اخبار پزشکی

اخبار پزشکی

اخبار پزشکی

اخبار پزشکی

اوتیسم در تمام دنیا اهمیت خود را روز به روز بیشتر به دست می آورد

اوتیسم در تمام دنیا اهمیت خود را روز به روز بیشتر به دست می آورد

تشخیص اوتیسم با نوار مغز

مدیرکل آموزش و پرورش استثنایی استان کردستان از اولین مدرسه اتیسم استان بازدید کرد.


به گزارش خبرگزاری برنا از کردستان؛ بازدیدی از آموزشگاه پویان اولین مدرسه اتیسم استان کردستان با حضور مدیر کل آموزش و پرورش استان، رییس آموزش وپرورش استثنایی،رئیس آموزش و پرورش ناحیه یک سنندج، نماینده دکتر سید مهدی فرشادان، نماینده محترم مردم سنندج درمجلس، رئیس مجلس شوراس اسلامی شهر سنندج و جمعی دیگر از همراهان به عمل آوردند. و در جریان طرح وبرنامه های اجرای شده و همچنین مشکلات و کمبودهای این مدرسه قرار گرفتند.


قربانی مدیر کل آموزش و پرورش استان کردستان در جمع همراهان گفت: اتیسم در تمام دنیا اهمیت خود را روز به روز بیشتر به دست می آورد چرا که آمار ابتلا به آن به سرعت رو به افزایش است.


وی افزود: اتیسم هنوز سبب شناسی دقیقی ندارد و در کشورهای پیشرفته نیز علت و درمان دارویی قطعی آن کشف نشده است. این اختلال در کودکی و زیر سه سال اتفاق می‌افتد و مادام العمر همراه فرد است. به همین دلیل ماجرا پیچیده‌تر می‌شود.اگر در سنین پایین به فکر این اختلال نباشیم، در سنین بالاتر هزینه‌های زیادی به دولت و جامعه تحمیل می شود.


مدیر کل آموزش وپرورش کردستان ادامه داد: شواهد نشان می‌دهد که اختلال اتیسم هر روز جدی‌تر از گذشته خود را بر جوامع مختلف تحمیل می‌کند ،لذا تلاش نسبت به اطلاع رسانی درباره این اختلال و مشکلات و مسائل مربوط به آن باید افزایش یابد.



درابتدای این دیدار خلیل رنجبر رییس اداره آموزش وپرورش استثنایی استان گفت: اتیسم یک اختلال عصبی است که تاثیر به سزایی در عملکرد مغز دارد ، مبتلایان به اتیسم به خدمات تخصصی مستمر اعم از روانشناسی، کاردرمانی و گفتار درمانی نیاز دارند.


رنجبر خاطر نشان کرد : هر چقدر زودتر بتوان این اختلال را در کودک که از سنین زیر 3 سال آغاز می شود تشخیص داد می توان از برنامه های درمانی مؤثرتر ومداخله بهنگام برای کمک به آنان بهره برد بعلاوه هر چقدر برنامه درمانی منظم تر ودارای ساختار دقیق تری باشد می توان نتیجه بهتری را به دست آورد .

بهترین کلینیک لمینت دندان تهران

رییس آموزش وپرورش استثنایی استان با بیان اینکه اتیسم درمان قطعی ندارد وبخش اعظم درمان در اجتماع ودررفع ضعف مهارتهای اجتماعی است ؛افزود :کودکان اتیسمی به مداخلات کمکی وآموزش های زود هنگام نیاز دارند واطلاعات علمی نشان می دهد اگر اختلال اتیسم زود تشخیص داده واز دو سالگی آموزش های لازم آغاز شود قابل بهبود است.

موثرترین راه های درمان اختلال شخصیت نمایشی + شناخت و آشنایی با ویژگی های انواع اختلال شخصیت هیستریون

اقتصادآنلاین گزارش می دهد؛

موثرترین راه های درمان اختلال شخصیت نمایشی + شناخت و آشنایی با ویژگی های انواع اختلال شخصیت هیستریونیک


نوار عضب عضله ونک

شاید برای شما هم اتفاق بیافتد! شاید اتفاق افتاده باشد که دچار یک بیماری اعصاب و روان یا حتی بیماری فیزیکی شده اید و بعد ها متوجه آن شده باشید؛ بیماری های روانی شخصیتی به دلیل تنوع بالایی که رفتار دارند، با اسم های گوناگونی نام گذاری شده اند. در این مقاله در مورد یکی از شاخه های این بیماری، اختلال شخصیت نمایشی بطور کامل صحبت خواهد شد.


اختلال شخصیت نمایشی یا هیستریونیک چیست؟

بیماری های روانی بسیار شایع هستند؛ از جمله انواع اختلال روانی میتوان به اختلال هیستریونیک اشاره کرد که در ادامه با آن آشنا میشویم.


بخشی از گروه بزرگ ‌تری از اختلالات روان‌ شناختی که اختلالات شخصیت «خوشه B» نامیده می ‌شود را اختلال شخصیت نمایشی یا هیستریونیک (HPD) می گویند. اختلالات این دسته به‌ طور کلی به ‌عنوان نمایشی، عاطفی یا نامنظم طبقه‌ بندی می‌ شوند.


افراد مبتلا به اختلال شخصیت هیستریک، تصویر ذهنی مخدوشی از خود دارند. ​آنها اغلب عزت‌ نفس خود را بر اساس تایید دیگران قرار می ‌دهند. این عامل نیاز به توجه را در آنها ایجاد می‌کند. به همین دلیل، افراد مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی ممکن است به شوخی ‌های نمایشی متوسل شوند.


زنان بیشتر از مردان به اختلال شخصیت نمایشی یا هیستریونیک مبتلا می ‌شوند. احتمالا به این دلیل است که مردان علائم خود را کمتر از زنان گزارش می‌کنند.


شناخت علائم اختلال شخصیت نمایشی

اکثر افراد مبتلا به این اختلال با موفقیت در جامعه و محل کار عمل می‌کنند. در واقع اختلال شخصیت نمایشی یک اختلال ویرانگر نیست. این افراد معمولاً مهارت‌های انسانی بالایی دارند. اما متأسفانه، اغلب از این مهارت‌ ها برای کنترل دیگران استفاده می‌کنند.


بر اساس راهنمای آماری اخبار پزشکی در خصوص اختلالات روانی، افراد مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی حداقل پنج مورد از علائم زیر را دارند.


