تشنج چیست و علائم آن در کودکان به چه صورت است؟
تشنج ناشی از تب در کودکان ناشی از تغییر ناگهانی دمای بدن کودک شما است و معمولاً در هنگام تب رخ می‌دهد.
تشنج کودکان ممکن است برای خانواده و والدین ناراحت‌کننده باشد و باعث نگرانی آنها شود؛ اما بر خلاف تصور عموم برای کودک شما مضر نیست. حتی تشنج‌های بسیار طولانی که یک ساعت یا بیشتر طول می‌کشد تقریباً هرگز به کودک شما آسیب نمی‌زند. تشنج‌های ناشی از تب باعث آسیب مغزی نمی‌شوند و خطر ابتلا به صرع در کودکانی که تشنج‌های ساده تب داشته‌اند، افزایش نمی‌یابد.
در طول تشنج:
کودک شما معمولاً هوشیاری خود را از دست می‌دهد.
ماهیچه‌های کودک ممکن است سفت شده یا تکان بخورد.
ممکن است صورت کودک شما قرمز یا آبی شود.
تشنج ممکن است چند دقیقه طول بکشد. هنگامی که حرکات او متوقف میشود، کودک شما هوشیاری خود را به دست می‌آورد؛ اما احتمالاً پس از آن خواب‌آلود یا تحریک‌شده خواهد بود.
آیا تشنج کودکان درمان میشود؟
برای توقف و درمان تشنج شما هیچ کاری نمی‌توانید انجام دهید؛ بهتر است در این حالت به صورت زیر عمل کنید:
آرام باشید و نترسید.
کودک خود را روی یک سطح نرم، به پهلو یا پشت بخوابانید.
سعی کنید ببینید چه اتفاقی می‌افتد تا بتوانید بعداً آن را برای پزشک توضیح دهید. اگر بتوانید فیلمی از تشنج کودکان ضبط کنید تا به پزشک نشان دهید، به تشخیص پزشک کمک خواهید کرد.
در صورت امکان مدت زمان تشنج را اندازه بگیرید.
انگشتان خود را در دهان آنها قرار ندهید.
برای کاهش دما، کودک را در حمام قرار ندهید.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد
اگر تشنج تب کودک شما کمتر از پنج دقیقه طول کشید، در اسرع وقت برای یافتن علت تب به دکتر نورولوژی اطفال مراجعه کنید. در صورت مشاهده علائم ناخوشی زیاد کودک فورا او را به نزدیک‌ترین بخش اورژانس بیمارستان منتقل کنید.
اگر:
این اولین تشنج کودک شما است؛
تشنج بیش از پنج دقیقه طول کشید؛
هنگامی که تشنج متوقف شد، کودک شما از خواب بیدار نشد؛
هنگامی که تشنج متوقف شد، کودک شما بسیار بیمار به نظر رسید؛
نیاز است که به پزشک اورژانس و بعدا به متخصص مغز و اعصاب کودکان مراجعه نمایید. گاهی اوقات کودکانی که تشنج طولانی‌مدت داشته‌اند، نیاز دارند تا چند روزی در بیمارستان تحت نظر باشند. این کار معمولاً برای بررسی علت تب و مشاهده روند بیماری فرزندتان انجام میشود.
مراقبت در منزل
در بیشتر موارد پس از ویزیت توسط پزشک می‌توانید در خانه از او مراقبت کنید. کودک ممکن است برای چند روز کمی بداخلاق باشد؛ این موضوع کاملا طبیعی است. روال معمول زندگی خود را از سر بگیرید. شب او را در در زمان همیشگی و در تخت خودش بخوابانید. نگران تشنج مجدد نباشید؛ در صورت تشنج مجدد تخت او امن خواهد بود.
عوارض تشنج بر کودکان
بیشتر کودکان تنها یک بار تشنج ناشی از تب را تجربه می‌کنند؛ اما برخی از کودکان هم هستند که معمولاً در طول بیماری‌هایی که باعث تب می‌شوند بیش از یک تشنج را تجربه می‌کنند. اکثر کودکانی که تشنج ناشی از تب دارند هیچ مشکل سلامتی در طولانی مدت ندارند. اگر کودک شما تشنج‌های طولانی مدت مکرر دارد، مراجعه به پزشک متخصص مغز و اعصاب کودکان مفید و لازم است. درباره ضرورت مراجعه به متخصص از پزشک عمومی یا اورژانس بیمارستان که کودک را ویزیت میکند سؤال کنید.
