسیب ناشی از دیابت بر اعصاب
نکاتی که باید قبل و بعد از انجام نوار عصب و عضله بدانید
در
صورت داشتن باتری قلب یا مغز در بدن خود، ابتدا پزشک را مطلع کنید.
بارداری مشکلی برای آزمایشات ایجاد نمیکند. نوار عصب و عضله را میتوان
برای نوزادان و کودکان نیز انجام داد. اگر بیماری مربوط به انعقاد خون
دارید یا از داروهای رقیقکننده خون استفاده میکنید، باید پزشک خود را
مطلع کنید. در صورت داشتن عفونت یا بثورات پوستی ممکن است متخصص طب فیزیکی و
توانبخشی در اصفهان عمل را به تعویق بیندازد. در روز انجام آزمایش از
محصولات چرب یا پودری روی پوست خود استفاده نکنید و در صورت امکان از
هیچگونه لوازم جانبی مانند جواهرات استفاده نکنید.
ممکن
است علائمی از قبیل خونریزی یا حساسیت در نقاطی که سوزنهای الکترومیگرام
وارد شدهاند را مشاهده نمایید. این علائم حداکثر ظرف مدت چند روز فروکش
میکنند. نوار عصب و عضله عوارض جانبی طولانی مدتی نخواهد داشت. تحویل
گزارش تشخیصی نوار عصب و عضله مدتی طول خواهد کشید و مدت زمان آن در
آزمایشگاههای مختلف متفاوت است.
تاثیر پرداختن به جزییات خودکشی سلبریتیها در افزایش خودکشی در جامعه
طبق آمار جهانی در سنین پایینتر و نوجوانی درصد خودکشی نسبت به بزرگسالان بالاتر است، چون مغز نوجوان آنچنان آینده خود را نمیبیند و مسائل را همان لحظه میبیند و ممکن است به خاطر درد عشق یا دردی که همان لحظه برایش پیش میآید بلافاصله تصمیم بگیرد که رهایی این زندگی بهتر است.
تاثیر پرداختن به جزییات خودکشی سلبریتیها در افزایش خودکشی در جامعه
به گزارش سلام نو به
نقل از ایلنا، مدیر گروه برنامه ریزی مشاوره و خدمات روان شناختی وزارت
ورزش و جوانان درباره تاثیر خودکشی روی افراد گفت: به طور میانگین به دنبال
هر خودکشی، ۶ نفر به صورت مستقیم تحت تاثیر قرار میگیرند و اگر خودکشی در
محیط مدرسه یا کار اتفاق بیفتد، صدها نفر را تحت تاثیر قرار میدهد.
"مریم
نجابتیان" مدیر گروه برنامه ریزی مشاوره و خدمات روان شناختی وزارت ورزش و
جوانان درباره پدیده خودکشی و نقش رسانه در پیشگیری از آن اظهار داشت:
زندگی یک موهبت است؛ نیرویی ناشناخته و اسرار آمیز، و باارزشترین هدیهای
که به ما داده شده است، انسان به لحاظ تکامل مغز، نسبت به سایر موجودات
قابلیتها، استعداد و تواناییهایی دارد که برای رشد و کمال انسان نهادینه
شده است. DNA هر انسانی به گونهای برنامه ریزی شده که میل به زندگی و بقا
وجود دارد، در نتیجه وقتی یک نفر سعی میکند خودش را بکشد، برعکس ذات و
سرشت خود عمل میکند. تفاوتی که مغز انسان به لحاظ تکاملی با حیوانات دارد
این است که برای زندگی معنی میسازد و زمانی که معنای زندگیاش را گم
میکند دچار ناامیدی یا Hopelessness میشود. همه اینها باعث میشود که
زمانی بعضی از افراد تصمیم به نابودی و عدم بقا در زندگی خود بگیرد.
درصد خودکشی در سنین نوجوانی نسبت به بزرگسالی بالاتر است
به
گزارش ایلنا، نجابتیان ادامه داد: طبق آمار جهانی در سنین پایینتر و
نوجوانی درصد خودکشی نسبت به بزرگسالان بالاتر است، چون مغز نوجوان آنچنان
آینده خود را نمیبیند و مسائل را همان لحظه میبیند و ممکن است به خاطر
درد عشق یا دردی که همان لحظه برایش پیش میآید بلافاصله تصمیم بگیرد که
رهایی این زندگی بهتر است.