ویژگی های شخصیت نمایشی:

در موقعیت‌ هایی که در مرکز توجه نیستند، احساس ناراحتی می‌کنند.

دارای تعامل با دیگران هستند و با رفتار های اغوا کننده یا تحریک ‌آمیز جنسی نامناسب این تعملات را نشان میدهند.

به ‌سرعت در حال تغییر موود هستند و کوچک ترین احساسات سطحی خود را نشان میدهند.

به طور مداوم به خود توجه میکنند.

سبک گفتاری آنها فاقد جزئیات است.

احساسات خود را به طرز اغراق‌آمیزی نشان می‌دهند.

به‌راحتی تحت‌تأثیر دیگران یا شرایط قرار می‌گیرند.

روابط را صمیمانه‌تر از آنچه هست میپندارند. ​

بیش از حد به فکر ظاهر و تیپ بدنی خود هستند.

اگر از آنها انتقاد شود بیش از حد حساس و دلشکسته میشوند.

قبل از عمل کردن هیچ فکری نمیکنند و هیجانی تصمیم میگیرند.

خود محور هستند و به نظر دیگران اهمیت نمیدهند.

به راحتی از انجام کار های روزانه خود خسته میشوند.

برای جلب توجه ممکن است خودکشی هم بکنند.

افراد مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی بدنبال توجه نامحدود هستند و شخصیت هیجانی نمایشی شدیدی را از خود بروز میدهند. مانند اختلال شخصیت مرزی، اختلال شخصیت ضد اجتماعی و اختلال شخصیت خود شیفته؛ ویژگی های شخصیت نمایشی هم شامل غیر پیش بینی بودن و تحریک پذیری است.


این افراد به همان میزان که میخواهند دیگران را تحت سلطه خود بگیرند به همان میزان هم سعی دارند خود را ساده لوح نشان دهند.


علل بروز اختلال شخصیت نمایشی چیست؟

محققان بر این باورند که این اختلال نتیجه هر دو عامل محیطی و ژنتیکی است. اما با این حال باز هم علت دقیق اختلال شخصیت نمایشی ناشناخته است


فرزندانی که والدین آنها مبتلا به اختلال شخصیت نمایش هستند ممکن است به‌ سادگی رفتاری که از والدین خود آموخته ‌اند را نشان دهند.


همچنین نبود نظم و انضباط یا تشویق رفتار های نمایشی در دوران کودکی باعث ایجاد اختلال شخصیت نمایشی در کودکان می شود. یک کودک ممکن است رفتار های نمایشی را برای جلب ‌توجه والدین خود بیاموزد. ​


نشانه های اختلال شخصیت نمایشی در زنان چیست؟


اختلال شخصیت نمایشی در زنان شایع تر است یا مردان؟

اختلال شخصیت مرزی و اختلال شخصیت هیستریونیک در زنان شایع‌تر است. زنان مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی اغلب تمایل دارند برای جلب توجه دیگران رفتار های اغواگرانه از خود نشان دهند.


و مردان مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی اغلب تمایل دارند قدرت خود را با دارایی هایشان مثل پول، ماشین و ... نشان دهند.


و اگر کودکی مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی باشد تمایل داد با کوچک ترین کار والدینش برایش کف بزنند و تشویقش کنند. این کودکان برای تایید گرفتن حتی ممکن است به دروغ گویی و گفتن داستان های اغراق آمیز هم رو بیاورند.


تشخیص اختلال شخصیت نمایشی

آزمایش خاصی وجود ندارد که برای تشخیص اختلال شخصیت نمایشی استفاده شود. یکی از درمان های موثر مراجعه به روان پزشک است. چرا که روانپزشکان به طور خاص برای تشخیص و درمان اختلالات روانی آموزش‌دیده‌اند.


بااین‌حال، اکثر افراد مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی باور ندارند که به درمان یا کمک نیاز دارند و این امر درمان را دشوار می‌کند.


درمان اختلال شخصیت نمایشی

درمان می‌تواند دشوار باشد. مانند بسیاری از افراد مبتلا به این اختلال، ممکن است فکر کنید که نیازی به درمان ندارید، یا ممکن است روال برنامه درمانی برایتان جذاب نباشد. با این ‌حال، درمان و گاهی اوقات دارو ها می ‌توانند به شما در مقابله با این اختلال کمک کنند.



یکی از را های درمان اختلال شخصیت نمایشی مراجعه به روان شناس است.


روان‌درمانی

روان‌درمانی رایج‌ترین و مؤثرترین انتخاب درمانی برای اختلال شخصیت نمایشی است. این نوع درمان شامل صحبت با یک درمانگر در مورد احساسات و تجربیات خودتان است.


دارو درمانی برای اختلال شخصیت نمایشی

اگر افسردگی یا اضطراب را به‌عنوان بخشی از اختلال خود تجربه می‌ کنید، پزشک ممکن است دارو های ضد افسردگی یا دارو های ضد اضطراب را برایتان تجویز کند.


داروهای ضدافسردگی: داروهای ضدافسردگی به درمان علائم افسردگی کمک می‌کنند، همچنین می‌توانند رفتار های تکانشی یا احساس خشم و نا امیدی را نیز کاهش دهند.

داروهای ضد اضطراب: دارو های اضطراب می ‌توانند به مدیریت علائم ترس یا کمال‌گرایی کمک کنند.

تثبیت‌کننده‌ های خلق ‌و خو: تثبیت‌کننده ‌های خلق ‌و خو به جلوگیری از نوسانات خلقی و کاهش تحریک‌ پذیری و پرخاشگری کمک می‌کنند.

دارو های ضد روان ‌پریشی: این دارو ها روان ‌پریشی را درمان کرده و می ‌توانند برای افرادی که به‌ راحتی ارتباط خود را با واقعیت از دست می‌ دهند یا چیز هایی که وجود ندارند را می‌ بینند و می ‌شنوند مفید واقع شوند.

انواع دیگر درمان‌های مفید برای درمان شخصیت هیستریونیک عبارتند از:


درمان رفتاری دیالکتیکی: این نوع درمان ارتباط تنگاتنگی با درمان شناختی رفتاری دارد. این درمان اغلب شامل ترکیبی از گفتاردرمانی فردی و جلسات گروهی برای یادگیری مهارت‌ های نحوه مدیریت علائم است. ​


درمان روانکاوی: این درمان یک نوع گفتار درمانی است که بر کشف و حل‌ و فصل احساسات و خاطرات ناخود آگاه یا مدفون و ترومای دوران کودکی تمرکز دارد.