راه های جلوگیری از تشنج
تب پاسخ طبیعی بدن به عفونت است و همیشه نیازی به پایین‌آوردن تب نیست. درمان تب کودک با استامینوفن یا ایبوپروفن از تشنج کودکان جلوگیری نمی‌کند. با این حال اگر تب حال برای فرزند شما بسیار ناراحت‌کننده است، می‌توانید با پیروی از توصیه‌های این مقاله به او کمک کنید تا احساس راحتی بیشتری کند.
جمع‌بندی؛ نکات کلیدی در تشنج کودکان که باید به خاطر بسپارید
یک کودک از هر 30 کودک یک بار و معمولا بین شش ماهگی تا شش سالگی دچار تشنج کودکان ناشی از تب میشود.
هیچ کاری نمی‌توان برای جلوگیری از بروز تشنج ناشی از تب انجام داد.
در طول تشنج سعی کنید آرام باشید و وحشت نکنید. کودک خود را در حمام قرار ندهید، او را مهار نکنید و چیزی در دهانش نگذارید.
تشنج ناشی از تب برای کودک شما مضر نیست و باعث آسیب مغزی نمی‌شود.
اگر تشنج بیش از پنج دقیقه طول کشید، با اورژانس تماس بگیرید.
اگر تشنج کمتر از پنج دقیقه طول کشید و حال کودک شما قبل از تشنج بسیار ناخوشایند بود، در اسرع وقت او را نزد پزشک یا بخش اورژانس بیمارستان ببرید. در غیر این صورت از متخصص مغز و اعصاب وقت ویزیت بگیرید.
سوالات متداول
اگر کودک من تشنج ناشی از تب داشته باشد، آیا به این معنی است که او صرع دارد؟
خیر. تشنج کودکان ناشی از تب به حملات یا تشنج‌هایی گفته میشود که فقط با تب رخ می‌دهند. کودکان مبتلا به صرع حملات مکرر بدون تب دارند. حتی اگر کودک شما تشنج‌های تب زیادی داشته باشد، باز هم به این معنی نیست که او صرع دارد.در کودکانی که تشنج‌های ساده تب دارند، خطر ابتلا به صرع افزایش نمی‌یابد.
بیشتر بخوانید : مرکز نوار مغز کودکان
آیا تشنج ناشی از تب باعث آسیب مغزی میشود؟
خیر. تشنج‌های ناشی از تب هر چقدر هم ترسناک به نظر برسند باعث آسیب مغزی نمی‌شوند. حتی تشنج‌های بسیار طولانی که یک ساعت یا بیشتر طول می‌کشند تقریباً هیچ آسیبی ایجاد نمی‌کنند.
اگر کودک من یک بار تشنج تب را تجربه کند، آیا دوباره تشنج میکند؟
تقریباً از هر سه کودکی که تشنج میکند یک کودک تا حدود 6 سالگی همزمان با بیماری‌های تب‌دار مجددا تشنج خواهد داشت. اگر کودک شما سابقه یک تشنج ناشی از تب را دارد، بهتر است که یاد بگیرید در صورت تکرار این اتفاق چه کاری باید انجام دهید.
آیا میشود با دادن استامینوفن یا ایبوپروفن به کودک از تشنج او جلوگیری کرد؟
خیر. حتی اگر این داروها به کاهش تب کمک کنند، اگر قرار باشد کودک شما تشنج تب داشته باشد، این اتفاق خواهد افتاد و شما نمی‌توانید هیچ کاری برای جلوگیری از آن انجام دهید.
منبع : تسنیم
به گزارش اینتیتر به نقل از سلامت نیوز، ساسان شرقی گفت: تیروئید، غده‌ای است پروانه‌ای شکل در جلوی گردن در پایین حنجره و بالای استخوان‌های ترقوه. تیروئید، دو نوع هورمون ترشح میکند که وارد خون میشود و آنها باعثِ سوخت و سازِ سلول‌های بدن اعم از پوست، عصب و…، میشود.