وی با بیان اینکه
خودکشی اغلب به علت ناامیدی رخ میدهد، گفت: به طور کلی خودکشیSuicide
رفتاری عمدی است که باعث مرگ فرد میشود. خودکشی اغلب به علت ناامیدی صورت
میگیرد که علت آن اغلب به اختلالات روانی نظیر افسردگی، اختلال دوقطبی،
اسکیزوفرنی، شکست عشقی، اعتیاد به الکل، یا سوء مصرف دارو نسبت داده
میشود.
مدیر گروه برنامه ریزی مشاوره و خدمات
روان شناختی وزارت ورزش و جوانان اضافه کرد: همچنین اغلب عوامل استرسزا
مانند مشکلات مالی یا مشکلات ارتباط بین فردی در این میان نقش دارند.
سالانه حدود ۸۰۰٬۰۰۰ تا یک میلیون نفر در جهان بر اثر خودکشی میمیرند، و
در واقع بعد از تصادفات جادهای، خودکشی بالاترین آمار را در میان دلایل
مرگ افراد بین ۱۵ تا ۲۹ سال در دنیا دارد.
احتمال خودکشی مردان سه تا چهار برابر بیشتر از زنان است
نجابتیان
گفت: میزان این کار در مردان بالاتر از زنان بوده و احتمال خودکشی مردان
سه تا چهار برابر بیشتر از زنان است. تخمین زده میشود که هر سال در جهان
۱۰ تا ۲۰ میلیون اقدام به خودکشی غیرکشنده رخ میدهد. خودکشی براساس
آمارهای بینالمللی یکی از ده علت اصلی مرگ در بیشتر کشورهای دنیا است.
رواج خودکشی علاوه بر موارد گفته شده با عواملی مانند درونگرایی، حفظ
آبرو، عوامل خانوادگی، آسیبهای اجتماعی، ضعف اعتقادات مذهبی و بیهنجاری
مرتبط دانسته شده است.
وی افزود: معمولاً وقتی
انسانها خودشان را ناتوان و ناامید حس میکنند باید به چیزی ورای خودشان
دست بیابند و داستانی در ذهنیت خودشان داشته باشند که آنها را مصون نگه
دارد. معمولا افراد خودشان را به ارزشهای زندگی مثل فرزند خانواده، شغل و…
متصل نگه میدارند در نتیجه به امید مسئلهای فراتر از آن چیزی که امروز
در واقعیت عینیشان میبینند، دل میبندند.
مدیر
گروه برنامه ریزی مشاوره و خدمات روان شناختی وزارت ورزش و جوانان گفت: به
طور مثال میگویند من وظیفه دارم بچهام را بزرگ کنم یا از رنج پدر و
مادرم آزرده میشوم و دیدگاهی پیدا میکنند که مثلاً بودن من فایدهای
دارد، در واقع هر کسی ممکن است که در آن فضای ناتوانی به چیزی خودش را وصل
کند.
گاهی افراد در اوج موفقیت خودکشی میکنند
نجابتیان
خاطرنشان کرد: مواردی هم هست که گاهی از بیرون که به زندگی فرد نگاه
میکنیم، زندگی بسیار فعال و خوبی دارد، خیلی پرتلاش و پرانگیزه است،
کارهای مهم و جالبی در زندگیاش کرده، حتی یک شخصیت شناختهشده است و از
دید عامه دلیلی برای خودکشی نیست، اما بعد ناگهان خودش را میکشد!
وی
گفت: گاهی افراد در اوج موفقیت خودکشی میکنند، این نشان میدهد افسردگی و
ناامیدی در لایه زیر آن بوده و آنها فقط سعی میکردند که روی آن را با یک
سری موفقیتهای دیگر بپوشانند ولی فرد مسائلی داشته که نتوانسته آن را حل
کند و دست به خودکشی میزند. عدم مهارت حل مسئله یکی دلایلی است که منجر به
خودکشی میشود.
مدیر گروه برنامه ریزی مشاوره و
خدمات روان شناختی وزارت ورزش و جوانان گفت: افرادی که کنترل تکانه ندارند
و وقتی با مشکلی برخورد میکنند توان مقابله با آن را ندارند و یا
مهارتهای مقابلهای ندارند، میتوانند به خودشان و دیگران آسیب وارد کنند.
در واقع بطور قطع و یقین روان شناسان، روان پزشکان و نورولوژیستها هنوز
نتوانستهاند پیشبینی کنند که چه کسی ممکن است، خودکشی کند.
