نوار عصب و عضله برای تشخیص چه بیماریهایست؟
بدن هر فرد الکتریسیته تولید می‌کند. پیام‌ها از طریق الکتریسیته توسط عضلات و اعصاب به مغز منتقل می‌شوند یا از طریق آن خارج می‌شوند.
نوار عصب و عضله برای تشخیص چه بیماریهایست؟
بدن هر فرد الکتریسیته تولید می‌کند. پیام‌ها از طریق الکتریسیته توسط عضلات و اعصاب به مغز منتقل می‌شوند یا از طریق آن خارج می‌شوند. اعصاب از الکتریسیته برای کمک به مغز جهت درک محیط پیرامون استفاده می‌کنند. همچنین اعصاب برای حرکت دادنِ بدن و فعال کردن عضلات از الکتریسیته استفاده می‌کنند.
اگر دچار آسیب جدی شده‌اید یا در حال مبارزه با بیماری خاصی هستید، این موارد می‌توانند روی نحوه‌ی تفسیر یا انتقال سیگنال‌های الکتریکی از سیستم عصبی و عضلات شما تأثیر مستقیمی بگذارند. نقص در این سیستم الکتریکی می‌تواند منجر به احساس درد، ضعف یا گزگز دست و پا شود. اگر در حال حاضر با درد در ناحیه کمر، دست‌ها، گردن یا اندام‌های انتهایی مختلف مواجه هستید، می‌توانید تست نوار عصب و عضله انجام دهید.
نوار عصب عضله
دو نوار عصب و عضله رایج تست‌های EMG و NCV هستند. این تست‌ها زیر نظر یک متخصص پزشکی انجام می‌شوند که اغلب یک متخصص مغز و اعصاب یا روانپزشک هستند. تست نوار عصب و عضله در اصفهان توسط دکتر مظاهری متخصص طب فیزیکی و توانبخشی زمان زیادی نمی‌برد و معمولاً حدود 60 دقیقه طول می‌کشد. با این حال، نتایجی که از این تست‌ها دریافت می‌کنید می‌توانند در احساس درد بدون دلیل و درک علت اصلی درد شما تفاوت ایجاد کنند.
تست EMG
الکترومیوگرام (EMG) آزمایشی است که فعالیت الکتریکی عضلات را اندازه‌گیری می‌کند. این تست هرگونه نشانه‌ای از انسداد یا کاهش سرعت پاسخ به تحریک عصبی را تشخیص می‌دهد. الکترومیوگرام اطلاعات مربوط به خود عضلات را ارائه می‌دهد و نشان می‌دهد که چگونه عضلات تحریک عصب را به خوبی دریافت می‌کنند. آزمون سرعت هدایت عصبی (NCV) اغلب همزمان با الکترومیوگرام انجام می‌شود.
هدف از انجام تست الکترومیوگرام
از EMG اغلب برای ارزیابی ضعف عضلانی، انقباض یا فلج غیرقابل توصیف عضلات‌ها و یافتن علل بی‌حسی، گزگز و درد استفاده می‌شود. تست الکترومیوگرام می‌تواند بین ضعف واقعی و کاهش استفاده از عضلات به دلیل درد یا فقدان محرک تمایز قائل شود. همچنین این تست قادر به تشخیص منشاء اختلال عضلانی است. این تست مشخص می‌کند که منشاء اختلال از خود عضلات شروع می‌شود یا ناشی از اختلال عصبی است.
الکترومیوگرام چگونه انجام می‌شود؟
در طی الکترومیوگرام پزشک یا تکنیسین سوزن بسیار ظریفی که به عنوان الکترود عمل می‌کند را از طریق پوست وارد عضله می‌کند. پس از نصب الکترود از بیمار خواسته می‌شود که عضله را به آرامی به عنوان مثال با خم کردن بازو منقبض کند. با افزایش تدریجی نیرو فعالیت الکتریکی نیز ثبت می‌شود. این فعالیت را می‌توان به صورت بصری روی یک اسیلوسکوپ یا صفحه نمایش داد یا از طریق بلندگو به صورت شنیداری دریافت کرد. نتایج حاصل می‌توانند اطلاعاتی در خصوص توانایی عضله در پاسخ به تحریک عصبی فراهم سازند.