بیشتر بخوانید : نوار عصب عضله
وی افزود: هدف اصلی تیروئید، تنظیم سوخت‌وساز بدن است که اگر نتواند این کار را به درستی انجام دهد طبیعتاً سوخت و ساز بدن دچار مشکل میشود که این حالت، را کم کاری تیروئید می‌گویند؛ بدین معنا که، کار تیروئید، کم شده است اما چرا این اتفاق می‌افتد.
شرقی با بیان اینکه ید لازم است تا تیروئید بتواند کار خودش را انجام دهد، ادامه داد: هنگامی که ید وجود نداشته باشد مواد ساخته نمی‌شود و کم کاری تیروئید اتفاق می‌افتد. از حدود ۲۰ سال پیش، در خاورمیانه از جمله ایران، نمک طعام را یددار کردند و خوشبختانه کمبود ید نداریم و کمبود ید در بسیاری از مناطق دنیا ریشه کن شده است؛ اما همچنان با رفع کمبود ید و اقدامات دیگر، هنوز هم با شیوع قابل توجهی از کم کاری تیروئید در کشور مواجه هستیم.
وی افزود: هنگامی که کمبود ید در جامعه‌ای رفع میشود. یک نوع خود ایمنی در بدن رخ می‌دهد، بدین معنا که بدن علیه خودش وارد عمل شده است. در همه جای دنیا، بعد از رفع کمبود ید، این مورد شایع است. در حال حاضر، بسیاری از کم کاری تیروئیدها، در اثر خود ایمنی است. بیماری که به اسم هاشیموتو شناخته میشود و ترسناک نیست ولی بیماران را می‌ترساند. هاشیموتو یک بیماری خود ایمنی است که غده تیروئید را مورد حمله قرار می‌دهد و موجب بروز اختلال در کارکرد آن میشود. مورد دیگری هم که در کم کاری تیروئید تأثیرگذار است، کمبود روی است.
این متخصص غدد در پاسخ به این پرسش که کم کاری تیروئید در بدن چه میکند، بیان کرد: در موارد خفیف هیچ اتفاقی نمی‌افتد. معیارهایی برای خفیف یا شدید بودن کم کاری تیروئید وجود دارد؛ اما خفیف بودن کم کاری تیروئید، هیچ کاری نمی‌کند ولی در موارد شدید، عواقب جدی دارد. به طور مثال، در کودکان و نوزادان منجر به عقب ماندگی ذهنی میشود. در بزرگسالان سبب افزایش وزن، خواب آلودگی و حتی می‌تواند تا نارسایی قلبی پیش رود. از این رو، غربالگری نوزادان قانونی شده است و در همه جا انجام میشود.
وی خواب آلودگی، کسل شدن و پر خوابی را یکی از نشانه‌ها و علائم کم کاری تیروئید دانست و خاطرنشان کرد: فرد دچار کاهش اشتها میشود؛ اما به رغم اینکه کاهش اشتها پیدا کرده است چون بدن سوخت و ساز انجام نمی‌دهد، فرد چاق میشود و افزایش وزن دارد. معمولاً افزایش وزن در حد زیر ۱۰ کیلو است. در مواقعی که افراد احساس راحتی می‌کنند، فرد سردش میشود. ریزش مو، پوست خشک، یبوست، مشکل شنوایی، کندی ذهن هم از دیگر علائم کم کاری تیروئید است. البته این را هم باید بدانیم که کم کاری تیروئید، روی خلق و خو هم تأثیر می‌گذارد و باعث کم حوصلگی افراد میشود.
تفاوت های رابطه جنسی زن و مرد که هیچکس نمی داند!