به دنبال هرخودکشی، ۶ نفر به صورت مستقیم تحت تاثیر قرار میگیرند
وی
درباره تاثیر خودکشی روی افراد گفت: آثار منفی روانشناختی و اجتماعی
خودکشی بر خانواده و اجتماع قابل محاسبه نیست، به طور میانگین، به دنبال
هرخودکشی، ۶ نفر به صورت مستقیم تحت تاثیر قرار میگیرند. اگر خودکشی در
محیط مدرسه یا کار اتفاق بیفتد، صدها نفر را تحت تاثیر قرار میدهد. خودکشی
فرد روی فرزندان، والدین، همسر، دوستان یا همکاران فرد تأثیر میگذارد. یک
مطالعه در آمریکا نشان داد خودکشی یک فرد میتواند به طور غیرمستقیم تا
۱۳۵ نفر را تحت تاثیر قرار دهد.
نجابتیان گفت:
وقوع خودکشی دارای پیش زمینههایی است که وقتی بررسی میشود به این نتیجه
میرسیم که عمدتا در افرادی که حمایت خانواده و گروه دوستان را داشته و
دارای روابط اجتماعی مناسبی هستند، احتمال بروز خودکشی کم است. همچنین
افرادی که دارای باورهای مذهبی هستند یا در جامعه مشارکت اجتماعی میکنند و
دلبستگیهای اجتماعی دارند، خودکشی در آنها کمتر است. همچنین افرادی که
در زندگی دچار افسردگی هستند و تحت نظرمشاور، روانشناس و روانپزشک قرار
میگیرند کمتر به سمت خودکشی میروند.
تشریح نقش شبکههای اجتماعی و رسانه در مقابله با خودکشی
وی
درباره نقش شبکههای اجتماعی و رسانه در مقابله با خودکشی گفت: شواهد حاکی
از آن است که نحوه گزارش اخبار مرتبط با خودکشی بر میزان خودکشی نقش دارد.
به تصویر کشیدن احساسات خودکشی در رسانهها، میتواند به افزایش
خودکشیهای تقلیدی منجر شود.
نجابتیان افزود:
آگاهیرسانی درباره خودکشی و اخبار آن درست مانند شمشیری دولبه است که باید
بسیار هوشمندانه به آن پرداخته شود، چرا که گفتن بیش از اندازه از آن سبب
میشود تا خانوادهها از آن متاثر شوند و برخی بهویژه جوانان به سمت
خودکشی میل پیدا کنند.
او با اشاره به اینکه
شبکههای اجتماعی کاملا مخاطب محور هستند، گفت: مخاطب محور بودن یعنی
تقریبا مخاطب خودش تصمیم میگیرد اخبار را منتشر و پیگیری کند. وقتی یک
قهرمان، یک سلبریتی یا فردی مشهور خودکشی میکند، انتشار اخبار و حواشی آن
در شبکههای اجتماعی به امر خودکشی مشروعیت میبخشد و میتواند اقدام به
خودکشی در میان سایر افراد را افزایش دهد و هم خصوصی بودن حریم فرد را زیر
سوال میبرد. بنابراین اولین گام پس از خودکشی فرد، بررسی خانواده،
اطرافیان و دوستان اوست، چرا که احتمال وقوع خودکشی در نزدیکان و اطرافیان
آنها بسیار زیاد است.
رسانههای معتبر دنیا برای اخبار منفی دستورالعمل دارند
مدیر
گروه برنامه ریزی مشاوره و خدمات روان شناختی وزارت ورزش و جوانان گفت:
انعکاس اخبار منفی نظیر خودکشی، خشونت، قتل و…باید تابع محدودیتهایی باشد.
رسانههای معتبر دنیا برای اخبار منفی دستورالعمل دارند؛ اینکه این اخبار
از منظر تصویر، ویدیو و متن چگونه باید منعکس شود.
نجابیتان
گفت: سازمان بهداشت جهانی طی دستورالعملی به رسانهها هشدار داده است که
نباید اخبار و تصاویر خودکشی در صفحه اول یا در بخش عناوین مهم اخبار قرار
بگیرند، زیرا تیترشدن این خبرها، میتواند موجب گسترش خودکشی در جامعه شود.
رسانه به جای انتشار جزییات، باید خودکشی را به عنوان یک رفتار بیمار گونه
نشان دهد که فرد به علت ناتوانی در مقابله با فشارهای زندگی از یک روش
غیرمنطقی استفاده کرده است به نحوی که هشدار هم برای مردم داشته باشد،
البته به زبان علمی و غیرمستقیم نتیجهاش باید پیشگیری و جلوگیری از تکرار
آنها و به حداقل رساندن آثار و عوارض منفیاش باشد.