آموزش روانی: این نوع درمان بر کمک به درک بهتر وضعیت خود و آنچه که شامل آن می‌ شود تمرکز دارد.



ازدواج با شخصیت اختلال نمایشی چه چالش هایی میتواند داشته باشد؟

شما باید بدانید و آگاه باشید که شخص مبتلا به شخصیت نمایشی نمی تواند تغییر کند. به خاطر داشته باشید که تغییر رفتار هرگز کار آسانی نیست.


اگر میخواهید با همچین موردی ازدواج کنید و یا ازدواج کرده اید و الان مستاصل هستید توجه کنید که:


شما باید انتظار وقوع موقعیت های پیچیده در زندگی را داشته باشید.

آرام باشید و خونسردی خود را حفظ کنید.

از درام و قربانی جلوه دادن خود فاصله بگیرید.

مشکل شخص بیمار به شما ربط ندارد، شما باید تمرکزتان را روی خودتان بگذارید و مرز های واقعی و مشخصی را در زندگی تعیین کنید و یادتان باشد به این مرز ها پایبند بمانید چون اگر رعایت نکنید دفعه بعد خیلی شما را جدی نمیگیرند.

ممکن است احساس دیوانگی کنید و کوهی از مشکلات و استرس و اضطراب را پیش روی خود ببینید.

سعی کنید اخلاقیات همسر مبتلا به اختلال شخصیت خود را به خوبی بشناسید و بدانید به چه چیز هایی حساس است تا از آن ها اجتناب کنید.

ممکن است بخواهید با همسر خود در مورد تغییر عملکردش صحبت کنید و از او بخواهید که تغییر کند اما باید بدانید که او تغییر نخواهد کرد و ممکن است ترفندی پیاده کند تا شما را به زیر سطه خود برگرداند.

ممکن است بخواهید به روان پزشک مراجعه کنید اما بدانید تا زمانی که همسر بیمار شما خودش هم دلش نخواهد درمان شود هیچ تغییری رخ نمیدهد.

شاید شما همیشه احساس کنید که همسر شما به شما دروغ میگوید و تماما احساساتش به شما بطرز باور نکردنی ای اغراق آمیز است.

ممکن است همسر شما برای جلب توجه شما دست به رفتار های توهین آمیز، گوشه گیری، اجبار در رابطه جنسی و... بزند

عوارض اختلال شخصیت نمایشی یا هیستریونیک چیست؟

این اختلال بر روابط احساسی و صمیمی فرد چه دوستی و چه عاشقانه تاثیر بدی میگذارد و فرد مبتلا به این اختلال اغلب در معرض افسردگی هم قرار دارد.

لمینت ایمکس

آیا می توان از اختلال شخصیت هیستریونیک پیشگیری کرد؟

احتمالا خیر، اما درمان میتواند به فرد مبتلا بسیار کمک کند تا روش درست برخورد با شرایط مختلف را یاد بگیرد.


چشم‌انداز بلندمدت برای فرد مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی

بسیاری از افراد مبتلا به این اختلال زندگی عادی ای دارند و می ‌توانند کار کنند و بخشی از جامعه باشند. در واقع، بسیاری از این افراد در محیط‌ های معمولی بسیار خوب عمل می‌کنند؛ فقط مشکل آنها در روابط صمیمی و عاطفی است که برای درمان و کنترل رفتار خود بهتر است به رواندرمانی بروند.

نوار عصب و عضله برای تشخیص آسیب‌ های عضلات و عصب های دست و پا

نوار عصب و عضله برای تشخیص آسیب‌ های عضلات و عصب های دست و پا


نوار عصب و عضله چیست؟
نوار عصب و عضله یکی از روشهای تشخیصی است که پزشکان برای بررسی عملکرد عصبهای محیطی و عضلات از آن استفاده می کنند. عصبهای محیطی، رشته های نازکی هستند که وظیفه نقل و انتقال پیامهای عصبی را از مرکز (مغز ونخاع) به اندامهای محیطی و بر عکس بر عهده دارند.

نوار عصب و عضله شیوه ای است که عملکرد این رشته ها را بررسی میکند. نوار عصب و عضله به اسامی مختلفی شناخته می شود ازجمله، الکترومیوگرافی، ای ام جی (EMG) ، نوار عصب ، نوار عضله ، تست عصب و … .

تست نوار عصب و عضله داری دو قسمت می باشد که هر دو جزء مکمل یکدیگر هستند و تقریبا در تمامی موارد هر دو جزء انجام می شوند. این دو قسمت عبارتند از :۱- نوار عصب و ۲- نوار عضله

نوارعصب به کمک الکتروهای سطحی و الکترود تحریک کننده ( استیمولاتور ) انجام می شود. الکترودهای برداشت کننده سطحی که روی سطح پوست قرارداده می شوند ، کار برداشت و انتقال سیگنال الکتریکی عصب و عضله را انجام می دهند و الکترود تحریک دهنده وظیفه تحریک عصب وایجاد سیگنال الکتریکی در آن را بر عهده دارد.

تحریک عصب به کمک جریان الکتریسته خفیفی که از استیمولاتور خارج می شود ، صورت می گیرد . موقعی که عصب تحریک می شود ، در آن سیگنال الکتریکی ایجاد می شود که این سیگنال در طول عصب حرکت می کند تا به الکترودهای برداشت کننده برسد.

الکترودهای برداشت کننده ، سیگنالهای الکتریکی را جمع آوری کرده به دستگاه نوار عصب منتقل می کنند تا بعد از تقویت شدن روی مونتیور به نمایش در آیند. پزشک انجام دهنده نوار عصب ( الکترمیوگرافر) ، با بررسی مشخصات این امواج ودر صورت نیاز، مقایسه آن با سمت سالم و تعیین سرعت انتقال عصب، عملکرد عصب را مورد بررسی قرار می دهد.

شایان ذکر است که تست نوار عصب وعضله بر خلاف روشهای تصویربرداری که ساختمان اجزاء بدن را بررسی می کنند ، به بررسی عملکرد ( فیزیولوژی ) می پردازد.

نوار عضله ، به کمک الکترود سوزنی نازک و ظریفی انجام می شود که از سطح پوست وارد عضله می شود . انجام نوارعضله نیاز به همکاری بیمار دارد و بیمار باید عضله مورد مطالعه را منقبض و شل کند تا الکترومیوگرافر بتواند فعالیتهای الکتریکی عضله را در مراحل مختلف بررسی کند.