آیا تست EMG دردناک است؟
وقتی سوزن یا سوزن‌ها وارد می‌شوند، بیمار ممکن است ناراحتی جزئی مانند درد در زمان تزریق را احساس کند. پس از آن، ممکن است برای چند روز عضلات هدف حساس شوند یا درد را در آنها احساس کنید. همچنین ممکن است کبودی جزئی مشاهده نمائید.
آزمایش سرعت هدایت عصبی چیست؟
تست سرعت هدایت عصبی که به آن مطالعه هدایت عصبی نیز گفته می‌شود، سرعت حرکت تکانه‌های الکتریکی در طول یک عصب را اندازه‌گیری می‌کند. این عمل اغلب همزمان با الکترومیوگرام و به منظور رد سایر علل یا تشخیص اختلالات عضلانی انجام می‌شود.
یک عصب سالم سیگنال‌ها را با سرعت و قدرت بیشتری نسبت به عصب آسیب‌دیده هدایت می‌کند. سرعت هدایت عصبی تحت تأثیر غلاف میلین قرار می‌گیرد. این غلاف پوشش عایقی است که عصب را احاطه کرده است.
بیشتر نوروپاتی‌ها به دلیل آسیب به آکسون عصب ایجاد می‌شوند. آسیب به غلاف میلین عصب نیز به ندرت منجر به نوروپاتی می‌شود. از تست سرعت هدایت عصبی برای تمایز بین اختلالات عصبی واقعی (مانند بیماری شارکو-ماری-توث) و بیماری‌هایی که طی آنها عضلات تحت تأثیر عصب قرار می‌گیرند (مانند سندرم تونل کارپال) استفاده می‌شود.
هدف از تست NCV
این تست برای تشخیص آسیب عصبی یا اختلال عملکرد و تأیید تشخیصی خاص استفاده می‌شود. آزمون سرعت هدایت عصبی معمولاً می‌تواند آسیب فیبر عصبی (آکسون) را از آسیب غلاف میلین اطراف عصب متمایز کند. این امر در استراتژی‌های تشخیصی و درمانی مفید است.
آزمون سرعت هدایت عصبی چگونه انجام می‌شود؟
در طول آزمایش، الکترودهای پهنی در فواصل معینی روی اعصاب تحت بررسی قرار می‌گیرند. سپس یک جریان الکتریکی با شدت پایین برای تحریک اعصاب اعمال می‌شود.
سرعت انتقال تکانه‌های الکتریکی حاصله از طریق اعصاب زمانی مشخص می‌شود که تصاویر تکانه‌ها روی یک اسیلوسکوپ یا صفحه کامپیوتر به نمایش درآیند. اگر پاسخ بسیار آهسته‌تر از حالت عادی باشد، احتمال آسیب غلاف میلین وجود دارد. اگر پاسخ عصب به تحریک توسط جریان کاهش یابد اما سرعت هدایت نسبتاً طبیعی باشد این امر نشان‌دهنده‌ی آسیب به آکسون عصب است.
آیا آزمون سرعت هدایت عصبی موجب آسیب می‌شود؟
به طور کلی در طی آزمون حداقل ناراحتی وجود دارد زیرا میزان محرک الکتریکی ناچیز است و معمولاً به مقدار کمی توسط بیمار احساس می‌شود.