کارشناسان مسائل جنسی و مشاوران فعال در این حوزه، هیچ گاه تمایل چندانی برای تعیین گزارشی از حد کفایت میزان و تعداد رابطه جنسی برای افراد نداشته اند. چرا که باعث میشود خیلی از افراد در مورد خود دچار گمان اشتباه شده و نتوانند مرز بین میزان میل و غریزه جنسی طبیعی را با مشکلاتی مانند اعتیاد و بیش فعالی جنسی تشخیص دهند. با این وجود به طورکلی بین یک زوج سالم داشتن رابطه جنسی یک تا دو بار در ماه و به طور کلی کمتر از 10 مرتبه در یکسال ازدواج بدون رابطه جنسی تلقی شده و معمولا میانگین یک تا سه بار در هفته برای بیشتر افراد ارتباطی طبیعی و متعادل محسوب میگردد
زیاد ارضا شدن مرد، زیاده روی در مقاربت و از آن بدتر داشتن شریک های جنسی متعدد آسیب ها و مشکلات فراوانی برای مردان، خانواده و جامعه به همراه خواهد داشت. در ادامه برخی از مضرات زیاد ارضا شدن مرد از نظر متخصصان طب سنتی و صاحبنظران گردآوری شده است
مضرات زیاد ارضا شدن مرد
علاوه بر عوارض فراوان زیاده روی در مقاربت و زیاد ارضا شدن مرد، این افراد با مشکلات روحی متعددی مواجه میگردند. غیر از آنکه چنین افرادی اگر کنترل میل و افزون خواهی خود را از دست بدهند ممکن است تا جایی به خیال پردازی های جنسی بپردازند که در حقیقت مرز بین واقعیت و رویا را از دست داده و چنانچه ازدواج کرده باشند از عهده وظایف زناشویی خود به خوبی بر نیایند و اگر مجرد باشند دچار سرخوردگی، یاس و افسردگی میگردند.
دیگر مضرات زیاد ارضا شدن مرد در برخی افراد اقدام به خود ارضایی است. افرادی که خود ارضایی را تجربه می‌کنند فقط برای مدت کوتاهی احساس رضایت و آسودگی دارند و بعد همه چیز برعکس شده و مضرات زیاد ارضا شدن بروز می‌نمایند. این عمل ناشایست عوارض روحی و جسمی متعددی برای فرد به همراه دارد
زیاد ارضا شدن مرد چه ضرری دارد
پژوهشهای جدید محققان در زمینه زیاد ارضا شدن به ویژه در رابطه با مردان نشان داده است، که تکرار و زیاده روی در اعمال جنسی علاوه بر کاهش قدرت و بنیه مردان بر قدرت باروری آنها نیز موثر بوده و باعث کاهش قدرت باروری میگردد. چنان چه تعداد دفعات رابطه جنسی افزایش یابد، میزان اسپرم در هر بار انزال کاهش می یابد و اگر این میزان که به طور معمول بین 40 تا 60 میلیون اسپرم در هر میلی لیتر مایع منی است، به کمتر از بیست میلیون اسپرم برسد می تواند در زمینه باروری ایجاد مشکل کند.
زیاد ارضا شدن مرد آسیب به قلب و ایجاد مشکلات قلبی و همچنین تشدید امکان سکته مغزی است. در حقیقت بین میزان و تعداد رابطه جنسی مردان با برخی هورمونهای جنسی خاص که نوعی فاکتور خطرزا برای بیماری های قلبی و ایجاد سکته مغزی هستند، ارتباط مستقیمی وجود دارد که لازم است مردان در زمینه تعدیل نیازهای جنسی خود دقت کننند.
زیاد ارضا شدن مرد باعث داشتن شریکهای جنسی متعدد نیز زمینه بروز بیماری های مختلف نظیر ایدز، هپاتیت، زگیل تناسلی، سوزاک و …، انتشار و گسترش آن در جامعه را ایجاد میکند.
بیشتر بخوانید : کلینیک سلامت جنسی
مضرات زیاد ارضا شدن از نظر ابن سینا
ابوعلی سینا اعتقاد داشت که برای کم کردن شهوت استفاده از تخم کاهو، آب کاهو و خوردن برگهای کاهو بسیار مفید است. از نظر این دانشمند ایرانی منی، مایه حیات و قوت جان مردان است. پس بایستی در جماع رعایت حد اعتدال را نمود .کثرت جماع و زیاده روی در مقاربت، باعث کاهش طول عمر و سستی بدن می شود . افراط در جماع در هر حال مضرترین چیز هاست، خصوصا هنگامی که پی در پی باشد چرا که باعث ضعف مغز، قلب، کبد، قوا، اعصاب، بینایی، معده، کلیه، مثانه و تپش قلب و درد کمر و باسن، سیاتیک، نقرس و امثال اینها می گردد . همچنین سبب کاهش توان و ضعف اعصاب و حدوث امراضی مانند فلج، رعشه، لقوه، تشنّج، ضعف قوه هاضمه، کاهش قوای جسمانی مردان، قولنج، بدبویی دهان و ضعف سایر قوا می شود. علت این امر، آن است که بدن برای تولید منی مراحل زیادی طی کرده و قوای زیادی صرف کرده است . همچنین کثرت جماع به چشم و میزان دید فرد آسیب می‌رساند .