هرچه همکاری بیمار در این زمینه بهتر باشد نوارعضله سریعتر و راحتتر انجام می شود. تعداد عضلاتی که بررسی می شوند در بیماران مختلف ، متفاوت می باشد و بستگی به علائم و نشانه های بیمار و بیماری زمینه ای مورد بررسی دارد. تقریبا در تمامی موارد اندامهای چپ و راست هر دو مورد بررسی قرار میگیرند تا داده های سمت بیمار با سمت سالم مقایسه شوند.

آیا انجام تست نوار عصب وعضله دردناک می باشد؟
احساس و ادراک درد ، تجربه ای شخصی است و از فردی به فرد دیگر متفاوت می باشد .اینکه بگوییم تست الکترومیوگرافی ، کاری خوشایند وبدون درد است درست نیست ولی درد و ناراحتی ناشی از آن در حد غیر قابل تحمل و وحشتناک نیست و اغلب بیماران آن را به خوبی تحمل می کنند.

هرچه مهارت پزشک الکترومیوگرافر بالاتر و همکاری بیمار بیشتر وبهتر باشد، تست سریعتر وبا ناراحتی کمتری انجام خواهد شد. بعد ازاتمام نوار عضله ،ممکن است محل ورود الکترود سوزنی به عضله کمی دردناک باشد که به مرور زمان رفع می شود .گاهی برای رفع آن می توان از مسکنهای ساده استفاده کرد.

در چه مواردی تست نوارعصب وعضله درخواست می شود؟
در مواردی که بیمارعلائم و نشانه های درگیری عصب و عضله داشته باشد ، ممکن است پزشک معالج برای تشخیص علت و محل ضایعه ای ام جی درخواست نماید .

پاره ای از این علائم و نشانه ها عبارتند از : گزگز ، مورمور ویا سوزن سوزن شدن دستها ، پاها یا هردو ، درد تیرکشنده از گردن وکمر به اندامها ، درد مچ دست و اندام فوقانی که شبها بیمار را از خواب بیدار می کند ، ضعف یا تحلیل رفتن عضلات ، اشکال در راه رفتن ، اختلال در بلع غذا ،ضعف و خستگی متناوب در طی روز که در انتهای روز بد تر می شود و اختلالات حس و حرکتی که به دنبال ضربه ، تصادف ، افتادن ، اعمال جراحی و… رخ می دهند.

علائم و نشانه های ذکر شده می توانند در نتیجه این موارد رخ دهند :

۱- گیرکردن وتحت فشار قرار گرفتن عصبها در نقاط مختلف بدن ،که شایعترین آنها گیرعصب مدیان در مچ دست است که باعث درد مچ و گزگز دست و انگشتان می شود و به سندروم تونل کارپ (CTS) شناخته می شود.

تفسیر نوار عصب و عضله دست
از دیگر موارد مشابه میتوان به تحت فشار قرارگرفتن عصب اولنار در ناحیه آرنج (سندروم تونل کوبیتال) ، عصب تیبیال در مچ پا (سندروم تونل تارس) و عصب پوستی خارجی ران در کشاله ران ( مرالژیا پارستتیکا ) اشاره کرد.

۲- نروپاتی محیطی که می تواند ارثی یا اکتسابی باشد. از علل شایع نروپاتی اکتسابی دیابت ، مصرف الکل و مصرف طولانی مدت بعضی از داروها می باشند و معمولا با سوزش پاها خود را نشان می دهد.

۳-آسیب ریشه های عصبی در گردن و کمر به دنبال فتق دیسک یا ساییدگی مهره ها.

بهترین مرکز نوار عصب و عضله در تهران
۴- آسیب شبکه های عصبی بازویی و کمری- خاجی معمولا ناشی از تصادفات یا سقوط از ارتفاع.

۵-آسیب یا قطع عصبهای محیطی .

۶- میوپاتی ( بیماریهای عضلانی) که می تواند ارثی یا اکتسابی باشد.

۷-بیماریهای سلول حرکتی نخاع که می توانند ژنتیکی باشند مانند انواع اس ام ای (SMA) ویا اکتسابی باشند مانند فلج اطفال و ای ال اس(ALS) .

۸- بیماریهای محل اتصال عصب وعضله مانند میاسنتی گراویس که می تواند با خستگی متناوب ، دوبینی و افتادگی پلک همراه باشد. ۹- آسیب عصب صورتی ناشی از ضربه یا فلج بل.

آیا برای انجام نوار عصب وعضله آمادگی خاصی نیاز می باشد؟
انجام ای ام جی نیاز به آمادگی خاصی ندارد ولی بهتر است بیمار پاره ای موارد را رعایت نماید که عبارتند از :

۱- از آنجا که پزشک باید به سطح پوست دسترسی داشته باشد ، بهتر است از لباسی استفاده شود که به راحتی موضع مورد بررسی را در اختیار پزشک قرار دهد.

۲- از استفاده از پماد یا مواد آرایشی روی پوست محل بررسی خوداری شود.

۳- ای ام جی نیاز به ناشتا بودن ندارد وبهتر بیمار غذا میل کرده باشد.

۴- بهتر است بیمار تمام بررسی های قبلی خود اعم از عکس ، ام آر آی و آزمایش را همراه داشته باشد.

۵- در صورتی که داروی خاصی خصوصا داروهای رقیق کننده خون مصرف می نماید یا بیماری قابل انتقال مانند هپاتیت دارد ، پزشک الکترومیوگرافر را مطلع سازد.

نوار عصب و عضله توسط چه پزشکی انجام می شود؟
انجام الکترومیوگرافی کاری تخصصی است که نیاز به دانش ، تجربه و مهارت بالایی دارد و توسط پزشکهای متخصص طب فیزیکی و توانبخشی در بهترین مرکز نوار عصب و عضله در تهران انجام می شود.

متخصصین مغزواعصابی که آموزشهای لازم را در این زمینه دیده باشند نیز قادر به انجام آن هستند.

طب فیزیکی و توانبخشی یکی از تخصص های پزشکی است که سر و کار آن با تشخیص و درمان بیماری های عضلانی – اسکلتی ، مفاصل واعصاب محیطی می باشد، از جمله دردهای ناحیه گردن ، کمر درد ، شانه ، زانو ،آرنج ، پا و …و نیز گزگز و سوزش دستها و پاها.

توجه به این نکته مهم و ضروری است که مطالب موجود در سایت نمیتواند جایگزین معاینه پزشکان و توصیه های پزشک در دنیای واقعی باشد.