نوار عصب و عضله بیشتر برای تشخیص کدام بیماری‌ها انجام می‌شود؟
سندرم تونل کارپال: فشردگی عصب میانی در مچ دست
سندرم خروجی قفسه سینه: فشردگی شبکه بازویی در سطح شانه/قفسه سینه
گیر افتادن عصب اولنار: فشردگی عصب اولنار در آرنج
رادیکولوپاتی گردنی و کمری: فشردگی ریشه‌های عصبی پس از بیرون آمدن آنها از نخاع
میوپاتی: بیماریهای عضلانی
پلی نوروپاتی دیابتی: آسیب ناشی از دیابت بر اعصاب
دانستنی های ضروری درباره روابط زناشویی سالم؛
نقش رابطه جنسی سالم بر سلامت جسم و روان
پارسینه: این یک واقعیت انکارناپذیر است که رابطه جنسی سالم اثرات مثبتی بر سلامت جسمی و روانی ما دارد اثرات یک رابطه جنسی بر روی سلامت توسط محققان زیادی مورد بررسی موشکافانه و دقیق قرار گرفته است که در ادامه به ۱۰ مورد از برجسته ترین آن ها اشاره می شود:
این یک واقعیت انکارناپذیر است که رابطه جنسی سالم اثرات مثبتی بر سلامت جسمی و روانی ما دارد اثرات یک رابطه جنسی بر روی سلامت توسط محققان زیادی مورد بررسی موشکافانه و دقیق قرار گرفته است که در ادامه به ۱۰ مورد از برجسته ترین آن ها اشاره می شود:
کاهش استرس
محققان اسکاتلندی مطالعه‌ای بر روی ۲۴ زن و ۲۲ مرد که میزان رابطه جنسی خود را در یک دوره زمانی خاص ثبت کرده بودند، انجام دادند؛ و سپس میزان فشار خون و پاسخ آنها نسبت به شرایط استرس زا را تحلیل و بررسی کردند. نتایج این مطالعه که در مجله Biological Psychology منتشر شد بدین صورت بود که "افرادی که دارای رابطه جنسی منظم هستند فشار خون و سطح استرس پایین تری نسبت به افرادی که این رابطه را به طور منظم تجربه نمی‌کنند دارند. "
تقویت سیستم ایمنی بدن
دانشمندان در دانشگاه Wilkes University در تحقیقی که بر روی ۱۱۲ نفر از دانشجویان این دانشگاه انجام شد، میزان ایمنوگلوبولین A (یک نوع آنتی بادی در بدن که در پاسخ به ورود میکروب‌هایی خاص در خون ترشح می‌شود) موجود در خون آنها را با تعداد دفعات رابطه جنسی آنها در هفته بررسی کردند. نتایج این مطالعه نشان داد که "افرادی که یک یا دو بار در هفته رابطه جنسی دارند، دارای مقادیر بیشتر از ایمنوگلوبولین A هستند و در نتیجه کمتر از دیگران به بیماری‌ها دچار می‌شوند. "
سوزاندن کالری و کنترل وزن
به گفته محققان هر بار رابطه جنسی که حدود ۳۰ دقیقه به طول بیانجامد باعث سوختن ۸۵ کالری در بدن می‌شود. در نگاه اول این مقدار سوزاندن انرژی ممکن است قابل توجه نباشد، اما در طول زمان باعث سوزاندن مقادیر زیادی انرژی می‌شود که به کاهش وزن نیز کمک بسیاری می‌کند.
بهبود سلامت قلب و عروق
داشتن دو بار رابطه جنسی در هفته باعث ۵۰% کاهش احتمال سکته قلبی در مردان می‌شود.
تقویت اعتماد به نفس
بر اساس گفته محققان University of Texas چنانچه رابطه جنسی بر اساس عشق و علاقه دو طرفه باشد، باعث بهبود اعتماد به نفس در طرفین می‌شود و افزایش اعتماد به نفس نیز خود باعث بهبود کیفیت رابطه جنسی می‌شود.
افزایش میزان صمیمیت
رابطه جنسی باعث افزایش سطح "هورمون اکسی توسین" در بدن می‌شود. این هورمون باعث افزایش میزان وابستگی عاطفی و افزایش صمیمیت در بین افراد می‌شود و به همین دلیل "هورمون عشق" نیز خوانده می‌شود.
با افزایش سطح هورمون اکسی توسین در خون، "اندورفین" نیز در خون بالا می‌رود. اندورفین یکی از مسکن‌های طبیعی است که در بدن ترشح می‌شود. دلیل این که بعد از رابطه جنسی، سردرد و یا درد مفاصل شما بهبود می‌یابد همین ترشح اکسی توسین و به دنبال آن ترشح اندورفین در بدن است.