وی
اشاره کرد: در کنار انتشار این گونه اخبار با کمک کارشناسان و متخصصان امر
باید توانمندسازی، آگاهیسازی و تحلیل اجتماعی ارائه کنند. البته رعایت
این استانداردها به تدبیر رسانهها بستگی دارد که چگونه این امر را مدیریت و
ساماندهی کنند.
تاثیر پرداختن به جزییات خودکشی سلبریتیها در افزایش خودکشی در جامعه
مدیر
گروه برنامه ریزی مشاوره و خدمات روان شناختی وزارت ورزش و جوانان درباره
خودکشی افراد معروف گفت: وقتی کسی معروف میشود، یعنی بخش زیادی از جامعه
این فرد را میشناسند و دارای جذابیتی است و موجبات انتخاب او به عنوان
نماد و الگو فراهم شده است. یکی از مواردی که بسیار رایج شده است، رسانهای
شدن، بیان جزئیات کامل خودکشی و برگزاری مراسمات باشکوه برای سلبریتیها
است که میتواند بویژه در نوجوانان و جوانان که هویت آنها هنوز شکل
نگرفته، باعث افزایش خودکشی شود، زیرا خطر الگو قرار گرفتن برخی از این
افراد معروف برای نوجوانان وجود دارد.
وی بیان
کرد: شکوهمندسازی و پر و بال دادن و قهرمانسازی افرادی که خودکشی میکنند،
در گروههای جوانان و نوجوانان که سطح الگوپذیری و جامعهپذیری بیشتری
دارند و بُعد هیجانی و عاطفی آنها نسبت به سایر افراد جامعه بیشتر است، با
تأثیرگذاری بیشتری همراه است.
نجابتیان ادامه
داد: اقدام به پرداختن به جزییات خودکشی سلبریتیها به نوعی تشویق کردن و
اشاعه دادن آن در میان افراد است. البته عوامل بسیاری در هدایت افراد به
سوی خودکشی تاثیرگذارند، اما گاه از خودکشی افرادی مشهور مانند سلبریتیها
میشنویم که بسیاری در آرزوی داشتن زندگی آنها بودند. سلبریتیها با وجود
شهرت، پول و تمام چیزهای دیگری که در زندگی از آنها برخوردارند در برابر
خودکشی مصون نیستند، گاهی نیز به دلیل فشار روانی سنگینی که به آنها وارد
میشود، ناآگاهانه از مقدار زیادی مثلا آرام بخش استفاده میکنند که ممکن
است حتی پشت آن اقدام، اصلا افکار خودکشی نباشد.
مدیر
گروه برنامه ریزی مشاوره و خدمات روان شناختی وزارت ورزش و جوانان
خاطرنشان کرد: هنگامیکه کسی در جامعه خودکشی میکند، بویژه اگر دارای
محبوبیت و یا به نوعی سلبریتی باشد خواه ناخواه بر جامعه تاثیر میگذارد و
یکی از اثراتش این است که سبب بهوجودآمدن و افزایش غم و تاثر اجتماعی در
جامعه میشود. پرداختن با جزئیات کامل به خودکشی باعث میشود تا این اقدام
برای جامعه عادی شود و آنها احساس کنند که این موضوع عادی است و خودکشی
افزایش یابد. متاسفانه زیاد پرداختن به خودکشی آن را از تابو خارج و به
مقوله یادگیری تبدیل میشود.
برای کاهش خودکشی چه باید کرد؟
وی
در پاسخ به این سوال که برای کاهش خودکشی چه کار باید کرد، گفت: به محض
اینکه یک نفر در مورد خودکشی صحبت میکند حتما باید به مشاور مراجعه کند و
جوانب احتیاط را در مورد او در نظر بگیرند. درست است که خودکشی یک رفتار
تکانشی است، اما هیچ وقت بدون هشدار رخ نمیدهد. در زمینه پیشگیری از
خودکشی باید فرهنگسازی کرد و تابآوری اجتماعی را بالا برد تا شاید بتوان
در برابر آن تا اندازهای ایستادگی کرد.
نجابتیان
گفت: جامعه ما بسیار آسیبپذیر است و مشکلات زیادی دارد که برای هیچیک از
آنها فکر و راهحلی اندیشیده نشده است. مردم در مورد بسیاری از آسیبها
از جمله خودکشی آگاهی کافی و لازم را ندارند که در اینگونه موارد باید چه
کنند و البته فرهنگ داشتن مشاور خانواده هم در جامعه نهادینه نشده است تا
درصورت داشتن مشکل به روانشناس و مشاور مراجعه کنند.