هزینه انجام تست نوارعصب وعضله در تهران
هزینه تست نوار عصب و عضله ،بستگی به دستور پزشک معالج دارد.به طور مثال هزینه انجام نوارعصب وعضله ازچهار اندام بیشتر از الکترومیگرافی ازدو اندام است. از انجا که تست نوار عصب وعضله یک اقدام تشخیصی تخصصی است که باید توسط پزشک متخصص انجام و تفسیر شود ،جزء اقدامات تشخیصی نسبتا گران محسوب می شود.

درد بعد از نوار عصب و عضله
همانطور که پیش تر اشاره شد درد امری اجتناب ناپذیر است ولی هرچه مهارت پزشک در انجان تست نوار عصب و عضله بشیتر باشد درد بعد از نوار عصب و عضله خیلی کم و حتی بدون درد میباشد . باید توجه داشت که درد ، یک تجربه شخصی است و تجربه بیماران از تست نوار عصب و عضله می تواند بسیار متفاوت باشد.

برای اطلاع از جزئیات بیشتر و تفسیر نوار عصب و عضله خود با کلینیک دکتر پاکمنش متخصص طب فیزیکی و توانبخشی و مرکز نوار عصب و عضله در مرکز تهران در ارتباط باشید

چه زمانی نوار مغز باید گرفته شود؟

چه زمانی نوار مغز باید گرفته شود؟


نوار مغز

الکتروانسفالوگرافی تکنیکی برای ثبت و تفسیر فعالیت الکتریکی مغز است که تحت عنوان نوار مغز شناخته می‌شود. سلول‌های عصبی مغز باعث ایجاد تکانه‌های الکتریکی می‌شوند که در الگوهای مشخص به صورت ریتمیک نوسان می‌کنند. در سال ۱۹۲۹ هانس برگر، دانشمند آلمانی، نتایج اولین مطالعه استفاده از دستگاه الکتروانسفالوگراف -ابزاری که این الگوهای اماوج مغزی را اندازه گیری و ثبت می‌کند- منتشر کرد. ضبط تولید شده توسط چنین ابزاری، الکتروانسفالوگرام است که معمولا به اختصار EEG نامیده می‌شود. برای تفسیر نتایج الکتروانسفالوگرافی و طرح سوالات خود از متخصصان مربوطه می‌توانید از مشاوره آنلاین مشوِرَپ استفاده کنید.


برای ثبت فعالیت الکتریکی مغز، ۸، ۱۶ یا ۲۵ جفت الکترود به پوست سر متصل می‌شود. هر جفت الکترود، سیگنالی را به یکی از چندین کانال ضبط الکتروانسفالوگراف منتقل می‌کند. هر سیگنال از اختلاف ولتاژ بین جفت تشکیل شده است. نوسان ریتمیک این اختلاف پتانسیل به صورت برجستگی‌ها و فرو رفتگی‌هایی بر روی نمودار خط توسط کانال ضبط نشان داده می‌شود. ریتم این برجستگی‌ها و فرورفتگی‌ها (امواج) وضعیت فعلی مغز را نشان می‌دهد. این آزمایش یک فرآیند بی خطر است. افرادی که سابقه تشنج دارند، ممکن است با مشاهده چراغ‌های چشمک‌زن یا تنفس عمیق دچار حمله شوند. اگر چنین اتفاق نادری روی دهد، تیم پزشکی آماده هستند تا فورا به وضعیت بیمار رسیدگی کرده و اوضاع را کنترل کنند.



مشاوره آنلاین پزشکی با مشوِرَپ


چه زمانی نوار مغز باید گرفته شود

پزشکان برای تشخیص هر بیماری که به مغز مرتبط است، می‌توانند از این روش کمک ‌بگیرند. استفاده از الکتروانسفالوگرافی برای تشخیص بیماری‌های زیر ضروری است:


تومورهای مغزی

سکته مغزی

آسیب‌های مغزی در اثر ضربه به سر

اختلال عملکرد مغز به دلایل مختلف (انسفالوپاتی)

التهاب مغز (انسفالیت)

سرگیجه. برای آشنایی با علت سرگیجه این مقاله را بخوانید.

بیماری آلزایمر و اختلالات مرتبط با زوال عقل

عفونت‌های مغزی

بررسی انواع سردرد از جمله میگرن

اختلالات منجر به تشنج مثل صرع

اختلالات خواب

علاوه بر این موارد، از الکتروانسفالوگرافی برای تعیین این که بیمار در کما قرار دارد یا برای پیدا کردن سطح بیهوشی مناسب برای کسی در کماست استفاده می‌شود.


بیشتر بخوانید: تست کرونا در منزل


خواندن جواب نوار مغز

پس از آن که نتایج EEG مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت، آن‌ها به شکل تصویری در اختیار بیمار قرار می‌گیرند تا در هنگام مراجعه بعدی به پزشک همراه او باشند. در هنگام این آزمایش، پزشک چندین صفحه از فعالیت مغز را بررسی می‌کند. او شکل موج‌های پایه، تغییرات ناگهانی انرژی و واکنش مغز بیمار به محرک‌های محیطی را ارزیابی می‌کند. نوار مغز مانند یک سری خطوط موج‌دار به نظر می‌رسند. این خطوط بسته به این که فرد خواب یا بیدار بوده یا در شرایط خاصی قرار داشته، متفاوت به نظر می‌رسد. اما در هر حال یک الگوی فعالیت طبیعی مغز برای هر حالت وجود دارد.


بیشتر بخوانید: واژینیسم چیست


اگر الگوی طبیعی امواج مغزی قطع شده باشد، این می‌تواند نشانه صرع یا یک اختلال مغزی دیگر باشد. البته باید توجه کرد که صرف داشتن نوار مغز غیر طبیعی به تنهایی به معنی صرع یا هر اختلال مغزی دیگری نیست. این آزمایش فقط آن‌چه را که در لحظه در مغز شما اتفاق افتاده ثبت می‌کند. برای تصمیم گیری نهایی در مورد بیماری و تشخیص آن، پزشک نیاز به بررسی آزمایش‌ها و علائم دیگری هم دارد.