به طور کلی متخصصان طب سنتی معتقدند در هنگام زیاد ارضا شدن بدن خشک و سرد میشود و افزایش سردی بدن زمینه بروز سایر امراض و بیماری ها خواهد بود. عوارض نزدیکی زیاد ارضا شدن در مردان باعث می شود تا در صورت عدم وجود زن؛ مرد به خود ارضایی روی بیاورد و یکی از مضرات زیاد ارضا شدن ، تماشای فیلم مستهجن و خود ارضایی است.
منبع : روزنو
مطالعات اخیر نشان می‌دهد که نسبت‌های تقریباً همه‌گیر کودکان، امروزه با والدین مشترک می‌خوابند. همچنین ۴۵ درصد از مادران به کودکان ۸ تا ۱۲ ساله خود اجازه می‌دهند هر از گاهی با آنها بخوابند و ۱۳ درصد از مادران هر شب اجازه به این کار می‌دهند. دلایلی که والدین به کودکان اجازه می‌دهند تا پیش آنها بخوابند دقیقاً مشخص نیست اما داده‌ها نشان می‌دهد که کودکان امروزی نسبت به نسل‌های قبلی دارای سطوح بالاتری از اضطراب هستند که دلایل این امر عبارت‌اند از: نرخ طلاق بالاتر، فشارهای تحصیلی بیشتر، استفاده مفرط از تلفن همراه و بازی‌های آنلاین و...؛ درنتیجه، امروزه کودکان کمتر به خود متکی هستند و والدین اغلب این مشکل را با اجازه دادن به خواب مشترک حل می‌کنند درحالی‌که این مسئله می‌تواند مشکلات زیادی را برای کودک و والدین به دنبال داشته باشد که در این رابطه با دکتر زهره واثقی، روانشناس کودک و عضو انجمن روانشناسی سلامت ایران به گفت‌وگو پرداختیم.
انجمن پزشکان اطفال نسبت به خواب مشترک کودک و والدین در هر سنی هشدار می‌دهد، به‌خصوص اگر نوزاد کمتر از چهار ماه باشد. این سازمان توصیه میکند که نوزادانی که در یک اتاق با والدینشان می‌خوابند، باید حداقل به مدت شش ماه، ترجیحاً یک سال، به‌جای اینکه در یک‌تخت مشترک باشند، در رختخواب یا تخت‌های جداگانه قرار بگیرند زیرا خوابیدن کودک وسط والدین و یا در فاصله نزدیک از مادر می‌تواند خطر خفگی، سندرم مرگ ناگهانی نوزاد و سایر مرگ‌های مرتبط با خواب را افزایش دهد؛ از طرف دیگر، اگر کودکان در سن مناسب روی تخت جداگانه قرار نگیرند، انجام این کار با بزرگ‌تر شدن آنها دشوار میشود. دکتر واثقی دراین‌باره توضیح می‌دهد: «با توجه به اینکه از تولد تا ۲ سالگی مرحله شکل‌گیری اعتماد کودک است، پیشنهاد میشود بعد از سن ۲ سالگی برای جدا خوابیدن کودک اقدام شود. برای اقدام به این کار ابتدا باید بدانید که این پروسه بسیار مهم و وقت‌گیر است و نیازمند صبر و شکیبایی والدین است.»