مدیر
گروه برنامه ریزی مشاوره و خدمات روان شناختی وزارت ورزش و جوانان درباره
اقداماتی که برای پیشگیری از خودکشی در جامعه میتوان انجام داد، گفت:
ایجاد نشاط و امید واقعی، آموزش مهارتهای زندگی، بررسی روانشناسی رفتارها و
شناسایی آسیبهای اجتماعی و نیازهای روحی، روانی و مادی افراد میتواند
کمک کننده باشد.
وی ادامه داد: همچنین شکستن
تابو و صحبت کردن در مورد این موضوع، آموزش مهارتهای مقابله با فشارهای
زندگی به نوجوانان و جوانان به ویژه در مدارس، شناسایی افراد در معرض خطر و
حمایت از آنها و برقراری ارتباط بلند مدتتر با این افراد، محدود کردن
دسترسی به ابزارهای کشنده نیز از جمله این موارد است.
مدیر
گروه برنامه ریزی مشاوره و خدمات روانشناختی وزارت ورزش و جوانان خاطرنشان
کرد: از بین بردن باورهای نادرست در مورد صحبت کردن راجع به خودکشی در
پیشگیری از آن موثر است؛ این که صحبت کردن در مورد خودکشی باعث شکلگیری
تفکرات اشتباه در ذهن افراد میشود نادرست است برعکس حرف زدن در مورد
خودکشی میتواند تا حدی در بازگرداندن امید به افرادی که به خودکشی فکر
میکنند، موثر باشد.
کاربرد نوار عصب و عضله در تشخیص مشکلات پا
در
بسیاری از آسیبهای عصبی که منجر به بروز علائم گزگز، بی حسی، ضعف، عدم
تعادل و درد در اندامهای پا میشود، از تست عصب و عضله برای تشخیص بیماری
استفاده میشود. برخی از این شرایط شامل موارد زیر میباشند:
سیاتیک
بیماری
سیاتیک به عارضهای گفته میشود که در طی آن عصب سیاتیک (عصبی که از ستون
فقرات خارج شده و در پشت پاها ادامه پیدا میکند) بیمار دچار آسیب شده و یا
تحت فشار قرار گرفته باشد. این عارضه باعث احساس درد در کمر، لگن و بعضاً
پشت رانها شده و میتواند بی حسی، مور مور، سوزش و ضعف پا ایجاد کند.
شایعترین علت بروز این عارضه، فتق دیسک است. پس از تشخیص سیاتیک با
استفاده از نوار عصب و عضله، اکثر افراد با مصرف دارو برای کاهش التهاب و
همچنین فیزیوتراپی برای تقویت کمر، بهبود پیدا میکنند. در برخی از موارد
نیز ممکن است عمل جراحی لازم باشد.
رادیکولوپاتی
رادیکولوپاتی
یا پینچ عصبی به آسیب ریشههای عصبی نخاع گفته میشود. ریشههای عصبی از
بین مهرههای کمر عبور میکنند و ممکن است در این بین دچار فشار شده یا به
اصطلاح پینچ شوند. رادیکولوپاتی بیشتر در نواحی گردن و پایین کمر اتفاق می
افتد. این عارضه با بروز درد، ضعف، مور مور و بی حسی در گردن، دستها،
پایین کمر و یا پاها تشخیص داده میشود. فتق دیسک و خارهای استخوانی ازجمله
شایعترین علل بروز این عارضه هستند. یکی از روشهای تشخیص رادیکولوپاتی،
نوار عصب و عضله است. داروهای ضد التهاب و فیزیوتراپی میتوانند به درمان
این عارضه کمک کنند. در برخی از موارد ممکن است انجام عمل جراحی ضروری
باشد.
نوروپاتی محیطی
نوروپاتی محیطی
به معنی آسیب دیدن عصبهایی است که از مغز و نخاع به همه جای بدن کشیده
میشوند. این عارضه معمولاً برای آسیبهای عصبی در دست و پاها استفاده
میشود. ازجمله علائم آن میتوان به بی حسی، سوزش، مور مور شدن و درد اشاره
کرد. دیابت یکی از اصلیترین علل بروز نوروپاتی های محیطی است. ازجمله
عوامل دیگر این عارضه میتوان به بیماریهای خود ایمنی، تومورها، وراثت و
کمبودهای غذایی اشاره کرد. در بسیاری از موارد پزشکان علت اصلی بروز این
عارضه را نمیدانند. درمان علت ایجاد کنندهی این عارضه با تشخیص زودهنگام
میتواند مؤثر باشد. از داروهای مختلفی نیز به منظور کاهش علائم استفاده
میشود.