اتصال الکترودها به پوست سر برای الکتروانسفالوگرافی

الکتروانسفالوگرافی از طریق اتصال چند جفت الکترود به پوست سر انجام می‌شود

نوار مغز نرمال

اختلاف ولتاژ بین هر جفت الکترودی که به پوست سرمتصل شده است، نوسان ریتمیکی را ایجاد کرده بر روی نوار ضبط می‌شود. نوار مغز سالم و نرمال در یک فرد بالغ طبیعی در یک حالت کاملا آرام و بدون هیجان اما هشیار، از امواج نوسانی منظم تکرار شونده تشکیل شده‌ است. این امواج در اصطلاح تخصصی به نام امواج آلفا شناخته می‌شوند. در هنگام خواب این امواج به صورت منظم اما بسیار کند خواهند بود. الکتروانسفالوگرافی کسی که در کمای عمیق هم قرار دارد به همین شکل خواهد بود. وقتی فرد هیجان زده یا مبهوت می‌شود، امواج نامنظم ولتاژ پایین، جایگزین امواج آلفا می‌شوند. هر شرایط غیر طبیعی با الگوی امواج مغزی خاصی شناخته می‌شود. مثلا امواج آهسته نامنظم که به نام امواج دلتا شناخته می‌شوند، در اثر بروز آسیب مغزی به وجود می‌آیند.


بیشتر بخوانید: علائم ضربه مغزی در کودکان


نوار مغز کودکان

از این آزمایش برای تشخیص و ارزیابی مشکلاتی مثل صرع، تشنج، انواع سردرد، سرگیجه، اختلالات هوشیاری، ضربه به سر و… در کودکان استفاده می‌شود. این یک روش بی خطر است که به دلیل نداشتن اشعه‌های خطرناک، به کودک آسیبی وارد نمی‌کند. پزشکان توصیه می‌کنند که کودکان را در حالتی که کمی خواب‌ آلود هستند برای الکتروانسفالوگرافی به کلینیک انتقال دهید. به نظر می‌رسد که خستگی و کمبود خواب باعث بهبود کیفیت نوار دریافتی و نمایش مناسب‌تر و بهتر موج‌های غیر عادی مغزی شود. پزشکان ترجیح می‌دهند برای انجام این آزمایش در کودکانی که قادر به کنترل اعمال و رفتار خود نیستند، از داروی خواب آوری با نام کلرال هیدرات استفاده کرده و این کار را در حالت خواب انجام دهند. مراحل الکتروانسفالوگرافی کودکان به این ترتیب است:


کودک روی تخت خوابانده می‌شود.

الکترودها به سر او متصل می‌شوند. سر او باید تمیز باشد و از مواد آرایشی و حالت دهنده روی مو و پوست سر استفاده نشده باشد.

با توصیه تکنسین باید چشم‌ها را بسته و به آهستگی نفس بکشد.

اگر نمی‌تواند آرام بماند، سی دقیقه پیش از این آزمایش، با تجویز پزشک و به کمک داروی خواب آور به صورت موقتی او را می‌خوابانند.

گرفتن نوار مغز کودک در حالت هشیار

در صورتی که کودک قادر به کنترل اعمال خود است، خواباندن او در حین الکتروانسفالوگرافی ضروری نیست

نوار مغز و افسردگی

پژوهش‌های انجام شده بر روی بیماران دارای علائم افسردگی نشان داده است که نسبت امواج آلفای تولیدی در نیمکره چپ و راست این بیماران، ارتباط مستقیمی با افسردگی دارد. هم‌چنین فعالیت بیشتر قشر پیشانی در نیمکره راست یا فعالیت کمتر آن در نیمکره چپ و کاهش فعالیت قشر آهیانه در نیمکره راست نشانه‌ای از وجود افسردگی در افراد است. اگر چه الکتروانسفالوگرام دریافت شده از این بیماران بیان‌گر تفاوت آشکار در عملکرد مغز آن‌هاست، اما با این حال این روش نمی‌تواند به عنوان یک روش تشخیصی برای افسردگی مورد استفاده قرار گیرند. برای تشخیص انواع اختلالات رفتاری از جمله افسردگی نیاز به گفت‌و‌گو با یک روانشناس یا روانپزشک، ارائه شرح حال و انجام آزمایش‌های پزشکی برای اطمینان از سلامت جسمی فرد است. الکتروانسفالوگرافی اگر چه می‌تواند به شناخت بهتر این بیماری‌ها کمک کند اما روش قابل اطمینانی برای تشخیص آن‌ها به شمار نمی‌رود.


بیشتر بخوانید: پیشگیری از سفید شدن مو در جوانی


نوار مغز تشنج

تشنج در اثر تغییراتی در فعالیت الکتریکی مغز روی می‌دهد و با علائمی مثل لرزش شدید و ناتوانی در کنترل حرکات بدن همراه است. بیماری صرع یکی از اختلالاتی است که می‌تواند در بیماران تشنج ایجاد کند. عوامل مختلفی مانند تب بالا، ضربه به سر، اعتیاد به مواد مخدر، تومور یا سکته مغزی و… هم می‌توانند منجر به آن شوند. یکی از بهترین روش‌های تشخیصی مرتبط با تشنج یا عوارض ناشی از آن، الکتروانسفالوگرافی است. در واقع این روش یک تست غیر تهاجمی کاربردی است که به کمک الکترودهایی که به پوست سر متصل هستند، جریان الکتریکی مغز را اندازه گرفته و به شکل قابل نمایش و تفسیر ارائه می‌دهد.


نوار مغز کودکان اوتیسم

بیماری اوتیسم یک اختلال وابسته به عملکرد مغز است که می‌تواند بر رشد شناختی، عاطفی و اجتماعی افراد تاثیر فراوانی داشته باشد. یکی از عوارض این بیماری، اثرگذاری بر رشد زبان و بروز اختلال یادگیری و مشکلات گفتاری در کودکان و بزرگسالان است. برای آشنایی بیشتر با اختلال یادگیری می‌توانید مقاله مرتبط با آن را مطالعه کنید. تشخیص اوتیسم به ویژه در ماه‌های ابتدایی تولد کار دشواری بوده و به تدریج، از طریق تاخیر در عملکردهای طبیعی کودک تا سن دو یا سه سالگی قابل تشخیص است. با این حال پزشکان معتقدند که از طریق تحلیل الکتروانسفالوگرام دریافتی از کودکان در حدود سه ماهگی، می‌توان احتمال بروز اوتیسم را در نوزادان پیش بینی کرد.