کاهش خطر سرطان پروستات در مردان
نشان می‌دهد که مردانی که ۵ یا بیش از ۵ بار در هفته انزال داشته اند، ۳۰% کمتر به سرطان پروستات مبتلا می‌شوند.
تقویت عضلات کف لگن در خانم‌ها
داشتن رابطه جنسی در خانم‌ها باعث تقویت عضلات کف لگن می‌شود.
بهبود کیفیت خواب
افزایش هورمون اکسی توسین ناشی از رابطه جنسی، می‌تواند به بهبود کیفیت خواب کمک کند. خواب خوب هم به کنترل فشار خون و کنترل وزن کمک زیادی می‌کند.
درباره نوروفیدبک بیشتر بدانیم
(اخبار رسمی): وروفیدبک نیز به طور مستقیم با مغز ما در ارتباط بوده و به همین دلیل نیز باید درباره نوروفیدبک بیشتر بدانیم.
شاید تا به حال کلمه ی نوروفیدبک به گوشتان نخورده باشد، شاید هم خورده باشد اما متوجه نشده باشید که به چه معنی است. در هر صورت نوروفیدبک هر چه که باشد می تواند در زندگی هر کدام از ما تاثیر گذار باشد. چرا که فعالیت هایی که انجام می دهیم، تصمیم هایی که می گیریم، احساساتی که حس می کنیم، همه و همه به مغز ارتباط پیدا می کند و در واقع ناشی از فعالیت های مغز ماست. نوروفیدبک نیز به طور مستقیم با مغز ما در ارتباط بوده و به همین دلیل نیز باید درباره نوروفیدبک بیشتر بدانیم.
آیا مشتاق نشدید که درباره ی نوروفیدبک بیشتر بدانید؟ پس با ما در این مقاله همراه باشید تا درباره نوروفیدبک بیشتر بدانیم.
نوروفیدبک یعنی چه؟
واژه ی نوروفیدبک (Neurofeedback) به معنای بازخورد عصبی است و در واقع به معنای آموزش دادن مغز توسط خود مغز می باشد. به عبارت دیگر در نوروفیدبک مغز سعی می کند با بازخوردهایی که از بدن و محیط اطراف دریافت می کند، کارکرد های خود را تنظیم و کنترل نماید.
نکته ی مهم در نوروفیدبک امواج مغزی هستند. همان طور که می دانیم این امواج مغزی ما هستند که عادات، افکار و به طور کلی رفتار و خلق و خوی ما را به سمت خاصی هدایت می کنند. نوروفیدبک دستگاهی است که با سنسورهایی که دارد و روی پوست سر قرار می گیرد، قادر به شناسایی این امواج مغزی می باشد. در واقع این سنسور ها از طریق امواج مغزی، فعالیت های مغز را اندازه گیری می کند و سپس برای تجزیه و تحلیل آن ها باید از نرم افزار مخصوص کمک گرفت.
هنگامی که فعالیت های مغز تجزیه و تحلیل شد، می توان به این موضوع پی برد که هر کدام از فعالیت های مغز موجب بروز کدام رفتار می شود.
کاربرد های نوروفیدبک
حالا که فهمیدیم نوروفیدبک به چه معنی است و چه کار می کند، اکنون می خواهیم کاربردهای آن را نیز بررسی کنیم. اگر چه از نوروفیدبک می توان در موارد بسیاری زیادی بهره برد، اما کاربرد آن بیشتر در بخش درمان مشاهده می شود، به خصوص درمان مشکلات خلقی و رفتاری در کودکان.
رایج ترین مواردی که نوروفیدبک قادر به درمان آن در کودکان است به شرح زیر می باشند:
کنترل اختلالات رفتاری مخرب در کودکان مانند اختلال دو قطبی، اوتیسم، فلج مغزی و ...