دیستروفی یا تحلیل عضلانی
دیستروفی
عضلانی (MD) یک بیماری مزمن است که به عضلات اسکلتی آسیب می زند. این
عارضه باعث بروز ضعف پیشرونده ی پا و از دست رفتن کنترل حرکات خواهد شد.
دیستروفی های عضلانی متشکل از 30 بیماری ژنتیکی مختلف هستند. شایعترین نوع
این عارضه در کودکی شروع شده و بیشتر پسران را تحت تأثیر قرار میدهد.
پزشکان برای درمان دیستروفی عضلانی از روشهای مختلفی استفاده کرده و به
منظور کنترل علائم و بهبود عملکرد عضلات از دارو استفاده میکنند.
سندرم تونل تارسال
تشخیص سندرم تونل تارسال با نوار عصب و عضله
سندرم
تونل تارسال در اثر فشرده شدن عصب تیبیال خلفی ایجاد شده و علائم آن ممکن
است هرجایی در مسیر این عصب که از سطح داخلی مچ پا عبور میکند دیده شوند.
سندرم
تونل تارسال شبیه به سندرم تونل کارپال بوده که در مچ دست رخ میدهد. هر
دوی این عارضهها در اکثر وارد شدن فشار به یک عصب در محیط بسته رخ
میدهند.
شما میتوانید برای کاهش التهاب و تسکین
علائم فشار بر روی عصب، از داروهای ضد التهاب (ازجمله داروهای ضد التهاب
غیر استروئیدی) استفاده کنید. استراحت، استفاده از یخ، فشار و بالا نگه
داشتن اندام میتوانند به کاهش تورم و التهاب کمک کنند.
بیماری شارکو ماری توث
بیماری
شارکو ماری توث (CMT) یک عارضهی عصبی وراثتی است. این بیماری اعصاب حسی و
حرکتی در اندامها را تحت تأثیر قرار میدهد. این بیماری میتواند باعث
ضعف عضلانی در پاها، بدشکلیهای کف پا، مشکل در راه رفتن و از بین رفتن حس
پاها شود. ممکن است دستهای بیمار نیز در مراحل بعدی بیماری تحت تأثیر قرار
بگیرند. بیماری شارکو ماری توث در اکثر موارد در اثر به ارث رسیدن جهشهای
ژنتیکی ایجاد میشود. به دلیل آسیبهای عصبی در این بیماری، نوار عصب و
عضله میتواند برای تشخیص آن مؤثر باشد. فیزیوتراپی، کاردرمانی، وسایل
ارتوپدی و عمل جراحی میتوانند به مدیریت ناتوانیهای ناشی از این بیماری
کمک کنند.
اسکلروز آمیوتروفیک جانبی
اسکلروز
آمیوتروفیک جانبی – ALS یا بیماری لو گریگ یک بیماری عصبی عضلانی پیشرونده
است. ALS باعث ضعف عضلانی پاها و ناتوانی شده و درنهایت منجر به نارسایی
تنفسی خواهد شد. متخصصین به درستی علت بروز این بیماری را نمیدانند.
پزشکان با استفاده از داروهای مختلف روند آسیب زایی بیماری به اعصاب را کند
کرده و علائم را کاهش میدهند تا کیفیت زندگی فرد بیشتر شود.
الکترومیوگرام (EMG) و تست سرعت هدایت عصبی (NCV)
الکترومیوگرام (EMG) و تست سرعت هدایت عصبی (NCV)
الکترومیوگرام
نوعی تست عضله بوده که به طور غیرمستقیم اعصاب را نیز مورد آزمایش قرار
میدهد. این آزمایش ممکن است توسط پزشکان مختلف تجویز شده ولی معمولاً توسط
متخصص اعصاب و یا متخصص طب فیزیکی انجام میشود. این تست در مطب انجام شده
و نیازی به بستری بیمار نخواهد بود. این تست نیازمند آمادگی قبلی نبوده و
بین 30 دقیقه تا 2 ساعت زمان خواهد برد.