این آزمایش یک روش ساده، ارزان و غیر تهاجمی است که به کار گرفتن آن برای نوزادان کار سختی به نظر نمی‌رسد. آن‌ها بر این باورند که از این طریق می‌توان رشد عصبی نوزاد را ردیابی و توانایی مغز در حال رشد او را -به ویژه در نوزادانی که خواهر یا برادر مبتلا به اوتیسم دارند- مورد ارزیابی و بررسی قرار داد.


بیشتر بخوانید: علائم دیسلکسیا چیست؟


عکس نوار مغز

جواب الکتروانسفالوگرافی به شکل نسخه چاپی یا الکترونیکی در اختیار پزشک قرار می‌گیرد و او بر اساس تفسیر به دست آمده، می‌تواند اختلال یا بیماری مرتبط با مغز و عملکرد الکتریکی آن را شناسایی کند. در ادامه چند نمونه از تصاویر الکتروانسفالوگرافی افراد را مشاهده می‌کنید:


نمونه الکتروانسفالوگرافی برای بررسی اختلالات خواب

به کمک الکتروانسفالوگرافی می‌توان اختلالات مربوط به خواب را بررسی کرد


نتیجه الکتروانسفالوگرافی بیمار مبتلا به صرع

نوار مغزی یک روش غیر تهاجمی برای تشخیص حملات تشنجی از جمله صرع است


نمونه الکتروانسفالوگرافی گرفته شده از یک کودک

به دلیل این که الکتروانسفالوگرافی بدون هیچ نوع اشعه‌ مضری انجام می‌شود، یک روش ایمن برای کودکان است


آماده شدن برای گرفتن نوار مغز

پیش از آماده شدن برای الکتروانسفالوگرافی لازم است که بیمار چند کار را برای آماده سازی انجام دهد:


هشت ساعت پیش از آزمایش از خوردن و نوشیدن خوراکی‌های حاوی کافئین خودداری کند.

در شب قبل و پیش از شروع فرآیند به طور معمول غذا بخورد. پایین بودن قند خون ممکن است بر نتیجه به دست امده تاثیر داشته و نتیجه را غیر واقعی کند.

در مورد مصرف هر دارویی -چه با نسخه و چه بدون نسخه و هر نوع مکملی- از قبل با پزشک مشورت کند.

شب قبل از آزمایش موهای خود را شسته و از هیچ نوع ماده حالت دهنده مو مثل ژل و… استفاده نکند.

بیشتر بخوانید: درد پهلو بعد از بیدار شدن از خواب


فرآیند گرفتن نوار مغز چگونه است

روند این آزمایش در همه جا تقریبا به یک شکل انجام می‌شود. برخی افراد برای انجام آن به بیمارستان‌ها مراجعه می‌کنند، در حالی که برخی پزشکان متخصص مغز و اعصاب آن را در کلینیک خود تهیه خواهند کرد. برای این منظور لازم است که:


بیمار روی یک تخت دراز بکشد یا به شکل ثابت بنشیند.

تکنسین حدود ۸ تا ۲۵ جفت حسگر کوچک را روی پوست سر او قرار می‌دهد. این سنسورها که الکترود نام دارند، فعالیت الکتریکی سلول‌های داخل مغز را که نورون نامیده می‌شوند، گرفته و آن‌ها را به دستگاهی می‌فرستند. در نهایت این فعالیت‌ها به صورت مجموعه‌ای از خطوط روی کاغذ یا نمایشگر کامپیوتر نشان داده شود.

پس از نصب حسگرها از بیمار می‌خواهند بی حرکت بماند.

بیمار در ابتدا با چشمان باز و سپس با چشمان بسته قرار خواهد گرفت. گاهی هم تکنسین از فرد می‌خواهد که نفس عمیق بکشد یا به چراغ چشمک‌زن خیره شود. این کارها می‌توانند الگوی امواج مغزی را تغییر دهند.

در این حال دستگاه فقط به ثبت فعالیت مغز مشغول است و آن را تحریک نمی‌کند.


روکش ایمپلنت یک روزه


گاهی این عمل در هنگام خوابیدن بیمار انجام می‌شود. اگر در چنین شرایطی سایر عملکردهای بدن در حین خواب مثل تنفس و نبض هم در حال کنترل شدن باشد، آزمایش پلی سومنوگرافی نامیده می‌شود.


انسان‌ها هنگام مرگ چه چیز‌هایی می‌بینند؟

انسان‌ها هنگام مرگ چه چیز‌هایی می‌بینند؟


خلیج فارس: دیدن نور و تونل شاید رایج‌ترین درک موجود از مرگ باشد اما موارد عجیب و جدید دیگری از تجربه نزدیک به مرگ گزارش شده است که در این گزارش آن‌ها را می‌خوانید.


به گزارش خلیج فارس؛ آقای الف، ۵۷ ساله، یک مددکار اجتماعی در انگلستان است که در سال ۲۰۱۱ در بیمارستان عمومی ساوث‌همپتون پذیرش شد. کارکنان پزشکی بیمارستان در حال داخل کردن یک میل جراحى به کشاله ران او بودند که بیمار با ایست ناگهانى قلب مواجه شد. اکسیژن قطع شد و نوار مغزی او بدون نوسان بود. آقای الف مرد. با این حال، او به یاد دارد بعد از آن چه اتفاقی افتاد.


پزشکان یک «دفیبریلاتور خارجی خودکار» را برای احیای مجدد قلب مهیا کردند. آقای الف دو بار صدای مکانیکی دستگاه را شنید که می‌گفت: «به بیمار شوک دهید.» در این بین، او سرش را بلند کرد تا زنی عجیب را در گوشه اتاق و نزدیک سقف ببیند. آن زن به او اشاره می‌کرد. آقای الف بدن بی‌جانش را رها کرده و پیش او رفت. او می‌گوید: «احساس کردم که او مرا می‌شناسد و من می‌توانم به او اعتماد کنم. می‌دانستم که او به دلیلی آنجا است، ولی دلیلش را نمی‌دانستم.»

اسناد بیمارستان مدتی بعد جملات «دفیبریلاتور خارجی خودکار» را تایید کرد. آقای الف در مورد افراد حاضر در اتاق نیز توضیحاتی داده بود که آن توضیحات تایید شد. او آن افراد را پیش از بیهوشی ندیده بود. کار‌هایی که انجام داده بودند نیز دقیق گفته شده بود. آقای الف چیز‌هایی را بازگو می‌کرد که در آن فاصله سه دقیقه‌ای نمی‌توانسته از نظر بیولوژیکی دیده باشد.