کنترل تشنج در کودکان
مشکلات خواب در کودکان
اختلالات بیش فعالی کم توجهی
البته لازم به ذکر است که نوروفیدبک فقط محدود به درمان بیماری ها و اختلالات کودکان نمی شود و در بزرگسالان نیز کاربردها فراوانی دارد. از جمله:
درمان اضطراب و استرس
درمان افسردگی
درمان میگرن
درمان اعتیاد به مواد مخدر یا الکل
- کاربردهایی که در بالا به آن ها اشاره کردیم، در رابطه با درمان با نوروفیدبک بود، اما نوروفیدبک کارکردهای دیگری علاوه بر درمان مانند ایجاد آرامش عمیق و ایجاد مراقبه نیز دارد.
احمدی‌پور مطرح کرد؛
آیا جهان در پساکرونا با پاندمی بیماریهای اعصاب و روان روبه‌رو می‌شود؟
نباید از این موضوع که هیچ فردی مصونیتی در مورد ابتلا به بیماریهای روانپزشکی ندارد، غافل شویم
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی آزاد اسلامی تهران گفت: تأثیرات روحی و روانی کرونا، تبعات منفی، بیمارهای روانپزشکی و اعصاب و روان در جهان پساکرونا را تشدید می‌کند.
آیا جهان در پساکرونا با پاندمی بیماریهای اعصاب و روان روبه‌رو می‌شود؟
به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری آنا از روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی آزاد اسلامی تهران، احمد احمدی‌پور، با اشاره به اینکه هر ساله و همزمان با ۱۰ اکتبر «روز جهانی سلامت روان» در ایران از روز ۱۸ تا بیست و چهارم مهر ماه به عنوان «هفته سلامت روان» نامگذاری شده، خاطر نشان کرد: بدون شک اهمیت سلامت روان به قدری زیاد است که یک هفته زمانی اندک برای پرداختن به آن است ولی بهانه خوبی برای یادآوری این نکته بوده که اهمیت سلامت روان کمتر از اهمیت سلامت فیزیکی و جسمی ما نیست و در واقع این دو به هم مرتبط بوده و سلامت هر کدام روی دیگری تاثیر می‌گذارد.
وی افزود: همه ما دوره‌هایی از زندگی را با لحظاتی از غم، اندوه، اضطراب، استرس، خشم و وحشت تجربه کرده‌ایم، اکثر مواقع از آنها عبور کردیم ولی در برخی موارد تحت تأثیر آن ها اثراتی جدی در زندگی ما نقش بسته و ما را درگیر خودشان کرده است به طور قطع هر چه از سلامت روان بهتری برخوردار باشیم اثرات منفی این هیجانات و اتفاقات در زندگی شخصی ما کمتر می‌شود.
استادیار دانشگاه علوم پزشکی آزاد اسلامی تهران در ادامه اظهار کرد: سلامت روان فقط به معنای عدم وجود بیماری روانپزشکی نیست، چه بسا افرادی که هیچگونه بیماری روانپزشکی ندارند ولی از سطح سلامت روان خوبی برخوردار نباشند و برعکس فردی دچار بیماری‌ای مانند افسردگی شده باشد ولی وضعیت سلامت روان او نسبت به سایرین بهتر باشد.
احمدی‌پور در مورد تعریف سلامت روان، بیان کرد: مفهوم این نوع از سلامت یعنی اینکه فرد از بیشترین ظرفیت وجودی خودش بهره ببرد، با تغییرات اجباری و عدم قطعیت در زندگی کنار بیاید، و نقش فعال و پر رنگی در بین دوستان، خانواده، محل کار و جامعه داشته باشد، سعی در ایجاد و تداوم روابط خوب با دیگران کند، نقشی مولد در جامعه داشته باشد و بتواند هیجانات مثبت یا منفی خودش را شناسایی، بیان و مدیریت کند. سلامت روان مانند سلامت فیزیکی یک مسئله ثابت و تغییر نیافتنی نیست و نمی‌توان همیشه در یک وضعیت خوب از سلامت باقی ماند به این دلیل که شرایط زندگی و محیط پیرامونی‌مان ثابت نیست.