به گفته واثقی وادار کردن کودک به جدا خوابیدن یا به‌زور نگه‌داشتن کودک در یک اتاق جداگانه برای خوابیدن روش نامناسبی است. کودکان باید از آزادی جدایی برخوردار باشند و هر زمان که کودک ترسیده یا مضطرب است، والدین باید او را از حضور خود اطمینان دهند. به همین منظور برای اقدام به جدا خواباندن کودک خود، هر شب در اتاق او حضور داشته باشید و به او این امنیت خاطر را بدهید که من تا وقتی‌که به خواب نرفتی، کنارت خواهم بود. اگر کودکتان نیمه‌های شب به اتاق شما آمد، او را به اتاقش ببرید و کنار او بخوابید یا بنشینید تا دوباره بخوابد. همچنین کودک را تشویق کنید و در ابتدا بعد از هر بار خوابیدن در اتاق خودش به او جایزه دهید و کم کم فواصل جایزه دادن را زیاد کنید. توجه داشته باشید در مقابل اصرار کودک برای خوابیدن در اتاقتان باید مقاومت کنید.
بسیاری از کودکان به دلیل ترس از تنهایی خوابیدن اصرار دارند تا در کنار والدینشان بخوابند. ترس‌های شبانه در بین کودکان بسیار رایج است و ممکن است شامل ترس از تاریکی، ترس از دزد، هیولا و... باشد. واثقی اولین اقدام برای کودکانی که از تنهایی خوابیدن هراس دارند را پیدا کردن ریشه ترس می‌داند و دراین‌باره می‌گوید: «تخیلات ذهنی کودک از شخصیت تخیلی فیلم، کارتون، آزار و اذیت جسمی و جنسی از جانب یکی از نزدیکان و اختلاف پدر و مادر از عمده‌ترین دلایل ترس کودک از تنهایی است. ریشه‌یابی و حل مسئله توسط یک روانشناس در سرعت از بین بردن این هراس بسیار کمک‌کننده است.»
این روانشناس کودک بعد از ریشه‌یابی ترس، به روش‌های کمک‌کننده در این امر می‌پردازد و می‌گوید: «دکوراسیون اتاق فرزندتان را تغییر دهید. به‌عنوان‌مثال با روتختی جدید، چراغ‌خواب جدید و...اتاق کودک را برایش جذاب کنید. محل خواب فرزندتان را با یک چراغ‌خواب روشن کنید. همچنین آرامش فرزند خود را زمانی که کنار شماست از بین ببرید. به‌عنوان‌مثال، جای خواب او را تنگ کنید و اگر اعتراض کرد بگویید که در اتاق خودش آرامش بیشتری خواهد داشت.»
اغلب والدین در سن ۳ یا ۴ سالگی از خوابیدن فرزندشان در اتاق مشترک خودداری می‌کنند و از این سن سعی می‌کنند تا کودک را به‌تنهایی خوابیدن عادت دهند. برخی از والدین تا سن ۵ سالگی به خواب مشترک ادامه می‌دهند و معتقدند که جدا کردن خواب کودک به‌یک‌باره ممکن است منجر به اضطراب جدایی در فرزندشان شود. عده دیگر از والدین تا سنین ۱۰-۱۱ سالگی همچنان به فرزندشان اجازه می‌دهند تا در کنارشان بخوابد و اظهار می‌کنند فرزندشان هنوز راضی به‌تنهایی خوابیدن نشده است اما والدین باید بدانند که ادامه این روند تا سن ۱۰-۱۱ سالگی می‌تواند منجر به مشکلاتی ازجمله عدم استقلال و اعتمادبه‌نفس در کودک شود.
وقتی برای سال‌های طولانی کنار فرزندتان می‌خوابید، به او یاد می‌دهید که بیش‌ازحد به شما وابسته باشد. اگر کودک شما با بزرگ‌تر شدن هنوز احساس امنیت نکند و عادت به این داشته باشد که شما همیشه درکنارش باشید و دستش را بگیرید، شما یک کودک مضطرب را پرورش خواهید داد. از طرف دیگر، کودکی که ۱۰-۱۱ سال است که در کنار والدینش می‌خوابد، فردی وابسته خواهد بود که برای انجام هر کاری به والدینش تکیه خواهد کرد. چنین کودکی ممکن است نتواند به‌خوبی از پس مشکلات خود برآید و هیچ نوع روش خود آرام بخشی یا مراقبت از خود برای کنار آمدن با موقعیت‌های منفی بعدی در زندگی را ایجاد نکند. این مسئله به‌طور بالقوه می‌تواند مشکلی بزرگ برای کودکانی باشد که در مدرسه یا سایر موقعیت‌های اجتماعی مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند؛ این کودکان به دلیل مشکل اتکای به والدین و عدم اعتمادبه‌نفس نمی‌دانند چگونه مشکلاتشان را حل کنند. هرچه فرزند شما مستقل‌تر باشد، در طول رشد شادتر و سازگارتر خواهد بود. کودک شما باید به‌اندازه کافی احساس امنیت کند و این کار با تجربیات جدید ازجمله تنهایی خوابیدن تحقق پیدا خواهد کرد.