تمامی ادعا‌های آقای الف در ژورنالی به چاپ رسید. می‌توان گفت که این مقاله یکی از گزارش‌هایی بود که برداشت ما از تجربه نزدیک به مرگ را تغییر داد. دانشمندان بر این باور بوده‌اند زمانی که قلب از کار می‌افتد و خون را به مغز نمی‌فرستد، تمام هوشیاری به یک‌باره از بین می‌رود. از لحاظ پزشکی، در این لحظه فرد مرده است. البته علم پزشکی نیز تایید می‌کند که در برخی موارد این پروسه می‌تواند برگشت‌پذیر باشد. افرادی که این تجربه را لمس کرده‌اند از تجارب خود سخن گفته‌اند. اما برای مدتی مشکلی وجود داشت. پزشکان تمایلی به ثبت این سخنان نداشته‌اند و در واقع آن سخنان را «توهم» بیماران خود در نظر گرفته‌اند. محققان نیز در گذشته اهمیت چندانی به تجارب نزدیک به مرگ نمی‌دادند.

سام پارنیا همراه با ۱۷ همکار خود در نیویورک تصمیم گرفتند که این تجارب را ثبت و دسته‌بندی کنند. به نظر آن‌ها این کار ممکن بود. آن‌ها می‌خواستند از لحظات پایانی این افراد، داده‌های علمی تهیه کنند. در طول چهار سال، آن‌ها بیش از ۲۰۰۰ مورد را مطالعه کردند. مواردی که قلب می‌ایستد و آن فرد از نظر پزشکی مرده است.

از بین این موارد، پزشکان توانستند ۱۶ درصد را از شرایط مرگ نجات دهند. پارنیا و همکارانش نیز موفق شدند با ۱۰۱ مورد از آن‌ها گفتگو کنند. به عبارت دیگر، تقریبا با یک سوم آن‌ها گفتگویی انجام شد. پارنیا می‌گوید: «هدف اصلی این بود که بفهمیم تجربه ذهنی و ادراکی مرگ به چه شکلی بود؟ در کنار آن نیز ما قصد داشتیم ببینیم که کدامیک از آن‌ها هوشیاری شنیداری یا بینایی داشتند و بررسی کنیم که آیا آن‌ها واقعا هوشیار بوده‌اند یا بی‌هوش.»

نتایج نشان داد که آقای الف تنها موردی نبوده که از مرگ خود خاطراتی در ذهن دارد. تقریبا نیمی از بیماران از تجارب نزدیک به مرگ خود چیز‌هایی در ذهن داشتند. در این بین، فقط آقای الف و یک خانم دیگر (که شواهد خارجی کافی برای روایت او وجود نداشت) از اتفاقات واقعی اتاق اطلاعاتی دادند. در بقیه موارد این چنین نبود.

انسان‌ها هنگام مرگ چه چیز‌هایی می‌بینند؟

بیماران دیگر داستان‌هایی را روایت کردند که بیشتر شبیه رویا یا خیال بود. پارنیا و همکارانش این تجارب را در هفت دسته کلی تقسیم‌بندی کردند. پارنیا می‌گوید: «اغلب این موارد با تجارب نزدیک به مرگ پیشین همخوانی نداشت. به نظر می‌رسد که تجارب ذهنیِ مرگ از آنچه ما فکر می‌کردیم تنوع بیشتری داشته باشد.»

آن هفت دسته کلی عبارت‌اند از:

- ترس

- دیدن حیوانات یا گیاهان

- نور درخشان

- خشونت و اذیت شدن

- رویای صادقه

- دیدن اعضای خانواده

- مشاهده اتفاقات پس از ایست قلبی

دامنه این تجارب ذهنی از وحشت تا احساس رضایت متغیر بود. افرادی بودند که تجربه ترس یا شکنجه و آزار دیدن را گزارش کردند. برای نمونه، یکی از بیماران گفت: «من باید از یک مراسم عبور می‌کردم... و آن مراسم این بود که باید آتش می‌گرفتم.» مورد دیگری می‌گفت: «چهار نفر با من بودند و هر کسی که دروغ می‌گفت جان خود را از دست می‌داد... من کسانی را می‌دیدم که در تابوت بودند و آن‌ها زنده‌زنده دفن می‌شدند.» موردی دیگر گفت: «به من گفتند که قرار است بمیری. سریع‌ترین راه این است که کوتاه‌ترین کلمه‌ای که یادم می‌آید را به زبان آورم.»

در سوی دیگر، مواردی وجود داشت که احساس رضایت را گزارش داده بودند. حدود ۲۲ درصد افراد احساس «صلح و آرامش و خرسندی» را گزارش کردند. برخی موجودات زنده را دیده بودند: «میزان زیادی گیاه دیدم، گل ندیدم» یا «شیر و ببر.» برخی دیگر نیز از «نور شدید و درخشان» لذت می‌بردند یا اعضای خانواده خود را دیده بودند. افرادی نیز تجربه «آشنا پنداری یا رویای صادقه» را گزارش دادند: «احساس می‌کردم که می‌دانم دیگران قرار است چه کاری انجام دهند؛ قبل از اینکه کاری را انجام دهند.» احساسات برانگیخته شده، درکی پیچیده از گذر زمان و نوعی احساس جدایی از بدن نیز از موارد دیگر بود.

پارینا می‌گوید: «آشکار است که افراد لحظه مرگ، چیز‌هایی را تجربه کنند. اما اینکه این افراد چگونه تجربه‌ای داشته باشند به پیش‌زمینه و عقاید موجود آن‌ها برمی‌گردد.» کسی که اهل هند است ممکن است برگردد و بگوید که «کریشنا» را دیده است. اما کسی که اهل غرب آمریکا است ممکن است ادعا کند که چیز دیگری را دیده است.




او ادامه می‌دهد: «من نمی‌دانم تمام این موارد – روح، بهشت و جهنم – چه معنا و مفهوم دقیقی دارد. بسته به جایی که فرد به دنیا آمده است، ممکن است هزاران هزار تفسیر وجود داشته باشد. مهم است که بعد مذهبی این تجربه را کنار بگذاریم و مواردی عینی را بررسی کنیم.» بسیاری از موارد البته به دلیل فراموش کردن بیمار ثبت نمی‌شود. در هر صورت، اما این اتفاق در سطح ناخودآگاه بر روی بیمار تاثیر می‌گذارد. در برخی از موارد، بیمار پس از برگشت ترس چندانی از مرگ نداشته و رویکرد واقع‌گرایانه‌تری به زندگی داشته است.