وی گفت: سالجاری نیز مانند سال گذشته دنیا درگیر و آلوده به ویروس کرونا بوده و این پاندمی ناگهانی، جهانیان را به بهت وحشت زدگی فراخواند، ارتباطات اجتماعی افراد کم شد، منابع حمایتی برای آرامش و سلامت روانی محدود شد، انزواطلبی و قرنطینه‌های اجباری رایج شد، درآمدهای اقتصادی کاهش یافت، فوت افراد مبتلا و شرایط سخت برای سوگواری، بازماندگان را بیشتر از همیشه غمگین کرد، اضطراب از ابتلا و ترس از مرگ افزایش یافت، ذخیره‌های انطباقی افراد در مواجهه با شرایط سخت مصرف شد و این خود نه تنها توانست در این ایام مشکلات سلامتی روان افراد را زیاد کند.
این استاد دانشگاه ادامه داد: به یقین در زمان پسا کرونا نیز تبعات منفی و بیماریهای روانپزشکی را بیشتر می‌کند. سوال مهم این است که اگر الان کاری نکنیم آیا جهان با یک پاندمی دیگر ولی این بار نه یک بیماری عفونی بلکه بیماری های اعصاب و روان روبرو نخواهد شد؟
احمدی‌پور با اشاره به اینکه شعار سالجاری «سلامت روان در جهانی نابرابر» به مقوله مهم نابرابری سرویس دهی سلامت روان به افراد نیازمند در دنیا و توزیع ناعادلانه برخوردار نیست در بیانیه فدراسیون جهانی ذکر شده حدود ۷۵ تا ۹۵ درصد افراد با اختلالات روانپزشکی در کشورهای با درآمد کم یا متوسط دسترسی خوبی به این سرویس ها ندارند و حتی در کشورهای پر درآمد هم اوضاع خیلی بهتر از سایرین نیست. شاید یکی از دلایل آن تخصیص بودجه نامتناسب به سلامت روان نسبت به بودجه کلی سلامت باشد.
وی افزود: مسئله مهم دیگر وجود برچسب یا انگ روی بیماران و بیماریهای روانپزشکی است. این برچسب ها نه تنها اثرات منفی روی سلامت روان می گذارند که می‌توانند همان اثرات منفی را روی سلامت فیزیکی افراد نیز بگذارند. باعث می‌شود افراد نسبت به علائم شان حس بدتری پیدا کنند و سبب می شود جامعه قضاوت گر روی فرصتهای تحصیلی، شغلی، خانوادگی و روابط این افراد محدودیت بگذارد و این ظلمیست که به این افراد روا داشته می‌شود.
این روانپزشک ادامه داد: گاهی از این موضوع که هیچ فردی مصونیتی در مورد ابتلا به بیماریهای روانپزشکی ندارد، غافل می‌شویم و چه بسا هر زمان مشابه هر مریضی دیگری ما هم دچار این مدل از بیماری‌ها شویم و خودمان را در چاهی از انزوا و مورد قضاوت شدن می‌بینیم که خود آن را حفر کرده بودیم. اگر قرار است شعار دهیم؛ سلامت روان برای همه؛ تمام افراد حقیقی و حقوقی باید برای سلامت روان تلاش کنند. امروز دیگر زمانی نیست که بیماران وانپزشکی را از بیمارستان‌ها و جامعه طرد کنیم و آنها را در بیمارستان ها و موسسات مخصوص، بستری یا نگهداری کنیم.
استادیار دانشگاه علوم پزشکی آزاد اسلامی تهران در پایان اظهار کرد: همان‌طور که روانپزشکی چیزی جدای از پزشکی نیست بیماران روانپزشکی نیز جدای از بقیه بیماران نیستند. آنها حق دارند در بیمارستان‌های عمومی بخش بستری داشته باشند و درمان شوند، حق بازگشت به جامعه و انتخاب شغل و ازدواج و صاحب فرزند شدن را دارند. نباید اثرات این نابرابری ها در بدتر شدن وضعیت سلامت روان افراد و جامعه ادامه یابد و همه باید تلاش و حمایت کنیم زیرا همه به سلامت روان نیازمندیم.