بیشتر بخوانید : درمان اختلالات خواب
چطور کودکان بزرگ‌تر را به‌تنهایی خوابیدن عادت دهیم؟
واثقی در پاسخ به این سؤال می‌گوید: «با توجه به اینکه تا سن ۱۰-۱۱ سالگی کودک نتوانسته مستقل شود حتماً باید ریشه هراس از تنها خوابیدن شناسایی گردد. بعد از تشخیص و حل ریشه ترس، قاطع بودن والدین حائز اهمیت است. به فرزند خود نه‌تنها در کلام بلکه در عمل نیز «نه» بگویید. حتی اگر فرزندتان چندین بار به اتاق شما آمد نباید اجازه دهید در کنار شما بخوابد و باید قاطعانه بگویید نه!. علاوه بر این، با استفاده از تشویق و تنبیه می‌توانید انجام این پروسه را سرعت دهید. مثلاً اگر کودک ۱۰- ۱۱ ساله شما حاضر به‌تنهایی خوابیدن شد برای او هدیه موردعلاقه‌اش را بخرید و اگر مقاومت نشان داد او را با محروم کردن از بازی با موبایل یا ایکس باکس تنبیه کنید.
منبع : دنیای اقتصاد
دکتر سیدجواد حسینی نژاد، در برنامه ضربان شبکه سلامت سیما، در پاسخ به این سوال که حافظه چیست، گفت: حافظه ترکیب سه فعالیت در مغز است. مهم‌ترین قسمت، ثبت و دریافت اطلاعات از محیط است که در لوب گیجگاهی ذخیره میشود، تا فرد در زمان لازم بتواند آنها را بازیابی کند. این سه فرآیند، حافظه نام دارد و هرگونه اختلالی در این سه مرحله، با اختلال حافظه همراه است.گاهی استرس زیاد باعث عدم تمرکز و ثبت نشدن وقایع در مغز میشود، که با فراموشی حاصل از آلزایمر، تفاوت دارد.
وی افزود: مهم‌ترین علامت بیماری آلزایمر، اختلال حافظه است. در بیماری آلزایمر، معمولاً اطرافیان بیمار شکایت دارند و خود بیمار هیچ گونه شکایتی ندارد.
این متخصص مغز و اعصاب، حافظه فوری، حافظه اخیر و حافظه دور را، سه قسمت اصلی حافظه دانست و یادآوری کرد: مهم‌ترین قسمت از حافظه که در بیماران آلزایمری آسیب می‌بیند، حافظه اخیر است. این افراد، حوادث چند ساعت پیش را فراموش می‌کنند، اما حوادث سال‌های دور را به خاطر سپرده اند. از جمله افتراق انواع فراموشی‌ها، این است که کسانی که مبتلا به آلزایمر نیستند، در همه انواع حافظه دچار مشکل می‌شوند. همچنین در بیماری کم کاری تیروئید، کمبود ویتامین B ۱۲، افسردگی و استرس‌های روحی و روانی، میزانی از اختلال حافظه وجود دارد که پس از درمان، قابل برگشت است و نباید با اختلال حافظه بیماری آلزایمر، اشتباه شود.
وی افزود: در آمریکا حدود ۲۰ درصد افراد بالای ۶۵ سال، به درجاتی از بیماری آلزایمر مبتلا هستند، این آمار در افراد بالای ۸۵ سال به ۴۰ درصد افزایش می‌یابد.