تجویز
EMG ممکن است دلایل مختلفی داشته باشد. دلیل پزشک شما برای تجویز این تست
معمولاً پیدا کردن آسیبهای عصبی در بدن است. ضعف عضلات میتواند نشان
دهندهی بیماریهای عصبی یا عضلانی بوده که الکترومیوگرافی میتواند برای
تشخیص آنها کمک کند. EMG روشی تشخیصی بوده و کاربرد درمانی ندارد.
نحوهی انجام نوار عصب و عضله
این
آزمایش معمولاً در دو بخش انجام میشود و در طی هر دو بخش، بیمار بر روی
تخت و در کنار دستگاهی شبیه به رایانه دراز میکشد. در طی تست هدایت عصبی،
شوکهای الکتریکی کوتاهی به پای شما وارد میشوند تا سرعت هدایت جریان در
اعصاب اندازه گیری شود. بدین منظور، الکترودهای کوچکی به نقاط مختلف پای
شما متصل میشوند. در طی این تست ممکن است احساس مور مور داشته باشید ولی
دردی احساس نخواهید کرد. ممکن است این آزمایش در اندام مختلف شما تکرار شده
و اعصاب متفاوتی مورد بررسی قرار گیرند.
بخش دوم
این تست با استفاده از سوزن انجام شده و عضلات به شکل دقیقتر مورد بررسی
قرار میگیرند. در این بخش، یک سوزن کوچک باریک وارد عضلهی در حال استراحت
شده و به آرامی به سمت داخل میرود تا فعالیت عضله ضبط شود. دستگاه EMG
این فعالیت را ضبط کرده و معمولاً صداهای به گوش رسیده از عضله را بلندتر
میکند. ممکن است در هنگام وارد شدن سوزن به پوست درد خفیفی احساس شود ولی
پس از آن بیشتر احساس فشار خواهید کرد. در طی این تست، هیچ دارویی از طریق
سوزن تزریق نخواهد شد.
آماده سازی
آماده
سازی برای تست بسیار ساده است. شما میتوانید انواع خوراکیها را خورده و
داروهای خود را مصرف کنید. در صورتی که از داروهای رقیق کنندهی خون
استفاده میکنید باید درمانگر خود را مطلع سازید چراکه وارد شدن سوزن به
عضلهی شما ممکن است باعث خونریزی شود. در صورت استفاده از هر دارویی، قبل
از انجام تست تکنسین مربوطه را مطلع سازید. به منظور راحتی بیشتر، بهتر است
لباس گشاد بپوشید. برای انجام این تست نیازی به بی حسی نیست ولی ممکن است
به شما توصیه شود قبل یا بعد از انجام تست یک قرص آسپرین، استامینوفین و یا
مسکنهای ضعیف دیگر را مصرف کنید. در اکثر موارد میتوانید پس از انجام
تست رانندگی کرده و نیازی به همراه نخواهید داشت.
نتیجه
نتیجهی
آزمایش به پزشک تجویز کنندهی تست داده خواهد شد. نتیجهی آزمایش معمولاً
در روز انجام آماده نیست چراکه محاسبات بیشتری باید بر روی آن انجام شوند.
درمان مشکلات پا پس از تشخیص با نوار عصب و عضله
در
موارد شدید که روشهای درمانی محافظه کارانه پس از 4 تا 6 ماه نتیجهای
نداشتهاند، میتوان از عمل جراحی استفاده کرد. برای این کار محل درد یا
آسیب شناسایی شده و برشهایی در پاراتنون ایجاد میشوند. در صورت آسیبهای
شدید، ممکن است به پیوند تاندون برای ترمیم بافت نیاز باشد. پس از عمل
جراحی، مدت زمان بی حرکت بودن به اندازهی آسیب ترمیم شده و نحوهی انجام
جراحی بستگی خواهد داشت. معمولاً بیمار باید به مدت 2 تا 6 هفته بی حرکت
باشد.
در نوار عصب و عضله چه چیزی مشخص میشود؟
(اخبار رسمی): اعصاب محیطی از سیستم عصبی مرکزی (مغز و نخاع) خارج شده و به سمت اندامها (دست و پا) میآیند و در کنترل عضلانی و درک حسی بدن نقش دارند. این اعصاب محیطی عضلات سیگنالهای الکتریکی دارند که با ثبت این سیگنالها میتوان اعصاب سالم را از انواع آسیب دیده افتراق داد.