این متخصص مغز و اعصاب در پاسخ به این سوال که آیا آلزایمر، تنها از دست دادن حافظه اخیر است یا موارد دیگری را نیز شامل میشود، گفت: در بیماری آلزایمر، قسمت‌های مختلف از مغز توسط «انباشت پروتئینی» که در سلول‌های مغز صورت می‌گیرد، باعث تخریب سلول‌های مغز میشود.
طبیعتاً علائم آلزایمر تنها به اختلالات حافظه محدود نمی‌شود و به تناسب این که چه قسمتی از مغز درگیر شود، علائم متفاوت خواهد بود.
حسینی نژاد افزود: اگر قسمت جلوی پیشانی مغز درگیر شود، فرد علائمی از اختلال شخصیت و افسردگی پیدا میکند. یکی از مشکلاتی که اطرافیان فرد آلزایمری را آزار می‌دهد؛ توهم‌های ناشی از بدبینی است، بی قراری و خروج از منزل نیز از دیگر علائم بیماری آلزایمر است.
توهم و هذیان فرد مبتلا به آلزایمر، در اختیار خودش نیست، توصیه میشود در برخورد با این افراد، هیچ گونه تأیید و انکاری، انجام نگیرد، بهترین کار این است که سعی کنید موضوع را عوض کرده و با موضوع‌های خوشایند بیمار، با او صحبت کنید.
حسینی نژاد افزود: علائم آلزایمر در تاریکی هوا شدیدتر میشود، به همین جهت، برای جلوگیری از این مسئله توصیه میشود نور داخل منزل را به نحو مناسبی تنظیم کنید.
وی به فرزندان خانواده‌ها توصیه کرد: پدر و مادر‌ها را از خانه قدیمی خودشان خارج نکنید، زیرا این افراد با محیط آشنای قبلی، خاطره و انس دارند که در حفظ آرامش آنها، بسیار تأثیرگذار است.
حسینی نژاد همچنین در پاسخ به این سوال که آیا می‌توان به طور صددرصد از بروز ابتلاء به آلزایمر جلوگیری کرد، افزود: می‌توانیم علائم را به تأخیر بیاندازیم و از شدت آن بکاهیم، اما نمی‌توان به طور صد درصد از بروز آن پیشگیری کرد.
این متخصص مغز و اعصاب گفت: بیماری آلزایمر معمولاً به یک زمینه مستعد ژنتیکی و همچنین عوامل محیطی، برای بروز خود نیازمند است. تحقیقات انجام گرفته، مؤید این نکته است؛ افرادی که سابقه مطالعه بیشتری دارند، دیرتر به آلزایمر مبتلا می‌شوند و یا در صورت ابتلاء، خفیف‌تر مبتلا می‌شوند، زیرا در این افراد سلول‌های مغزی، مرتب در حال فعالیت هستند و بازسازی و قوی‌تر می‌شوند، وی همچنین، از ورزش به عنوان عاملی که در جلوگیری از انواع بیماری‌ها مؤثر است، نام برد.
بیشتر بخوانید : نوار عصب و عضله کودکان
وی در پاسخ به این سوال، که آیا غذا‌ها می‌توانند در ابتلاء افراد به آلزایمر نقش داشته باشد، گفت: غذا‌های چرب و پر پروتئین، غذا‌های فرآوری شده و صنعتی، فرد را مستعد ابتلاء به این بیماری میکند و یا حتی ممکن است، ابتلاء به این بیماری را سرعت بخشد.
حسینی نژاد افزود: مصرف غذا‌های حاوی فسفر، سلنیوم و منیزیوم، به بازسازی سلول‌های مغزی کمک میکند. همچنین به افرادی که خام گیاه خوار هستند، از نظر کمبود ویتامین B ۱۲ (که با اختلال حافظه همراه است)، هشدار داد.
وی همچنین از آلودگی هوا، به عنوان عامل مؤثر در ابتلاء به آلزایمر نام برد و گفت: درمان‌های دارویی تنها سیر پیشرفت آلزایمر را کُند می‌کنند و بر درمان مؤثر نیستند. شاید در آینده بتوان با استفاده از سلول‌های بنیادی در درمان بیماری آلزایمر موفق بود.
منبع :میگنا