در نوار عصب و عضله چه چیزی تشخیص داده می شود؟
گرفتن نوار عصب و عضله توسط دکتر پریسا یوسف فام متخصص طب فیزیکی و توانبخشی
نوار عصب و عضله میتواند لازم بودن یک جراحی و حتی نوع و شکل جراحی را مشخص کند
همیشه
برای بیماران این سوال وجود دارد که نوار عصب و عضله خود را کجا باید
بگیرند؟ متخصص طب فیزیکی شخصی است که میتواند در این زمینه کمک کند و
گرفتن این نوار جز تخصصهای او است.
روش ثبت این سیگنالها نوار عصب و عضله است که در زیر به آن پرداخته میشود:
نوار عصب و عضله برای چه کسانی انجام میشود؟
گزگز و بی حسی و کرختی در دست و پا
گرفتگی عضلانی اندامها
ضعف قدرت عضلانی و تحلیل عضلات اندامها
دیسکهای گردن و کمر
آسیب اعصاب محیطی مثل درگیری شبکه بازویی و کمری درگیری سیاتیک
نوار عصب و عضله چه مواردی را میتواند مشخص کند؟
وجود مشکل در عصب و عضله
وجود آسیب در مسیر اعصاب و تعیین محل آسیب برای اقدامات جراحی
علت و شدت آسیب
وجود درگیری در ریشه عصب که مجاور دیسکهای گردنی و کمری هستند
میزان پاسخ و بهبودی عصب بعد از اقدامات درمانی
اختلاف بین علل عصبی و عضلانی بیماریها
تعیین انواع مادرزادی بیماریهای عصبی از انواع اکتسابی آنها
بهبودیافتگان از کرونا تا یکسال بعد با خطر ابتلا به افسردگی و اختلالات خواب مواجه خواهند شد
مطالعه انجام شده روی سوابق سلامتی میلیونها آمریکایی نشان میدهد ابتلا به کرونا خفیف یا شدید میتواند خطر ابتلا به اضطراب، افسردگی، اختلالات خواب، اختلال مصرف مواد مخدر، زوال شناختی و اختلالات خواب را تا حدود یک سال پس از ابتلا به این بیماری تا 50 درصد افزایش دهد.
بهبودیافتگان از کرونا تا یکسال بعد با خطر ابتلا به افسردگی و اختلالات خواب مواجه خواهند شد
گروه دانش "تیتریک"؛
در این تحقیق پرونده سلامتی حدود 150000 نفر مبتلا به کووید-19 که بین
مارس 2020 تا ژانویه 2021 بیماری آنها تشخیص داده شده، با وضعیت دو گروه
کنترل شامل بیش از پنج میلیون نفر مورد بررسی قرار گرفتند.
محققان
ابتلا به بیماریهای مختلفی شامل افسردگی، اختلالات اضطراب یا استرس،
مشکلات خواب، زوال عقل، خستگی، اختلالات مصرف مواد مخدر و اعتیاد به مواد
افیونی را مورد بررسی قرار دادند.
محققان دریافتند بیش از 18 درصد از بیماران مبتلا به کووید در یک سال پس از بهبودی از کرونا حاد، یک یا چند مورد از مشکلات سلامت روانی را تجربه کردهاند. این در حالی است که در حدود 12 درصد گروههای کنترل، چنین وضعیتی داشتند. این بدان معنا است که افراد مبتلا به کووید بیش از 50 درصد بیشتر از افرادی که دچار کرونا شدهاند، در معرض مشکلات سلامت روان هستند.
کرونا و ابتلا به بیماریهای مربوط به سلامت روان
به صورت کلی مطالعات مختلف حاکی از آن است که طی بیش از دو سال گذشته، همه گیری کرونا تاثیر روانی بسیاری روی زندگی افراد گذاشته است. با این وجود مطالعه اخیر میگوید در حالی که در شرایط کنونی تقریبا اکثر افراد از همه گیری کرونا به ستوه آمده و مشکلات بسیاری را به دلیل همین شرایط گذراندهاند، اما افرادی که به کووید-19 مبتلا شدهاند تحت فشار بیشتری بوده و این بیماری حتی میتواند روی سلامت روان آنها تاثیرگذار باشد.
مطالعه جدید برگرفته از تجزیه و تحلیل مشابه انجام شده توسط Al-Aly و همکارانش است که اخیرا به بررسی رابطه بین کرونا و عوارض قلبی عروقی پرداخته است. مطالعه قبلی در نشریه Nature Medicine منتشر شد که نشان میداد نجات یافتگان از کرونا 55 درصد بیشتر احتمال دارد که به بیماری قلبی عروقی جدی، پس از بهبودی دچار شوند.